Een rondje het donker in knallen

Zaterdag bleek de beslissing om voortijdig te stoppen met hardlopen een goede: mijn voet ging niet meer pijn doen en er was prima mee te lopen. Toch blijft er dan een beetje een ‘katterig’ gevoel over. Ontevreden en onzeker. Gelukkig kwam het er op zaterdag niet meer van om na een dagje Dolfinarium ook nog eens te gaan hardlopen. Maar vandaag had ik een leuk gesprek met een mede-hardloper en ik kreeg er steeds meer zin in. Mijn voet deed ook geen pijn meer, dus niets stond me in de weg eigenlijk!
Even voor 8 uur ging ik in korte broek op weg voor een uurtje rustige duurloop. Zo voelde het ook. Ik liep in een lekker ritme met mijn muziek op en ik ging zonder route-plan op weg. Vastbesloten te stoppen als mijn voet niet mee zou doen. Het liep allemaal heel lekker en al snel bleek het tempo met 5:40 ook uitstekend. Ik genoot van de mensen op straat en besloot toch nog een stukje bos mee te gaan pakken. Ik kwam twee (marokkaanse) mannen tegen die net klaar waren met lopen en elkaar trots high-fivden. Ik ging er sneller door de brug over en de tweede kilometer kwam uit op 5:20. Zo voelde het helemaal niet! Het werd al donker aan de ene kant met prachtige donkere wolken. De kleur groen werd feller en sprong eruit in het bos. Prachtig was het. En ik probeerde het wel, maar zoiets is niet te fotograferen. Terwijl ik dat in de derde kilometer toch probeerde in het verder volledig verlaten bos, maakte het tempo er niet minder om. Met 5:23 ging het alleen maar sneller!
Ik besloot verder door het bos te lopen. De lucht kleurde er rood bij en het was kwart over 8, dus voor het echt donker zou worden, was ik het bos uit dacht ik. Maar nadat ik besloten had langer door het bos te lopen, was het 100 meter verder opeens wel aardig donker aan het worden! Het was stil en helemaal op mijn gemak was ik niet, waardoor ik nog maar iets sneller ging lopen. 5:20. Dat is allemaal boven de 11 kilometer per uur.
Ik draaide de rechte weg op en het werd echt snel donkerder. Alleen maar rechtdoor tot in de wijk, bedacht ik en ik ging nog maar eens ietsje sneller. 5 Kilometer in 28 minuten ofzo. Ik had nu een hoog tempo te pakken en kwam 1 auto tegen die zijn koplampen al aan moest. Na 32 minuten liep ik de wijk min of meer in, was het donker en kwam ik andere wandelaars tegen. 6 Kilometer hoog tempo gehad en mijn voet en mijn benen vonden het heerlijk.
Ik ging iets langzamer lopen. Ik hou niet zo van dat stukje en vond dat het tempo ook weer niet te hoog moest liggen. Kilometer 7 was met 5:31 dan ook niet meer zo snel, maar de 7 kilometer had ik in 37 minuten en 50 seconden gelopen. Voor een duurloop is dat iets te hard. Het was inmiddels gewoon echt donker en de enigen die ik tegenkwam waren andere hardlopers met kerstboomlampjes. Ik begon te voelen dat ik met een veel te snelle duurloop bezig was, maar ik dacht: nu ga ik ook door ook en ik liep gewoon rechtdoor. 8 Kilometer in 43 minuten. Dat is wel lachen, want ik weet nog dat er niet zo heel lang geleden een tijd was dat ik 8 kilometer binnen 50 minuten heel wat vond. Ik hou niet van het meridiaanpark in het donker en het zou ook iets te ver om zijn, dus ik nam een ander recht pad waar ik vriendelijk door een scooterrijder werd begroet. Ik zette nog maar ‘s aan en kilometer 9 ging met 5:13 nog net iets sneller dan kilometer 8. Nu maakte het me niet meer uit: ik moest en zou binnen de 55 minuten blijven en alles eruit gooien in de laatste kilometer. Dan ga ik kilometer 11 wel uit-wandelen! Met 5:05 was kilometer 10 de snelste en had ik er 53:30 over gedaan.
Ik ging heerlijk langzaam uitrennen. Niettemin haalde ik in het uur de elf kilometer nog altijd gemakkelijk. Mijn gemiddelde tempo op de 10 kilometer was 5:22, dat is 11,2 kilometer per uur. Zonder wedstrijddruk. Zomaar op een zondagavond. Zonder iets te hoeven bewijzen. Alleen om de feest-lekkernijen eraf te rennen. Mijn hartslagmeter moet nu echter wel echt even gewassen worden: in het begin lijkt me een hartslag van 140 wat te laag als ik zo hard ging (het voelde wel zo), maar een hartslag die oploopt tot 240 is toch wel erg van slag! Ik heb heel goed uitgestrecht en liep zonder last van mijn voet weer behoorlijk tevreden naar binnen.