Short blog

Werken, sporten, sociaal leven: dat biedt weinig ruimte voor lange blogs. Meestal schrijf ik door de week heen een beetje mee, maar deze keer niet. Ik kijk terug. En dat gaat vast sneller! Kijken of ik per training in een paar regels kan neerschrijven hoe het was en ging. Goede oefening voor me 🙂
Maandag 10 Oktober: Een leuk “rondje” in het donker door de wijk. Alle straatjes door. Muziekje op. En KOUD. Thema van de week, dat KOUD…. 15 minuten zone 1 zijn lastig, het remt af. In zone 2 warm ik wel lekker op. Ik ren lekker, maar mijn gedachten zijn onrustig. Ik heb deze oefening in januari ook gedaan (15 minuten zone 1 – 15 minuten zone 2 – 15 minuten zone 1 – 15 minuten zone 2) en toen heb ik in een uur 9 kilometer gelopen. Nu zit ik daar nét 100 meter onder. Ik maak de 10 kilometer natuurlijk vol.
Dinsdag 11 Oktober: Zwemmen! Eerlijk bekennen: ik verheug me er bijna op. De strenge leraar staat voor de klas/het bad. De verschillen zijn groot. Een ander meisje mag nog even gaan oefenen in het pierenbadje. Ik blijf met twee heren in baan 1.

We doen techniek. Heel veel techniek. Ik wil graag weten waarom ik bepaalde oefeningen doe en -ondanks de drukte- legt RO dat elke keer erbij uit. Voor de arminsteek: dubbel insteken. Arm hoog houden: slepen. Waterkracht voelen: met vuisten zwemmen en wrikken. Voor het extra zetje aan het einde: je heup aantikken. 1 op 7 ademen was onmogelijk zwaar voor me. Wij in baan 1 moeten vooral op de techniek letten bij de laatste 10×50. Voor mij geldt: niet meer je schouder aantikken. En ik krijg nog een tip: ook met pullboui kun je meetrappelen. Dat had ik zelf nooit bedacht! Ik tel de baantjes mee, maar deze keer is het niet ver wat we zwemmen. Ik ben voor het eerst niet uitgeput als ik het bad uitkom.
Woensdag 12 oktober: Fietsen met Vincent. Hehe, het komt er dan eindelijk van! Vincent heeft al heel lang niet meer op zijn fiets gezeten, dus het echte tempo ontbreekt. Voor de tweede keer deze week ben ik ietwat te koel gekleed. Ik fiets elke tiende minuut hard. En wacht dan weer op wandeltempo. We gaan over de bruggen tussen het Kotterbos en de Ibisweg over de Vaart en de A6. Op de rechte Ibisweg hebben we wind mee en dat komt het tempo ten goede. We fietsen terug via de Trekweg en daar hebben we dan wind tegen. Dat is niet goed voor het tempo en koud op de koop toe. Binnen een uur zijn we weer thuis.
Donderdag 13 oktober: Hardlooptraining. Gok ‘s: voor de derde keer in 1 week te koud gekleed! Lange mouwen alleen is niet echt genoeg. We gaan inlopen over het gras en het onverharde pad. Heerlijk, maar met de invallende duisternis en veel mensen in 1 groep ook wel erg spannend. 1 Trainster voor een hele grote groep (dik dertig mensen). Op de baan een aantal loopscholingsoefeningen en daarna deelt ze ons in twee groepen in. Ik voel me moeiteloos ‘langzaam’. We gaan “maar” 5 vierhonderdjes lopen op hoog tempo, maar rusten tussendoor zit er niet in, want dan heeft ze oefeningen voor ons klaarstaan: squats (gelukkig is de andere groep sneller!), planken, planken met kniehef en jumping jacks. Ik probeer de rondjes netjes af te tellen in 2 minuten, maar ik ben de enige die op de startlijn begint en moet dus de rest inhalen. Alleen de laatste ronde ben ik het ook zat om als enige ‘braaf’ te wezen en hard te lopen. We lopen een rondje om de baan uit. Wederom niet veel kilometers gemaakt.
Vrijdag 14 oktober: Stukje fietsen met Manuel en Vincent. We gaan Manuels medaille laten graveren. Hoe is het mogelijk dat ik voor de vierde keer te koud gekleed ga?! Ik moet de hoogtes harder trappen, maar dan blijft Vincent te veel achter. Manuel houdt me met zijn marathonconditie goed bij. Vincent vindt het fietsen op de lange rechte wegen met wind tegen saai. We trappen een uurtje rond, maar de snelheid ligt niet al te hoog.
Zaterdag 15 oktober: Zwemmen. Ik begon in baan 2, want baan 1 was de eerste twintig minuten voor een wedstrijdzwemmer. Ik was de langzaamste, maar als het zo druk is in de baan, dan zwem je ook minder, want je stopt eerder en wacht meer. Ik doe wel alles mee: inzwemmen 100m en dan 5 keer 100 meter verschillende slagen: slepen, lange slag, bijleggen, armen. Ik kan dat best. Toen 8 keer 50m borstcrawl. Na de tweede keer ging ik terug naar baan 1. Ik zwom vandaag lekker met pullbooui. Zwaar genoeg voor mijn armen. Daarna 50m schoolslag. Ik luisterde elke keer mee met baan 2 en deed ook mee: alleen iets langzamer dan. Er was 1 andere -nog tragere- man in “mijn” baan 1. Daarna moesten we 400m achter elkaar zwemmen. Toe maar! Maar ik ging door en door en aan het einde begin ik het echt heerlijk te vinden. Moe, maar fijn. Ik raakte (natuurlijk) de tel kwijt, maar hield baan 2 in de gaten en ging een baantje extra. Toen nog 50 m rugslag en ik had mijn eigen baan! De andere man was gestopt (of verzopen, dat kan ook…) Tot slot nog uitzwemmen en proberen drie op 1 te ademen en dat gaat me ook ooit lukken. Ik was niet kapot, maar wel lekker moe. ‘s Avonds had ik -hoe wonderlijk- kramp in mijn benen.
zondag 16 oktober Hardlopen! Lekker onverhard. Grotendeels. ‘s Morgens best wel vroeg op zondag. Met Manuel het eerste rondje na zijn marathon. Kalmpjes aan. Mijn hartslag is de laatste dagen wat hoog, dus daar trek ik me maar niks van aan. We lopen te kwebbelen. De hele weg. We gaan niet snel, want we gaan ‘hertjes kijken’: slow-running. En die hertjes zien we hoor! Ze springen voor ons over. Foto maken lukt niet, maar de hele hertenfamilie is compleet, neem dat van me aan. We gaan over nieuw aangelegde paden, nieuwe paden en door de zon. Ik heb twee laagjes aan en wat denk je? Voor het eerst deze week NIET koud. We zwerven door het bos en het zonlicht is prachtig. Het is heerlijk. Ongedwongen bijpraten over (on)belangrijke zaken des levens. Heel fijn. Na tien kilometer in een dik uur sta ik weer aan de voordeur.

Dat was een apart weekje. Elke dag iets. Veel verschillende dingen en toch niks heel intensiefs. Ook qua wintertijd goed in te passen. En kort bloggen lukt me ook best 😉