Ongedwongen rondje door het bos

Drie dagen rust…Drie dagen niks staat in het schema.
Mooi weer, ik voel me goed, ik twijfel, en twijfel nog meer, maar ik ga toch!
hoe lang?
hoe ver?
welk tempo?
waarheen?
Ik heb geen idee! Ik hoeft niks, geen hartslagzone, geen tempo’s, geen prestatie, ik ga gewoon lekker.
Ik huppel bijna naar het Kotterbos. Mijn pad. Het is allemaal heerlijk bekend. Ik heb muziek opstaan van Maev. Ik ga soms sneller als ik zin heb, ik ga kalmer als ik denk dat dat nodig is. Ik kijk om me heen en de enige piepjes uit het horloge zijn de kilometers. Ik kijk deze keer lekker wél naar de kilometertijden en ze verbazen me. Ik blijf rond een gemiddelde hartslag van 147 hangen en loop dan 5:50 gemiddeld. Zone 2. En dat voelt heerlijk goed aan. In het bos gaat het iets langzamer, maar 6 minuten komen er niet aan te pas. Onverhard he.
De natuurbrug over. Ik zie alleen in de verte een familie wandelen, maar ik kom helemaal niemand tegen. Dat is prettig rustig. En dan zie ik de hertjes.

Ze staan net zo stil als ik en we gaan tegelijk weer verder ook! De lucht is prachtig donkerblauw. Ik ga de heuvel op en de kuddes paarden en herten aan de overkant in de Oostvaardersplassen achter de spoorlijn zijn puur natuurschoon.
Ik ren verder door het bos en vind dat ik mezelf zou moeten inhouden, maar ik doe het niet. Ik ga gewoon lekker! Kilometer 5 en 6 beginnen wel met 6 minuten, maar ik heb er stilstaand foto’s in gemaakt. Ik kom weer op gang en de tijden komen weer in de vijf uit. Ik laat me niet afleiden. In kilometer 7 moet ik wachten voor een auto en toch ligt de tijd op 5:57. Als ik de stripheldenbuurt in ren, begint het licht te druppelen. Verkoelend. Mijn tempo gaat er van omhoog (5:42 dat is 10,5 km per uur) en mijn hartslag ook (tegen de 160). Een mevrouw op de fiets wenst me een droge overtocht naar huis, dat lukt me vast wel. Ik zet een tandje bij, dat wel.
Ik slinger door de wijk, neem gas terug en ik blijf genieten. Ik loop nog een blokje heel erg rustig uit rond het huis om op de 9 kilometer te komen en daar heb ik dan 55 minuten over gedaan. Ik heb het gevoel iets gedaan te hebben wat eigenlijk niet mocht (van de trainer, die er vast een goede bedoeling mee had), maar ik ben ook blij dat ik het zo zonder welke druk of verplichting dan ook gedaan heb. Het was lekker!