Om de marathon op Cyprus compleet te maken, kwam ik nog een paar kilometer te kort. Dus na het inpakken toen Vincent nog even op de kinderclub was, heb ik de hardloopschoenen nog 1 keer aangetrokken. Het was inmiddels elf uur, dus niet bepaald koel. Maar het was ook bewolkt, dus het was niet bloedheet.
Ik had een half uur de tijd voor 5 kilometer, maar ik zette meteen nogal hard in. De eerste twee kilometer kwamen onder de 5 minuten uit, een tempo van 12 kilometer per uur. Lekker langs het kerkje en de grote weg. Eigenlijk had ik al door dat één: mijn rondje te kort was en twee: mijn tempo te hoog. Voor 5 kilometer met heuvels en de volle zon….
De derde kilometer ging dan ook niet meer zo snel. Alhoewel, 5:15 (11,5 kilometer per uur) is nog steeds niet heel weinig. Ik begon behoorlijk te zweten.
Ik had me niet ingesmeerd, dus al te lang kon ik niet gaan.
Om rond de vijf kilometer uit te komen, ging ik weer door het tuintje rennen en dat waren trapjes en hindernissen. Omdat ik ook moe werd, ging de vierde kilometer ook weer minder snel. 5:36, dat is nog altijd 10,7 kilometer per uur.
Ik rende langs het resort en moest nog een stukje om, maar langs de huizen liep ik tot 2 keer toe vast. Ik besloot dan nog maar ‘een rondje om de kerk’ te maken. Omdat het nu echt het aller- allerlaatste stukje rennen was op Cyprus, dus het tempo kon nog best omhoog. Ik genoot van de vogeltjes, van de warmte (echt waar), van de te hoge stoepranden en het kale landschap. De laatste kilometer haalde ik de 11 kilometer per uur weer.
Hoelang ik precies over de 5 kilometer heb gedaan, weet ik niet, maar zeker binnen een half uur en waarschijnlijk binnen 28 minuten ook.
Ik ging aan het wandelen en fotograferen. het laatste stukje voor het resort gaat altijd nog steil omhoog.
Ik kwam uit op 6 kilometer in 37 minuten.
De Garmin moet ik nog uitlezen, maar dan weet ik pas echt hoeveel en hoever ik gelopen, maar 42 kilometer is het zeker!