rustweek

6maart: drie kwartier hardlopen. In diverse zones. Zone 1 was zwaar langzaam, zone 2 ging lekker, zone 3 ging goed, terug naar zone 1 is erg lastig, zone 4 is flink aanzetten, dan weer zone 1 inwandelen, zone 4 nog een keer en uitwijken voor de bus, zone 1 is uithobbelen. En dat na een druk werkdagje.
7maart: zwemmen! Ik zou van iemand het wetsuit (eventueel) overnemen, dus ik ging proberen er in te zwemmen. het viel mee want het zat best goed; het viel tegen, want het was (veel) te warm. Na 20/25 minuten deed ik ‘m uit. toen kreeg ik een tip van de trainer om mijn armen niet voor me, maar voor mijn gevoel naast me te leggen. Nog even en ik vlieg door het water!
8maart: vanuit de bijeenkomst in Den Haag bij het CBS rechtstreeks door naar het zwembad. Dan ben ik (ook van het autorijden) wat vermoeid en dan is piramidezwemmen (van 50m naar 75m naar 100m naar 125m en terug in diverse tempo’s, afgewisseld met 25m schoolslag) te moeilijk bijhouden voor mij. Dat vergt veel inspanning. Maar ik heb het geloof ik wel goed gedaan. Lekker met een man meegezwommen (of zwom hij met mij mee?). Na 50 minuten had ik totaal geen zin meer, maar met de rugslag en 2x50m rustige brostcrawl kwam het nog wel een beetje op gang. Met hartslagmeter gezwommen.
9maart: Hardlooptraining. Ik ging er wel redelijk open heen. Laat maar komen, die training! Ik ben een beetje door mijn persoonlijk crisis heen – over tot de orde van de dag. Inlopen met PZ. Ik liep gezellig te kwebbelen. Op de baan moesten we iets doen, wat voor mij onmogelijk te onthouden was. Beginnen op 1000m en dan elke keer 100m minder op Z2-tempo en daarna 100m dribbelen en daar tussendoor van 500m na 100m in Z4 met daarna 100m wandelen. Onmogelijk te onthouden voor me. Dus moest ik met mensen die het wel snapten mee gaan rennen. Liep ik vrolijk (in D2) te kletsen met HB. Z2 was wel een beetje te hoog qua hartslag, dus ik liet de heren gaan. Ging ik met SK mee lopen. Of er achter als we tegen de wind in liepen – hihi. In Z4 trok ik flink door. Ik lapte elke ronde. Uiteindelijk redden we de laatste 500m Z2 niet helemaal, want het was tijd en we liepen uit. Ik had in een uur 10 km gelopen. Dat is knap voor een training, want de uitleg duurde zeker een paar minuten stilstaan!
10maart: Drukke dag voor de boeg, dus eerst gaan fietsen. Racefiets van stal gehaald, banden opgepompt en voor half 9 zat ik trillend op de fiets. Trillerig vanwege de klikpedalen. Ik vind ze echt een beetje eng… Maar eenmaal in het Kotterbos, in de stilte met de ontluikende zon boven de grondmist uit ging het fietsen steeds beter. Met de wind en de vogels in de oren genoot ik er gewoon van. Lekker een beetje trappen, snelheid komt later wel weer. Nu weer even wennen aan de superlichte fiets en de smalle bandjes. Het was zo mooi buiten: de grondmist, de kleur van de lucht. Jammer dat ik tegen de wind in over de polderweg fietste, dat kwam het tempo niet ten goede. Ik ging voor een uurtje losfietsen, maar op de Trekweg had ik zo lekker wind mee, dat ik een afslagje verder nam. De laatste kilometers klikte ik af en aan: toch weer 25km de beentjes losgefietst.
En ‘s avonds kon ik mijn triathlonfiets halen. Met een ligstuur; voor de snelheid. Ik kreeg er gratis fietstips bij en ik ben er superblij mee. Ik fietste wat voorzichtig terug door de stad in de schemering, maar dit is mijn vorm van fietsen: liggen en trappen en meer niet. Kom maar op!
11maart: Spa Francorchamps Circuit Run met Vincent. Zie https://anke.badnews.nl/wordpress/?p=11655
12 maart: Spierpijn ken ik niet, rust eigenlijk ook niet en zeker niet als het lente is én er een gloednieuwe triathlonfiets stil staat te staan. Ik hield het uit tot een uurtje of 3 en toen moest het hoor: een beetje trillerig vanwege de klikkers opgestapt en heel rustig de bebouwde kom uitgetrapt. In het bos merkte ik al dat de fiets wel wilde… Helaas was het op de Trekweg in het Kotterbos druk met honden. De brug over over de vaart en de A6. Ik zag op de brug in de verte 2 mensen op het fietspad. Toen ik de brug af sjeesde kon ik ze al niet meer zien. Maar toen begon de pret: gaan liggen, opschakelen en trappen-trappen-trappen. Ik voelde de bovenbeentjes nu wel even! En ineens zag ik de mensen voor me. Wacht even: ik ga ook 30 km/uur. De snelheid van een brommer! Niet aan denken wat er gebeurt als….. Keurig achter de mensen afremmen en op adem komen en rustig inhalen en dan dóór. Makkie. Heerlijk. Geweldig. Zo kan ik 90 kilometer wel overleven. Mijn benen denken er anders over. Tandje eraf, brugje op, tandje erbij, brugje af. Over de 40 km per uur. (niet aan denken hoe hard dat is!) Dan rustig richting Trekweg. Bochtjes zijn niet zo geschikt. De Trekweg is OVERgeschikt. Maar ik moet om vier uur bij Vicoos zijn, dus ik steek de stad weer in. Ik wil snel weer weg bij Vicoos, weer fietsen. Ik kan dit racemonster niet weerstaan. Lieve Oostvaardersdijk: wij worden dikke vrienden komende zomer! 🙂
Rustweek: 25 km gerend, 46 kilometer gefietst en 4300 meter gezwommen. Slechts 6,5 uur gesport. Tja.