Als je dan veel wilt fietsen, het mooi weer is, en de woensdagochtend leeg voor je ligt vanaf 10 uur- dan heb je maar 1 taak: weer op de pedalen! Ik had geen idee waarheen. Pas toen in bij Almere Buiten Centrum was, bedacht ik om de Kemphaan heen te gaan fietsen. Ik ging langs de manege, over het bospad (het industrieterrein wordt zo saai) richting de witte brug. Ik draaide de Kemphaan op en nam een fietspad daar. Ik volgde het tot bij de heuvels. Ik kom daar niet zo vaak. Zonder muziek en zonder portemonnee kon ik lekker rondkijken. Ik ging door Almere Hout terug. Nog een voordeel van de fiets: ik kon een SMS terugsturen naar mams, terwijl ik daar hardlopend geen kracht meer voor heb. Aan de andere kant van de Vaart fietste ik weer terug en onder de witte brug door.
Ik wilde weer niet over het industrieterrein, dus ik fietste door het nieuw te bouwen Nobelhorst. Het is er nog kaal en saai. Maar als je net achter de snelweg komt, ligt er nog een mooi stukje verborgen natuur.
Vandaag ging ik enkel voor de kilometers, dus ik had niet eens sportkleren aan. Ik ging over de A27 en toen over het nieuw geasfalteerde fietspad weer naar huis. Voor een rondje zonder sportkleren ging het met 20,5 kilometer per uur nog best op een aardig tempo. Ik leer het wel! Want de hartslag die ik fietsend haal, komt ook steeds lager te liggen. Ik heb het gevoel dat het fietsen me steeds gemakkelijker af gaat. 25 Kilometer in een uur en een kwartier. Lopend neemt het meer tijd in beslag.