Een goed getimede ronde in Eindhoven, natuurlijk met regen!

Zondagochtend, half 8. Ik logeerde bij mijn zus en had niet best geslapen. Gisteravond waren we in de sauna, dus ik denk dat een temporondje voor de ontspannen spieren wat te veel gevraagd is. het regent.  Ideaal om in bed te blijven liggen dus. Maar dat komt het humeur niet ten goede en vandaag heb ik geen tijd meer om te gaan lopen, want ik heb veel gesprekken te voeren met oude bekenden en familie. OPSTAAN, korte broek aan, telefoon in plastic tasje en om kwart voor 8 stond ik buiten. Ik twijfelde nog even: zou ik 10km ‘elke kilometer harder’ gaan lopen? Ik liet het van de eerste kilometer afhangen, maar mikte op een tijd van 6 minuten per kilometer.

Het was stil en nat op de Eindhovense straten. Bekend! De Marathonlaan oversteken was een makkie: er was geen auto te bekennen. Ik ging langs de sportvelden en voelde me een hobbelzakje. Ik zag konijnen en werd met nootjes bekogeld door een eekhoorn! Agressief wild in Eindhoven zeg. Ik nam het stukje waar de halve marathon ook langs komt om te proberen of ik daar ga lopen en jawel: de eerste kilometer in een prachtige tijd van 6:01. Wist ik nog niks of ik sneller zou gaan (maar niet tot de 10 kilometer) of gewoon alles vlak op 6 minuten zou lopen. De Boschdijk oversteken leverde evenmin enige vertraging op. Ik heb nu gemerkt hoe weinig stoplichten er zijn in Almere!
Ik ga langs de Anthony Fokkerweg aan het lopen en het blijft gestaag regenen. Kilometer 2 loopt letterlijk en figuurlijk lekkerder en met een tijd van 5:46 besluit ik 5 km op te bouwen (elke km harder) en dan 5 km af te bouwen. Kilometer 3 houdt zich keurig aan mijn ‘regels’ en gaat in 5:41. Ik kom op dreef! Het is best een lang stuk zo onder de spoorbrug door. Ik kom niemand tegen en het wordt allengs lichter buiten. Kilometer 4  gaat met 5:34 helemaal volgens plan en dan draai ik het fietspad langs de herdgang op. De regen zet door en ik zet ook door: ik moet toch echt een kilometer aanzetten om nog sneller te gaan! Mijn benen hebben het naar hun zin en ik kom warempel een andere hardloper tegen! Wat een rare, wie gaat er nu lopen met dit weer zeg?! Daardoor mis ik de 5de kilometer, potverdorie. Het moet wel sneller gegaan zijn en ik ga meteen vertragen en een foto maken. Achteraf ga ik 5:11, dus de missie verloopt vlekkeloos. Kilometer 6 gaat in 5:45 en dat vind ik dus ook goed. Ik ga om het bos heen, van mijn zus mag ik er niet doorheen in mijn eentje. Het wonder wil dat er nóg een gek loopt door dit hondenweer, zelfs met hond! Ik zie ook een verzopen fietser. Daarna is het stil. Er is een kilometer lang niemand te bekennen. Terwijl ik midden in de stad loop langs een enorm Philipsgebouw. Niemand! Kilometer 7 gaat netjes precies in 6 minuten.

Wederom is het oversteken van de Boschdijk, normaal toch een grote, drukke 4 baans weg, een makkie. Hoewel het intussen half 9 is, lijkt Eindhoven te slapen. Het valt op deze manier niet mee om langzamer te gaan lopen. Hoewel ik niks heb gegeten, heb ik ook geen trek. Kilometer 8 gaat in 6:19 en voelt al traag aan, ik ben bang dat ik de laatste kilometer moet wandelen zeg!! Ik neem zomaar een willekeurig pad en warempel zijn er opeens een handvol hondenbezitters die hebben gewacht tot het droog was. Het lijkt een drukte van belang. Ik kom via het pad op een stuk wat ik lijk te herkennen van de halve marathon van vorig jaar omdat ik de Pitstop zie, wat ik toen al een stomme naam vond voor een kindercentrum (als het dat is). Ik ga nog even iets sneller, want met al die honden en foto’s heb ik genoeg vertraagd. Kilometer 9 gaat in 6:26. Hoe kan ik nog langzamer zeg? Voor het eerst hoop ik stoplichten nodig te hebben, maar het mag niet baten. De eekhoorn bij de sportvelden heeft plaats gemaakt voor een horde kinderen-met-spikes die niet met nootjes gooien. Ik maak een ommetje door het bos achter mijn zusjes huis en neem alle tijd voor een foto. Het is gestopt met regenen en ik krijg trek in de zondagse warme broodjes. Ik kan de dag die komen gaat nu weer aan en voel me een stuk beter dan gisteren! Kilometer 10 gaat in de superlangzame tijd van 7:22. Het was best moeilijk om langzamer en langzamer te gaan, hoe gek dat ook klinkt. Het lijkt alsof er uit alle hoeken ineens hardlopers komen opzetten nu het droog is. Watjes!
Ik doe over de 10 kilometer precies een uur. Exact. Kom maar op met die reünie en die familiedag en nog zo’n 200 kilometer rijden voor de boeg: al is het de hele dag zonnig (en dat zal het blijken te zijn), ik kan alles weer hebben!