Om 5 uur ging ik dan eindelijk een klein rondje lopen. Ik vroeg aan mijn kleine man: ga je mee op de fiets en tot mijn verrassing zei hij nog ja ook! Hoefde ik niet zo hard en niet zo ver! We zouden voor een rondje van ongeveer drie kwartier gaan.
Meneertje kon me makkelijk voorblijven en wees me op zijn fiets de weg. Straatjes in de wijk door slingeren. Het ging de eerste kilometers nog behoorlijk snel en toen wilde ik graag de wijk uit en dat was iets te nieuw voor mijn begeleider! We gingen een brug over en deden een wedstrijdje wie het eerste boven was. Halverwege léék het er even op dat ik kon winnen, maar fietsen gaat toch sneller geloof ik. Het bos was niet aan ‘m besteed en de route was te nieuw. Ik had me vergrepen aan “de wedstrijd” en was na drie kilometer al helemaal niet meer zo snel, maar ik ging gewoon maar door! Dan maar tijden boven de zes minuten, we waren lekker aan het kletsen. We gingen de wijk weer doorslingeren.
We hadden veel aanspraak met zijn tweeën. Iedereen vond ons een geinig stelletje zo!
Ik had ook een persoonlijke fotograaf bij me!
Inmiddels pakten er wat wolken samen en het zag er niet best uit, dus ik vond het goed om in de wijk te blijven! Maar wij zijn geen watjes van suiker, dus die paar druppels joegen ons niet naar binnen. Nadat we alle straatjes hadden doorgeslingerd en er 7 kilometer in zo’n drie kwartier opzat, vond ik het wel best. Meneer had nog wel door kunnen fietsen, jaja…
We waren net thuis toen het begon te gieten! Altijd fijn…
En een dag later kwam tegelijkertijd met de formule1 autos in Rotterdam het wekelijkse bericht van de telefoon app binnen.
Zucht, de taal lijkt dus volkomen willekeurig te zijn! Great! Maar toch weer mooi four activities: great job.