Hardlopen op Cyprus 2

Ik wilde al bijtijds weg om te gaan lopen, maar we moesten eerst het spel afmaken. Zo kwam het dat ik rond 6 uur op pad ging. Na een wandeling van gisteren van zestien kilometer en vanmorgen een wandeling op tempo van 9 kilometer, vond ik een uurtje wel genoeg. Ik ging de andere kant op de kust langs, richting Coral Bay.
De eerst kilometers gingen lekker, 5:40’ers, dat is 10,5 kilometer per uur met wind tegen van 32km/u!

Maar toen….
Toen hield het mooie kustpad OP
Geeneens meer halfverhard. Het eindigde op de drukke weg.

Ik heb het nog twee kilometer geprobeerd, maar langs de auto’s lopen is geen lolletje en ik dacht: ik loop hier toch echt voor m’n plezier! Het tempo ging er behoorlijk uit en kwam rond de 10 kilometer per uur te liggen.

Ik probeerde nog terug te lopen richting de kust, maar strandde bij een hotel. Ik probeerde nog wat andere routes langs de plaatselijke huisjes, maar meer dan een mooie foto leverde dat niet op.

Ik kwam weer bij de grote weg uit en besloot dan maar hoger te gaan lopen op de weg terug. Ik moest flink stijgen! Toch wilde ik parallel aan de kust blijven lopen en dan kom je door de kleinere straatjes waar je wel raar wordt aangekeken. Ik liep tussen de bananenbomen door.

Intussen nam ik de tijd gewoon om rond te kijken. Ik hoefde niet meer zo snel of zo veel kilometers, ik merkte dat ook ik blijkbaar ergens moe wordt. Na een week met maandag 10km, woensdag 11km hardlopend en donderdag 16km en vrijdag al 9km lopend=46 kilometer de benen gebruikt, dat maakt mij zelfs een beetje moe!
Ik moest ook naar de toilet intussen van al het lekker all-inclusive eten hier op Cyprus. Met een beetje moeite vond ik het pad langs de kust weer terug bij het speeltuintje waar we eerder waren.

Het tempo was ver te zoeken. Ik liep in de zeventjes. Extra ernstig omdat ik nu wel wind mee had! Ik was gewoon een beetje gedesillusioneerd En ik had geen idee meer hoe ver het nog was – onder andere tot aan de toilet.

Het werd er met de ondergaande zon wel mooier en mooier op, maar volgende keer ga ik de andere kant weer op! Opeens ging ik de bocht om en lag het resort daar al. Ik had nog geen uur gelopen en ik nam een klein pad tussendoor. Blijkt er langs het resort een karakteristiek Cypriotisch woongemeenschapje te zijn met gedeeld zwembad en prachtige tuintjes!

Ik stond versteld en raakte verdwaald, met zicht op het huisje! De nood werd wel erg hoog en ik besloot dat de onderneming na 9 kilometer in een uurtje rennen mooi was.

Het toilet, de douche, het italiaanse buffet en een drukkende hitte waren de steekwoorden voor de rest van de korte avond. Het aantal kilometers opvoeren met de benenwagen (ma 10/ wo 11 / do 16/  vrij 18) ga ik morgen doorbreken. Voor nu is het kalinichta (goede nacht n het grieks) en gelukkig lijkt het hier al half elf, maar dat komt omdat de klok een uur verder staat dan in Nederland.