browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

TienDuizend Stappen Terreur

Posted by on 23 January 2015

Ik ben in een paar dingen heel slecht geworden, waar ik pakweg 5 jaar geleden nog heel goed in was: stil zitten, niks doen, hangen. Nu moet ik gewoon bewegen en buiten komen. Ik heb zitten kijken naar een activity tracker, maar daar zie ik (juist om gezondheidsredenen!) vanaf. Ik tel mijn stappen met de telefoon. En die zet ik in het programmaatje van de weegschaal. Dat zet mij aan om elke dag 10.000 stappen te ‘scoren’ Ik ben daarvoor te streberig, en wil elke week meer stappen maken! Dinsdagavond ben ik met een vriendin gaan wandelen voor de gezelligheid (en voor de stappen). Gisteravond zijn Rob en ik tijdens de atletiek van Vincent gaan wandelen langs de Vaart om warm te blijven en bij te praten (en voor de stappen). Vandaag stond er in het schema dat ik een half uurtje mocht fietsen. Een half uurtje! Samen met mijn loopmaatje ben ik naar de Kemphaan gefietst. Het viel tegen, want het was 40 minuten fietsen. Het is koud geworden buiten. Koud, mistig en overal ligt bevroren dauw.  Het ziet er kil uit buiten, maar dat heeft ook iets sprankelends. Het lijkt de film Frozen wel! Bij de Kemphaan maken we een rondwandeling. Gewoon lopen. Stappen zetten. Het uitzicht is niet bepaald wijds! Uit de mist doemen de bomen op en de hele wandeling is een beetje feeëriek. We komen niemand tegen en lopen kletsend het bos door. Ik heb thermokleding aangedaan en daar heb ik geen spijt van! Tijdens het fietsen had ik het zelfs iets te warm! Ik heb twee paar handschoenen aan, maar de handen blijven koel. Na drie kwartier heb ik niet meer zoveel zin om te wandelen, maar we moeten nog terug naar de fietsen. We komen de fotograaf tegen die we anders op vrijdagochtend in de Oostvaardersplassen tegenkomen. Om 11 uur stappen we weer op de fiets. Ik ben inmiddels jaren ouder geworden, want mijn haar is grijs 🙂

De dauw is erop bevroren. Toch heb ik het niet echt koud. Het tempo van het terugfietsen ligt hoger, want mijn loopmaatje heeft het wel koud en die wil naar huis. We maken er een rondje van. Het is nog mistiger geworden, waardoor de polder er wat eenzaam bij ligt. Ik vind het wel een verrassende schoonheid hebben! Zonder moeite haal ik de stappen weer vandaag. Volgens mij telt de telefoon ook fietsen als een soort van stappen…. hihihi. Mijn gemiddelde deze week staat op vijftienduizend stappen. Zou ik mezelf ervan kunnen overtuigen dat ik volgende week voor niets of niemand hoger uit zou moeten komen?! Hoewel ik me dus prima gezond voel bij de tienduizend stappen per dag, werkt het voor mij ook als een te grote uitdaging die ik juist uit de weg zou moeten gaan. Daarom is een activity tracker voor mijn gezondheid niet echt goed!  Ik moest maar eens gaan oefenen in niks doen, luieren en bankhangen 😀 Daarom doe ik net zo graag de rest van de middag warm binnen bordspelletjes (maar zonder snoep daarbij)

Comments are closed.