Tja, vrij duidelijk: nog even niet hardlopen, dus maar weer op de pedalen! Op dinsdagavond is het droog, en om 5 over 8 staat mijn loopmaatje voor de deur voor een fietstocht. Na een dag waarop ik tot helemaal niks kwam, was ik op zijn minst wat sjachereinig te noemen. Ik had geen tijd genomen om sportkleren aan te doen, ik ging gewoon mee. Langs de plassen. Eerst gingen we langs de oostvaardersplassen en daar twijfelde ik wel even over de vliegjes. Maar ik had mijn bril op en tegen de tijd dat we bij de dijk kwamen verdween de sjacherein al behoorlijk.
Toen we langs het Block van Kuffelaer fietsten op weg naar de anderen kant van Almere, voelde ik me alweer een stuk beter. Op de fiets is de pijn in de voet niet te voelen en ik kan intussen behoorlijk meefietsen. Ik heb me erbij neergelegd dat ik voorlopig eventjes niet hardloop en dat ik daarna weer net zo sterk kan terugkomen!
We fietsten langs de Noorderplassen wijk. Helemaal er omheen over een lekker smal pad. Daar kwam ik helemaal tot rust. In elk geval van binnen, want ik heb het tempo lekker omhoog gegooid! De tijden kwamen onder de drie minuten uit. Er begonnen een paar druppels te vallen, maar ik vond het niet meer zo erg. We besloten nog een klein ommetje te maken en toen werden we naast het strandde aangevallen door een hond. Wat een K-beest!! “Hij doet niks” riep de eigenaar nog heel ver weg, maar de hond blafte en viel ons bijna aan! Ik ben nog nooit door een beest belaagd, maar het mag ook bij deze ene keer blijven.
De druppels zetten niet door en we gingen via het sluisje en het wilgenbos terug. Het ruikt overal zo heerlijk als alles een klein beetje nat is! We gingen weer veel te snel het bos door en weer terug bij het block begon het iets meer te druppelen. We fietsten langs de gevangenis en jawel- er liep weer een vos langs! De zonsondergang was prachtig. Ten slotte werden we het laatste stuk nog een beetje nat en kwam er eind aan weer 30 kilometer trappen op een avondje.
Vanmorgen had ik om 11 uur ineens vanalles geregeld. En ik had een uur over. Dus ik heb de fiets gepakt en besloot geen haast te maken. Ik fietste door het kotterbos en over de nieuwe brug. Ik kon niet te ver van huis, maar op de fiets trap je al gauw lekker wat kilometers weg. Over de trekweg en dan pak je het extra fietspad nog een mee. Dit was ongeveer de eerste fietstocht waarop ik geen vos of ander wild dier heb gespot.
Ik ging terug via de manege en nam de route over het ruiterpad – dat was niet zo’n succes op de fiets, ik hobbelde nogal 🙂
Na een uurtje was ik bij de school en stonden er weer 22 kilometer bij op het tellertje. Toen begon het te regenen.