Mijn voet heeft bepaald…..

… in de loop van de middag kreeg ik meer en meer last van mijn voet. Blijkbaar ‘zag’ die peesplaat me in de Run2Day winkel staan en dacht: “oh nee toch, mij niet gezien.” Bij elke stap deed het weer een beetje pijn. Net teveel om te gaan hardlopen. Balen, want ik had er wel zin in natuurlijk. Al was het maar op en neer door het park (ik had de route al bedacht ja), maar ik was ver-stan-dig. Bah. Ik ging niet lopen. Bah.
We fietsten naar de stad met zijn drieën. Gezellig en best zwaar met alle bruggen en de lage versnelling, maar geen echte uitdaging.
Dus ‘s avonds wilde ik nog even wat energie kwijt. Om half 9 vertrok ik pas. Ik ging deze keer naar de manege in Almere Buiten en ik ging er helemaal langs deze keer! Ik had de muziek van Coldplay op de telefoon staan en daar luisterde ik lekker naar. Ik hoefde niet hard en lette niet op de rondetijden. Ik had anderhalf uur de tijd voor de zon onder zou gaan en die wilde ik wegtrappen op de pedalen. Tijdens de rit besloot ik langs de A27 te gaan, heen rechts ervan, terug links ervan. Ik heb dat ook wel eens gelopen. 😐
‘k Kwam in het katedralenbos uit en vlak bij de kathedraal zag ik een hertje staan. Mooi! Ze vluchtte weg voor mij. Ik kwam door een mooi bos en een meter boven me vloog ineens een roofvogel. Kon ik de musjes en de merels nog een beetje bijhouden in hun vlucht, deze niet hoor.
Ik ging onder de A27 door en kwam langs de molens. Toen had ik wind tegen. En de CD van Coldplay was afgelopen, dus ik schakelde over op Loreena McKennitt. Rustiger aan. Maar ik kon wel lekker om me heen kijken naar de enorme molens.
 
Lange rechte wegen. *Zucht*
Op de fiets ook saai.
Echter, de zonsondergang was geweldig. Rode zon. Die steeds groter werd. Wijds uitzicht. het is op de fiets lang en recht ook 4 kilometer afzien.
Ik besloot het ommetje te maken over het fietspad naar de Trekweg. Toen ik net onder de A6 door was, zag ik een vos. Die was op een vogelnest aan het jagen en het spijt me dat ik stoorde. Ik werd een beetje moe van de tocht en omdat ik nog niet al te veel had gegeten vandaag. Geen gesnoep.
De zon was onder gegaan (achter de huizen) en voor het eerst in anderhalf uur moest ik stoppen voor een oversteekplaats. Ik fietste met de klanken van She Moved Through the Fair de laatste wijk door en na 30 kilometer in een uur en drie kwartier was ik weer thuis. Niet spectaculair hard, maar ik heb wel een leuke avond gehad, zonder te rennen.