Na een ‘zware’ rustdag gisteren (stil zitten is niet mijn sterkste kant) aan de rand van het Naardermeer op een bankje (ik ben er naartoe gewandeld), was het vandaag weer mooi weer.
Ik dacht om vier uur dat ik klaar was met werken en had de hardloopschoenen al bijna aan, maar toen kwam er nog meer videomateriaal tevoorschijn en werd het wat later.
Dus in plaats van de middagzon werd het een avondmaantje!
Tegen negen uur haalde ik mijn loopmaatje op voor een oefening van 8 kilometer in wisselende tempo’s en hartslagen.
Mijn horloge geeft met piepjes aan of het goed gaat. De warming-up is altijd wat lastig, omdat (zeker in het begin) mijn hartslag even oploopt.
Ik had geen enkele last van de wedstrijd – nog niet eens spierpijn, dus het liep allemaal weer heerlijk. Mijn trainer vond het goed dat te horen, omdat mijn condititie dan op peil is.
We liepen naar het donkere kassengebied. Ik zou dat niet in mijn eentje doen!
De tweede interval waarbij de hartslag en dus het tempo wat omhoog mocht, was eigenlijk geen enkel probleem. Het tempo ging van 6:20 (9,5 km/uur) naar 5:20 (bijna 11 km/u). Ik had niet het idee dat we extra hard gingen en dacht dat het tempo rond de 10,6 km/u lag, omdat dat voorheen mijn ‘comfortabele’ tempo was. De hartslag lag rond de 155 slagen per minuut, wat heel keurig is.
Echt veel zin om extra hard te gaan kon ik niet opbrengen. Maar ik ben nu eenmaal heel braaf, dus als mijn horloge piept, ga ik het toch wel proberen! Ik stuurde mijn loopmaatje lekker vooruit; kan hij ook even sprinten!
Deze keer duurde het iets langer voor de hartslag boven de 164 kwam, ongeveer een meter of 400. Een goed gesprek is dan niet meer mogelijk! Ik loop dan 12,5 km/u. Ik probeer mijn tempo ook nog iets op te voeren (tot het einde van de straat denk ik dan) en als dat lukt , ga ik bijna 14 km/u. Deze twee kilometer lijken langer te duren! Tegen het einde is mijn hartslag opgelopen tot 173 en loop ik me te verheugen op het uitlopen!
Het tempo gaat meteen weer terug naar onder de 10 km/u, maar het kost wel veel gepiep van het horloge tot de hartslag ook volgt. Omdat we uit verlichtte straten komen, lijkt het ineens heel donker langs de bosrand!
We kletsen weer en het is opvallend druk met mede-hardlopers. We zijn er wel een stuk of 5 tegen gekomen.
Omdat het uitlopen toch altijd verder lijkt, komen we uit op 10 kilometer.
Dat halen we netjes binnen het uur. Het gemiddelde tempo ligt op 10,1 km/u (5:58).
|
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.
|