Gisteren hadden we een speurtocht kinderfeest. Eerst wandelend de route van 6 kilometer uitzetten en ‘s middags de route met 8 uitgelaten kinderen nogmaals lopen. Het tempo ligt laaaaaaaaag, we doen er ruim twee uur over; hoe kan het dan zo vermoeiend zijn?!
Vandaag nog een dag van hot naar her, maar ‘s avonds staat er nog 1 training op het programma voor de Almere City Run. Een armzalig half uurtje. Korte broek aan, t-shirtje en voor deze ene keer maar eens de gewone sokken in plaats van altijd maar die lange compressiekousen.
Ik begon keurig volgens plan: 10 minuten inlopen op lage hartslag. Langzaam aan… Ik nam dezelfde route als de speurtocht, dan hoeft ik niet om me heen te kijken! Vandaag heb ik geen andere uitdaging nodig als de hartslagen volgen. Na het inlopen liep ik door in zone 1 voor vijf minuten. Zo sloohoom! Brug op besloot ik elke zone-1 een foto te maken, mijn schaduw liep zo mooi met me mee onder aan het viaduct!
Brug af, lekker in zone 2. Door naar het volgende punt van de speurtocht, hihi. Zone 2 bevalt me uitstekend, maar hier genoot ik 2 minuten van. Aanzetten voor zone 3. En dan duikt het tempo lekker onder de 6 minuten per kilometer! Het ging heel lekker. Ik zal niet zeggen dat het niet wat benauwd was, maar het ging prima. Ik ging het onverharde pad op. Van de zilverpapiertjes van de speurtocht was geen spoor meer te bekennen.
Zone 4. Flink aanzetten voor 1 minuut. Dat is dik 200 meter op bijna 13 kilometer per uur lopen. Deze opbouw van 5 minuten zone 1, 2 minuten zone 2 en zone 3 en 1 minuut zone 4, ga ik 3 keer herhalen. Ik maak meteen een foto van de schaduw die me achtervolgt en zo daalt de hartslag razendsnel weer. De zon staat laag. En nu weet ik waarom ik hier nu niet had moeten zijn, vliegjes-vliegjes-vliegjes; waarom vergeet ik dat toch steeds?!
Ik ben al snel bij het Oostvaarderscentrum en begrijp dat ik nu eens een keer eerder door de afstand dan door de oefening heen zal zijn. Lekker zone 2 door met een gemiddelde van 5:50 en dan door naar zone 3. Inmiddels het ik het flink warm. Ik haal een snelheid net onder de vijf minuten en hou dat 2 minuten vol. Voor zone 4 kom ik net verkeerd uit en moet ik het trapje op. De hartslag blijft zo wel lekker hoog, maar de gemiddelde snelheid daalt dan.
Foto 3 wordt een lange schaduw op het fietspad de wijk in. Heel langzaam aan zone 1. Soms duren vijf minuten lang. In het park gaat zone 2 in. Zone 3 volgt snel en na 38 minuten heb ik dan wel de afstand van de speurtocht voltooid, maar de training is nog niet ten einde! Ik sprint flink door in zone 4 en haal een snelheid van meer dan 13 kilometer per uur. Ik ren tot de snackbar. Nu is het me goed, ik hobbel überlangzaam terug naar huis.
Ik heb spijt van de sokken omdat ik nu weer meer last heb van mijn enkels en peesplaat. Niet ernstig en er volgen nu twee lange dagen niks-doen die het probleem in het niets oplossen, maar ik loop voortaan met de minder fraaie hoog opgetrokken sokken!