20 augustus.
Det er stille i poolen. Ik niet, ik ben niet rustig. Ik geniet van de glijbanen en gil me suf in de trechter. Sid på en stol. Word nat onder een emmer. Ik vind het grappig dat ik de angst die altijd een beetje had voor water, zo kwijt ben.Det er stille i et bad. Det er for mig!Al is het maar 20 minuten. Ik ga op en neer zwemmen. Geen techniek, alleen volhouden. Sikkert 20 minutter har jeg halvt bad for mig alene. Na 25 minuten wordt het druk. Også sjovt, svømning omkring mennesker. Ook leerzaam. Ik ontdek dat het bad geen 17 meter is, maar meer. Jeg tæller stregerne. Adem soms 1 op 3. Zoek de kalmte en de lange slag. Det tager altid et stykke tid. Na een half uur is het te druk en onrustig. Toch mooi gedaan!
Later in de middag gaan we hardlopen,Vincent og mig. Het park uit richting de zee. 
Vincent forlader mig efter en kilometer en ik ga door tot 3 kilometer en keer dan terug naar hem. Det er fladt, jeg har vind,het is onverhard en het is net als thuis en toch ook weer niet. Jeg kommer til havnen og til molen. Ik maak fotootjes en keer om. Ik weet het al: Nu har jeg en vind. Dat is genieten voor mij. Ik ga nog steeds op flink tempo. Even uitwaaien. Jeg skal til Vincent. Beuk tegen de wind in. Ik ben wel wat gewend, men det er en god vind! Vincent beukt met me mee. Meer iets voor mij dan voor hem. Trapje af en dan iets rustiger zonder de wind tegen. Vi går tilbage gennem parken. Heeft hij er bijna 3 kilometer op zitten en ik 6. Lekker ingelopen. Danmark: her er jeg.
22 augustus.
De tusend trin van gisteren waren een leuke workout, maar tæller ikke! Vandaag weer in het zwembad. Efter alle lysbilleder er det tid til een zwemsessie en mensen verjagen! Nee hoor, det er stille. Ik kom snel in een trage slag. Op og ned, gang efter gang. 
Minutenlang. Ademen 1 op 2, 1 op 3 en 1 op 4. Het licht is erg fel en heel vermoeiend, gør ondt i dine øjne. Het water is eigenlijk for varmt. Men jeg vil fortsætte! Na een half uur zwemt er een meneer met mij mee. Jeg er allerede træt, maar ga door of ved. De meneer stopper mig ikke. Efter 2 kilometer is het wel klaar. Tre kvartaler af en time. Op naar het bubbelbad!
Later in de middag ga ik løb. Ik heb niet goed naar de opdracht gekeken en ga lekker en time. Op naar de pier! Eerst een half uur rustig, accelerere derefter. Eh. rustig… 5:40? Eerst vind mod. Mooi, kan ik straks doorversnellen. Eh. Straks sneller…. 5:30? Ik ben zo op de pier en dan vaart de færgen voorbij! Ik film, geniet en verwonder me terwijl het uret er stationært. Wow. Og tilbage igen. Wind mee. Eerst nog kalm proberen te houden. 
Med lethed net onder de 5:30. Na 5 kilometer in 27 minuten (!!) tempoet går op. Nieuw ritme en tsjakka- door naar 5:14. Ik ga het rechte pad maar verder af. Og endnu mere. Tot 7 kilometer. Dan sta ik bij het nudiststrand. Forførende …. maar ik ga door! Op 8 kilometer neem ik een gel (High5). Dan ga ik het unpaved sti af. Het tempo kan nog hoger. Viel even terug naar 5:22 (på grund af trapper), maar nu zet ik door. Jeg er varm en rood. Kilometer 9 gaat in 5:06 ofzo. Ik wil graag op 53 minuten uitkomen bij de tien kilometer. Det er stadig ret tungt. Het park is te klein. Jeg løber gennem til børnene. Dan ben ik ook kapot. 53 Minuten. Jeg jogger terug naar het huisje en loop 11 kilometer vol. Binnen een uur. Jeg føler mine ben!
24 augustus
Na een dag door København wandelen gisteren, ligt min præference vast: doe mij maar 15 kilometer løb in plaats van at slentre! Vandaag voelde ik de spieren nog. Eerst die spierpijn eruit zwemmen. I den subtropiske swimmingpool. Het was tryk in het bad. Maar ik ging på mit “eget” sted 
op en neer aan het crawlen. In een rustig tempo. Dan kom ik er snel in. Ik dacht aan een en halv time. Maar dat werd steeds iets meer. 1000 meter, 1500 meter en dan wil ik 1900 meter halen. Det blev to kilometer in precies 45 minuten. Alt uden otte! Het beste zou ik 1 op 5 kunnen ademen. Maar 1 op 4 zit er beter in. De muskel smerte is weg.
Later op de middag ga ik nog een keer zwemmen. Fordi det stadig kan. 
Vincent filmt mijn slag. Kan ik se tilbage. Ik ga met paddels, maar dan moet ik veel teveel op de andere mensen letten. Beter gewoon mijn gestage slag trainen. Ik maak lange slagen. Jeg går kun i tyve minutter. Een kilometer. Mooi geweest hier.
Op het schema staat 2 uur løb vandaag. Vind ik er lastig tussen te passen. 
Het waait. Det blæser hårdt. Heel hard. Het regent ook. Brusere. Maar ik ga toch. Om 4 uur ben ik klaar met moed verzamelen en zijn we het zwembad uit. Rugtasje mee, water mee, regenjasje mee. De opdracht is: accelerere i den anden time. Dus ga ik eerst wind tegen. 
Het park uit, het pad op naar rechts. Richting Kramnitze. Følg stien. De eerste 5 kilometer gaan nog wel (op een gel) med vind fra siden, maar dan krijg ik de wind recht van voren. Hestearbejde! De golven zijn zo hoog, dat ik de druppels voel. Het landschap is weids en leeg. Op kilometer 7 valt een byge. De druppels verwaaien. Det har jeg ikke noget imod. Ik ploeter met een glimlach door. Ik denk: Jeg vil lukke snart! Met 8 kilometer ben ik bij de havn van Kramnitze. Det er ikke meget. Een fotostopje en drinkstopje. En dan terug. Ik kan vliegen! 
Heerlijk. Vooral de stilte, nu gør vinden ikke længere støj. Ik kan de zee beter bekijken. Dan moet ik. Lastige plek! Der er ingen. Ik duik een bosje in. Det flyver op. En weer door! Het tempo gaat flink omhoog nu ik wind mee heb. Toch moet ik til rytme igen. Ik twijfel lang: Jeg er færdig med stien of stop ik bij het zwembad? Ik ga door! Ik besef dat ik dan ook nog vind mod krijg. Na 16 kilometer sta ik in RødbyHavn. Ik voel het ook in mijn benen en vermoeidheid hoor! Vinden er tiltrukket. Stormachtig. Ik kreun en steun me er doorheen. Og nyd. Tel af tot de vlag. Det er tungt. Dan het park weer door. Ik wil nu alleen in lige linjer lopen! Ik ben moe. Ik loop op en neer om 20 kilometer aan te gaan tikken. Jeg skal defekte igen. De 21 kilometer zit er niet in. De twintigste kilometer gaat in minder dan 10 kilometer per uur. Først og fremmest. De rest ging allemaal harder. Ik had een halv marathon in 2 uur kunnen lopen. Maar nu jaag ik Vincent de toiletter af. De tweede tien kilometer gingen meget hurtigere end den første. 57:38 tegen 56:12. Ik was geen to timer onderweg. Het is goed geweest. Nu heb ik weer muskel smerte.
26 augustus
We zijn gister til den anden side van Denemarken gereisd. Weer een leuk vakantiehuisje, med vidunderlige senge! Vandaag was ik trætte. Een soort lome trætthed. En ik zou moeten gaan fietsen ifølge tidsplanen. Maar het regende veel in dikke buien. We gingen lekker gå langs kysten. Mooie luchten, vele kwallen, een vette regnbruser en goed uitwaaien. Omdat we goed doorliepen vond ik het al meetellen. Maar ik kan wel 
fietsen! Ook als het regent! In de fitnessruimte. Gratis. Rob ging de race kijken en ik ging cyklus. Stom apparaat. Het was er snerpet en ik zweette al snel. Maar ik kon met de WIFI ook de race volgen! God, dat leidde lekker af. Ik trapte maar en trapte maar. Og droppet tomt. Vincent kwam me een schoon shirt brengen en speelde en rende zelf ook wat. Ik wil dit fietsen namelijk link til at gå. Ik fietste de hele race vol. En dacht wel honderd keer: Jeg gik der, elke keer met een glimlach. Na 80 (!!) minuten was ik helemaal klaar met het cykel gear. Ik kleedde me om bevond me in een ingewikkelde overgangsrum, met zwembadkluisjes en bandjes. Vincent ging meerennen. 
Jeg var kold. We renden om het park en ik voelde me nog steeds sløvt. Het tempo was ook matigjes. We gingen om het park heen. Toen liepen we OVER de jernbanespor. Het is een verlaten stuk, maar toch! We dwaalden tussen ferieboliger en ik kwam er niet goed in. Vincent ging terug naar ons huisje. Er zaten al twee kilometer op, maar het voelde als syv. 
Ik ging nog even door en kwam weer op en blindgyde. Wurmde me tussen de struiken door naar het jernbanespor. Deze keer pakte ik het naastgelegen cykelsti. Mijn zin was op. Ik heb vakantie, honger en ikke mere fornuftigt. Ik liep over broen terug het park in. Klaar d’rmee. Ik ging mijn spullen ophalen in de “transitiezone” en wandelde naar het huisje. Naar de småkager, de bruser en de bænk.
Misschien heb ik den sidste uge niet zo veel getraind als tidligere uger. Maar hé, ik had vakantie! En heb heel veel hiked. Ik heb in elk geval gjort mit bedste. Jeg forsøger ikke at tro, at jeg kun har to uger … Nu eerst: En anden hel uge med ferie te gaan!