browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

Twaalf vierhondertjes in een week die rustiger had gemoeten.

Posted by on 6 April 2014

Voor een wedstrijd van 10 kilometer staat ongeveer een week tot twee weken rust. Die regel in het handboek heb ik overgeslagen geloof ik.
Waarschijnlijk was dat de reden dat ik woensdag niet zo goed mee kon; ik was ‘even’ vergeten dat ik twee dagen daarvoor mijn Persoonlijk Record met twee minuten had verbeterd! Met de overgang van maart naar april, heb ik het woord ‘rust’ ook maar meteen laten overgaan blijkbaar.
Gister had ik spierpijn. Dat was lang geleden zeg! Blijkbaar worden mijn benen ook moe van 22 kilometer. Vandaag was het weer over. Dus vind ik dat ik gewoon door kan gaan met het trainingsschema. En er stonden slechts 12 vierhondertjes op het programma. Ik heb het de hele dag tot na het avondeten uitgesteld en van lekkere zelfgebakken wafels en frietjes genoten.
Toen het nog net licht was, trok ik de hardloopschoenen aan en ging ervoor! Eerst lekker rustig inlopen en genieten van alle ontluikende bladeren. Ik hield de hartslag mooi laag en gaandeweg kon het tempo toch omhoog. Een gemiddelde hartslag van 140 bij 9,7 kilometer per uur en dat 3 kilometers lang is tegenwoordig prima te doen.
Toen ik de route opdraaide, viel de wind me behoorlijk tegen: hij kwam me tegemoet en trok nog best aan. Ik ging de vierhondertjes aan het aftellen, maar ik vond het niet gemakkelijk om te versnellen naar 13 km/uur. Het ging de derde keer al ietsje minder, maar dat kwam omdat ik niet snel kon starten. Bij de vierde werd het langzaam aan donkerder. Ik was blij het hobbelige fietspad in het licht te doen.
De vijfde ging lekker snel, omdat ik een meneer in wilde halen, die al over de brug was. Bij de zesde bedacht ik wat ik hierboven heb opgeschreven: dat ik in de week na een wedstrijd rustiger aan had moeten doen. Dus die werd ook rustiger. Ik blijk op dat stukje straat niet vooruit te komen! De meneer voor me haalde ik in, maar bij de rust haalde hij mij weer in. Net zolang tot hij afsloeg.
Ik besloot 10 vierhondertjes te lopen en toen was de druk er af. Joh, dacht ik bij mezelf, dan doe ik ze iets rustiger. (ik weet dan dat ik er toch wel twaalf doe, maar dat hoeft dan niet meer persé van mezelf) Ik ging op mijn loophouding letten en op het feit dat het steeds donkerder werd. Ik hield op met tellen of ik het zou halen. Of het daardoor kwam, of doordat ik uit de wind draaide: het werd een stuk gemakkelijker. Dan maar een paar seconden verval. Zo waren de 7de, 8ste en negende snel voorbij. Ik besloot het brugje over te slaan. Inmiddels was het echt donker geworden. Mijn telefoon meldde de tien kilometer weer eens ruim binnen het uur.
Omdat de tiende de laatste kon zijn, ging die lekker net zo hard als de eerste! Dat was de reden om gewoon de elfde ook te doen. Die was dan weer iets langzamer omdat het voetpad oneffen was en de weg niet bekend. Vlak voor de twaalfde zag en hoorde ik in de verte vuurwerk. De twaalfde besloot ik gewoon nog alles te geven. Dus was die weer net zo snel als de eerste twee. 🙂
Je krijgt altijd zo’n leuk golvend grafiekje met het tempo en de hartslag. Hoog – laag – hoog – laag. De gemiddelde hartslag kwam op een keurig nette 146 uit en het gemiddelde tempo op 5:56 – 5:59 (tussen de 10 en 10.1 km/u) Mijn telefoon is altijd wat optimistischer qua afstand en tempo. Ik weet nog steeds niet of ik de Garmin of de telefoon moet geloven!


Daarna rende ik lekker rustig naar huis terug. Lage hartslag, laag tempo. Ik moest naar de toilet en de frietjes zaten best een beetje dwars (al een tijdje), maar ik wilde graag het rondje volmaken.
13 Kilometer later stond ik weer voor de voordeur. En toen kwam het: een weektotaal in de week ná een tien-kilometerwedstrijd van 60 kilometer in de week, líjkt natuurlijk niet eens in de verte op rustig herstellen. Ook al zijn daarvan (maar liefst) 5 kilometer in een heel rustig tempo gegaan.
Volgende week ga ik iets anders indelen, omdat het me niet eenvoudig valt om interval trainingen achter elkaar te doen. Maar dat zou ook aan de afgelopen week hebben kunnen liggen….. Misschien….
Die 3500 calorieen betekenen dat ik al hardlopend weer een halve kilo vet ben kwijtgeraakt. Dat kan wel kloppen, want ik ben deze week weer afgevallen.
 

Comments are closed.