Mijn voet deed bijna geen pijn meer. Ik kon er gewoon op lopen zonder de hak te voelen. Dus mocht ik een klein rondje hardlopen. Gewoon – om te kijken of ik het nog wel kan na twee weken stilzitten. Een rondje om de wijk zou het worden, dat ik niet te ver van huis zou zijn als het niet ging. Vijf kilometer maximaal- meer mocht écht niet van de fysiotherapeute.
Hoe zenuwachtig kun je zijn voor een klein stukje? Nou behoorlijk! Ik twijfelde of ik het nog wel kon. Of de voet niet meer en meer pijn zou gaan doen. Ik was bang dat de schoenen niet lekker zouden zitten. Dat ik het te koud zou krijgen -of te warm. Dat mijn hartslag op hol zou slaan. En het duurde wel twee lange minuten voor mijn horloge een GPSsignaal had, twee lange minuten. Ik ging lekker op weg en al na 500 meter wist ik het: dit kan ik nog!
Maar ik zet mijn voet anders neer. De hak is met de krachten die bij het hardlopen komen kijken nog wel gevoelig. Ik land meer op mijn voorvoet. Conditioneel heb ik niks ingeleverd. Ik word amper moe van 10 km per uur lopen. Ik wil onder de bomen door! Dus ik neem het verre fietspad en ik geniet van de geuren, de schaduwen en de rust. Het is prachtig en ik baal dat ik alweer op twee kilometer zit. 
Ik word niet moe, maar ik voel wel bij elke stap mijn rechtervoet. Omdat ik erop let? Liep ik ooit zonder pijn? Waarom viel dat toen niet op? Gaat mijn linkerenkel nu ook pijn doen? Voel ik mijn rechterenkel nu? Ik heb het te druk met het voelen van mijn voeten om moe te worden.
Na 4 kilometer merk ik dat het beter gaat, het ritme zit er weer goed in en het dringt tot me door dat de Almere City Run niet haalbaar is. Daardoor kan ik wat ontspannener gaan lopen en mijn voet iets minder omzichtig neerzetten. Ik ga het park op en neer lopen en het gras voelt erg, erg prettig aan!
Ik ga echt maximaal 5 kilometer, zoals ik de fysiotherapeut heb beloofd. Over 5 kilometer doe ik een half uur. Het kostte me weinig moeite, dus wat dat betreft waren de zenuwen voor niks en ben ik blij dat ik het rondje gelopen heb. Ik kan nog hardlopen! Maar mijn rechtervoet doet nog pijn. Nee, daar kan ik over twee weken absoluut geen halve marathon mee lopen. Dat wordt doelen aanpassen en bijstellen. En een fietsband plakken/vervangen. 🙂
|
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.
|