Fietsen

Vrijdagavond. Lekker weer. Lang licht. Stukje fietsen met zijn tweeen. Op naar de McDonalds. In Lelystad.
Door het bos. Niet te hard alsjeblieft. Mijn hoofd zit vol. Van het werk. Van de zorgen. Van het rapport. Gewoon buiten zijn is alles wat ik nodig heb. We fietsen door het bos en langs de vaart. Over de brug waar we ooit overheen liepen. Nu maar fietsen. Ik denk kort en ongedurig. Ik slaap slecht en weinig. Langzaam verdwijnt de sjacherein. De vliegjes blijven.
Vliegjes. Vliegjes. En nog meer van die kleine Vliegjes.
We fietsen langs de ooievaars Lelystad in. Het licht is al mooi; de zon komt nog net onder de donkere wolken uit. Dan maakt de zon plaats voor de wolken en na 20 kilometer staan we te schuilen onder de brug. Foei toch! Regenjas was gelukkig al mee.
Als de meeste druppels voorbij zijn gaan we naar het einddoel:
de Golden Arches. Letterlijk in het gouden licht.
Het is vreselijk mooi.
Niet de Mac, maar het licht is adembenemend.
We stoppen voor de beloning.

We gaan niet voor het donker meer thuis zijn.
 Dat is niet erg, want hemeltje, wat is het mooi.
Het licht dat onder de wolken door komt is fan-tas-tisch. Het is al half tien geweest. Ik geniet enorm, maar mijn hoofd bijft een beetje bij het werk en ik blijf ook wat kortaf en staccato denken.
Weer vliegjes.  Weer de brug over als de zon bijna onder gaat. Helaas hetzelfde fietspad terug. Maar er is niemand anders die ons idee deelt om op deze mooie midzomeravond te fietsen.

Tenslotte besluiten we nogmaals langs de McDonalds te fietsen. In Almere Buiten deze keer. Vlakbij. We gaan een milkshake halen voor mijn vriend. Daar blijkt dat op en neer fietsen lonend was, want het duurt lang in de rij daar!
Jij je milkshake en ik heb lekker 47 (!) kilometer gefietst en ben lekker buiten geweest.
Het was leuk, maar ook hiervan gaat mijn voet pijn doen.
Ik lijk de voet teveel te spannen en dan met name de tenen.
Elke avond doe ik de oefeningen op de trap en ik hou de peesplaat met de roller los.
Als ik ga rennen, is de McDonalds in Almere Buiten weer ver genoeg! 🙂