Vanmorgen was ik aan alle kanten stijfjes! Mijn rechtervoet – een beetje. Mijn rechterlies – een klein beetje. Mijn linker-hamstring – nogal. Mijn linkerknie – een beetje. Echt een dagje voor de bank en de zon. Maar ja, die zon is wel verleidelijk! Dus stapte ik ‘s middags toch maar op de fiets. Met een jurkje aan deze keer! Ik fietste bellend met mijn zus naar mijn vriendin 10 kilometer verderop. Half uurtje voor mij.
Ik was erop voorbereid dat niet iedereen op mijn tempo fietst, maar dat voor sommigen een uurtje fietsen bestaat uit naar een theehuis fietsen – een half uur thee drinken en terug fietsen, was bij mij niet in me opgekomen! 🙂
Het was gemakkelijk fietsen en lekkere thee, dat wel. 😀
Maar ja, energie nog niet echt op, zon nog niet weg. Hoewel er op het terras al 10 druppels vielen. Dus in mijn eentje nam ik een ommetje naar huis.
Langs het weerwater terug en toen wilde ik onder dat ene viaduct door en over de witte brug en toen langs de manege.
Ik ging niet zo hard hoor, ik genoot gewoon lekker van het zonnetje en zette een muziekje op. Vlak voor ik thuis was vielen er een 40tal druppels. Maar ik werd er niet nat van en met deze middagbesteding was alle stijfheid verdwenen. Daarvoor is toch geen beter medicijn dan 30 kilometer rondjes trappen 🙂
|
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.
|