browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

Ontspanning

Posted by on 30 April 2015

Schoolreisje: Druk, veel herrie, golfen met kinderen, natworden in de hagel, met de bus mee.
Mijn loopmaatje had een “technische” keuring gedaan voor zichzelf en die moest vertellen hoe dat was gegaan.
Het rondje van vrijdag werd dus een rondje ontspanning op donderdagavond. Om bij te kletsen, om uit te rusten, om even ‘niks’ te hoeven dan de voeten te volgen.
De schemering in. De wolken en de kleuren waren prachtig.
Ik had geen zin in de oefening en de verschillen tussen zone 1 en zone 2 afwisselen, dus ik stelde het horloge gewoon in op 65 minuten lopen in een lage hartslagzone. Na 5 minuten waren de pieken er uit.
Loopmaatje vertelde, ik luisterde. Laag tempo. Bos door. Andere hardlopers.
Ik praatte. Een stukje onverhard. Daarna het fietspad verder volgen.
Het werd langzaam, heel langzaam donkerder.
 
We gingen na een kwartiertje in zone 2 aan het lopen. Gepiep. Laat maar.
Betonpad. Speeltuin in wording.
Maar ondertussen hoefde ik nergens aan te denken: niet aan de was, de toets die het kind morgen nog heeft, de vaatwasser, de koekjes thuis. Ik hoeft alleen maar mijn ene voet voor de andere te zetten in een gestaag tempo. En dat bevalt me heel erg goed! Dat is mijn rustpunt vandaag.
Het kan me niet schelen hoe ver we zijn. Hoe lang zijn we al bezig? We hebben nog 14 minuten. Ik laat het horloge piepen.
In stilte versnellen we en komt het tempo hoger te liggen. Niet vermoeiend, maar gewoon even lekker doorlopen. 5:50 min/km tot het volgende pad. Dan trekken we de rem weer aan.
Achter de wijken langs.
Het duister treed nu echt in met de maan als stralend punt.
30 April alweer. Ik haal deze maand de 200 kilometer net niet. Maar in hoeverre niet dan niet is, maakt me niks uit. Het boeit me alleen maar dat ik niks meer hoeft als hier te zijn nu.
Door het stukje minibos en dan is het donker. Ik voel me vermoeid, maar niet moe. Van 120 herriekinderen word je moe, van een uur hardlopen niet. Daar komt energie voor terug.
Erg dat ik de oefening niet precies heb gedaan? Neuh, ik had even behoefte aan iets anders. Dit. Gewoon. Lopen. Hardlopen.
9,5 Kilometer in 65 minuten. Niet al te hard. 143 als gemiddelde hartslag. Niet al te laag. Maandtotaal is 190 kilometer. Ga ik vast nog ‘verbeteren’ dit jaar. Na 3 maanden circa 160 kilometer te hebben gelopen, is het een stap voorwaarts.

Comments are closed.