Dan maar weer een stukje fietsen

Middag vrij. Niks te doen. Dan kun je op de bank gaan hangen. Maar daar verdien je geen extra calorien mee. En ik heb er maar 1200 per dag, dus een beetje beweging kan geen kwaad. Dus om kwart over 1 vertrok ik voor een rondje Oostvaardersplassen. Ik had het advies met-de-klok-mee gekregen. Ik had geen haast. Wilde gewoon twee uur fietsen. En liefst een kilometer of veertig.
De wind kwam van voor het eerste stuk. Best zwaar. Alle tijden begonnen met een drie. Maar met mijn eigen muziek op de koptelefoon (lopend werkt ie beter) was het toch wel lekker om buiten te zijn. De dijk op. Ik had het gevoel dat de wind toch echt van voor kwam! Maar de tijden begonnen met een twee. Het is zo’n eind – die dijk. Ik haalde wel oudere mensen in. De zeilbootjes vaarden me tegemoet, dat is toch verdacht…. Grappig dat ik ineens totaal anders naar de zeilboten kijk. Er was ook veel vrachtvervoer op het water. 13 kilometer dijk is meer dan genoeg. Toen had ik echt even wind mee! Lekker. Ik had er 20 kilometer opzitten en was een uurtje onderweg. Die snelheid op de fiets is toch wel fijn hoor.
Ik ging het bos in. Het rook er ZALIG. Echt al herfstig. Heel fijn. Ik moest plassen en na 23 kilometer stapte ik van de fiets af voor weer een korte pauze. Ik genoot echt van het stuk door het bos. Er waren ook andere dinsdagmiddagwandelaars, maar ik haalde de gemiddelde leeftijd omlaag en het tempo omhoog. Het is dat je in je eentje fietsend weinig anders te doen hebt als op je horloge kijken naar rondetijden. Bij de sluizen stopte ik even voor een paar slokken water, maar feitelijk is het er saai en is fietsen leuker.
Voor mijn gevoel had ik langs de vaart wéér wind tegen, dus misschien was klok-mee net zo goed als tegen-de-klok-in. De tijden waren weer terug in de hoge 2 of lage 3. De kilometers waren niet genoeg. Het rondje is te klein. Dus ik ging het kotterbos nog door en toen ging de vaart er wel zo’n beetje uit. Mijn benen waren moe – die geef ik gewoon de schuld, haha. Ik besloot het rondje echt rond te maken en op de heuvel te gaan zitten om bij te komen. Maar eenmaal bij de heuvel dacht ik dat de bank thuis toch beter zat. De tijden begonnen nu alleen nog met een drie. Ik moest zelfs op mijn stuur liggen, want mijn armpjes waren moe. Maar… nog geen twee uur volgefietst, nog geen 40 kilometer. Dus dan neem je een ommetje. Streberig. 
40 Kilometer, 2 uur en 2 minuten. Volgens Garmin heb ik 2500 calorieen verbruikt, maar dan zou ik dit tempo gerend moeten hebben en dat lukt me never never nooit! (zou ook een nieuw marathon record opleveren, dus dat geef ik op!) Het zijn er ‘maar’ iets van 1100. Dat is toch meer dan ik al op heb vandaag. Ik eet alleen een banaan en 1 koekje extra. En plof op de bank.