Een piramideloop langs mijn huis.

Echt veel zin had ik nog niet. Maar het komt een beetje terug. Ik merk nu alleen dat ik het niet goed gepland krijg: ga ik vandaag, morgen, en dan op woensdag; vrijdag, zaterdag pas? Ik kwam er niet uit, tot ik op weg naar huis naar buiten keek en zag dat het droog was en zou blijven. En ik kreeg een mailtje van mijn vriendin dat ik morgen toch echt alleen naar de training zou moeten, dus ik kleedde me om half 8 om en ging meteen. Het was nog heerlijk licht en dat maakte het aanzienlijk beter! Ik nam een wonderlijke hoeveelheid zin mee, terwijl ik nog niet wist of ik mee zou gaan met AB (snelle lopers) of CD (de langzamere ploeg). De trainers die klaarstonden, gaven ook geen uitsluitsel welke groep – maar het probleem loste zich vanzelf op: met 14 lopers was het 1 groep.
Ik liep vrolijk achteraan te kletsen. Ik was er klaar voor en vond het licht heerlijk. We gingen het licht gebruiken om achterlangs door het bos te lopen. Achter onze wijk langs. Een piramideloop ging het worden: eerst 1 minuut op tempo, dan 2 minuten, 3 minuten, 4 minuten, 5 minuten… En dan weer 4 minuten, 3 minuten… afijn je snapt het wel. Tussendoor telkens 1 minuut rust. Er zou dus veel verschil tussen langzame en sneller lopers zijn en lastig voor de snelsten om binnen 1 minuut weer terug te zijn, haha. Maar je kunt wel heerlijk je eigen tempo oppakken. Natuurlijk was de eerste minuut te snel voorbij en hard. Maar ik werd er niet moe van en zag vol vertrouwen de volgende minuten tegemoet. Ik ken deze weg zo goed! Dat was niet erg, want ik hoefde alleen maar op het tempo te letten op deze manier. Ik telde op 5 seconden na, keurig 2 minuten af. Dreef oversteken en door voor drie minuten op tempo gaan lopen. Mijn schoenveter zat los en nadat ik die had gestrikt, kon ik nóg mensen inhalen. Zonder al teveel moeite. Ik nam heel goed de rust tussendoor. Het werd langzaam aan donkerder. Het was niet koud.
4 Minuten, ik telde mee voor het gemak en de afleiding. Al mijn tempo’s lagen hoog, rond de 12/13 kilometer per uur. Ik hield het goed vol. Heel goed eigenlijk. Ik voelde me niet geroepen om om te draaien. Natuurlijk ga ik lang niet zo hard als de mannen (ver) voor me, maar ik laat eigenlijk alle dames (ruim) achter me. Ik kies gewoon mijn eigen tempo. 5 Minuten tempo alweer, dat is toch ongeveer een kilometer! We rennen al om de wijk heen en ik hoop dat we terugsteken, maar we gaan de Laan der VOC op. En daar heb ik een probleem: de 5 minuten zijn om, maar dit is hét intervallen-pad. Ik KAN hier niet lopen langs de lantaarnpalen ZONDER de intervallen te doen! Kan niet! Dus de rust wordt opgedeeld in lantaarnpaal rustig terug, lantaarnpaal snel heen en rondjes cirkelen om en langs de andere lopers en dan gaan de 4 minuten tempo in. Ik loop ze in intervallen. Heel rommelig. En dan ook nog langs huis komen! Raar om te weten dat we pas halverwege zijn en dat dit vandaag geen eindpunt is omdat ik nu terugga om mijn fiets te halen 🙂
De laatste minuten pik ik moeiteloos op als we het intervallen-pad voorbij zijn. Hier loop ik eigenlijk nooit… De drie minuten loop ik achter twee mannen aan. Ik hou ze echt zonder moeite bij, terwijl zij toch wel degelijk sneller zijn dan ik normaal. Zij kletsen er bij. In de minuut rust kom ik achteraan te lopen en de twee minuten moet ik flink inhalen. Ik word ‘achtervolgd’ door een man. Die mag dan mooi mijn haas zijn in de laatste minuut, maar hij gaat na 40 seconden het tempo opvoeren. Bah. Inmiddels is het donker. De piramide is gebouwd. En nu heb ik een rood hoofd en kan niemand dat lekker zien! Fijn dat het zo donker wordt…
We zijn alweer terug bij de fietsen, maar de trainer laat ons nog even op eigen tempo het hele fietspad aflopen. Iedereen mag kiezen hoe hard ie gaat. De snelle heren vliegen er vandoor en ik blijf met de trainer in het midden lopen op klets-tempo. Ik vind het prima! We draaien de terugkomende mannen achterna en dan lopen de laatsen voorop en gaat het dus lekker rustig terug. Ik laat me helemaal afzakken omdat ik even geen zin meer in gekwebbel heb, maar kom later weer bij en loop toch weer vrolijk te kletsen. 10 Kilometer en een uurtje later slechts, zijn we weer bij de fiets. Hehe… Ik heb deze training gemiddeld 10 kilometer per uur gelopen (dat had je al uit kunnen tellen). We doen een cooling down, waarbij de spiernamen ontbreken en dan wordt er nog nagekletst. Ik ben niet moe, maar mijn bovenbeen (links) deed wat zeer tijdens het lopen (hooguit 2 minuten), mijn kuiten staan strak en mijn voet speelt op. In de douche masseer ik de kuiten en dat verhelpt alle spier- en enkelpijn.