Fotosafari in C op de Brug

Bruggentraining om half 8. Legendarisch. Meestal warm in de zomer, maar vandaag heel veel wind!  In deze rustweek moet ik met de C/D groep mee. Oke, de fijne trainer.
We gaan snel hard vind ik. Al snel ook moeten we nog harder een beetje de helling op. Ik deel mijn steigerrun heel goed in en haal de rest op het einde in. Dan moeten we het zand op. What the heck- ik draai mijn hand/voet er niet voor om. Geel mul zand omhoog. Ik ben de enige die gewoon de helling af durft te rauschen. Ik ga snel, maar span me niet bovenmatig in. Ik loop niet eens vooraan, dus ik vraag me af of ik hier bij deze langzamere club niet gewoon thuis hoor.
We gaan naar de trap. Trap op snel, gras langzaam omlaag. Ik vind het gras prima. We lopen een stukje de brug op tegen de felle wind in, heeeeeerlijk! Het uitzicht is mooi. Ik heb hier tijd zat, ik ga lekker foto’s aan het maken.
Trap op in diverse ritmes, stukje brug op dribbelen, door het gras omhoog. Ik doe het gewoon allemaal en ik vind het niet al te inspannend omdat we onderaan ook steeds stil staan tot de grote groep compleet is. We doen een paar oefeningen en dan nog een keer over het gras zo snel mogelijk omhoog.
We dribbelen onder de brug door. In deze groep ken ik te weinig mensen om veel aanspraak te hebben, maar ik ben hier dan ook om te rennen. We gaan naar boven op de brug rennen tot aan de vangrail. Ik hou er niet zo van om naast de wegwerkzaamheden te staan. Maar aan de andere kant: aan de andere kant is ook wel eens interessant met al die graafvoertuigen en het opgenbroken asfalt. Oh Ja! Ik was hier om te rennen, nog een keertje naar boven. We dalen via een steile helling af en ik ben warm hoor, nu loop ik moeiteloos vooraan. Omhoog is voor mij een uitdaginkje, waarna ik alle tijd heb voor foto’s tot de rest de uitdaging ook overwonnen heeft.
We gaan onder de brug door Zeewolde uit en Almere weer in. De langzame groep gaat vast terug richting de auto’s, maar wij mogen nog over het pas gemaaide gras. Ik begin te genieten van de training. Niet dat ik er moe van werd, maar lekker door het gras lopen vind ik wel heerlijk. Mijn gemiddelde hartslag kwam nauwelijks in zone 2. De trainer heeft er ook nog zin in, we gaan nog een paar keer de trap op en af. Ik ga door het gras omlaag. Daarna houdt het graspad op en moeten we over de vangrail klimmen. Voor de tweede keer moet de trainer me terugfluiten, omdat ik te ver vooruit loop.
We doen nog een serie skippings en weer ga ik te ver vooruit. Ik zal me inhouden, maar na dit uurtje heb ik het gevoel dat ik pas aan de training kan beginnen! Ik heb dorst. We dribbelen terug naar de auto en ik ben dan eenvoudig de allerlangzaamste. Wegens de wind slaan we de rekoefeningen over, maar ik doe ze toch omdat ik op de AB groep moet wachten tot de autosleutel mij met het water verenigd. Ik ben niet moe en heel tevreden. Gezien de energie die ik nog gemakkelijk over heb, en de lage gemiddelde hartslag van 137 denk ik dat ik een prima training heb gehad voor deze rustweek. Ik heb me lekker kunnen uitleven met foto’s maken!