Ik liep de deur uit en ik had nog net hardloopkleding aan. Ik riep: “ik heb niks bij” en buiten fluisterde ik er achteraan: “ook mijn zin niet”. Drie kwartier, drie hartslagzones. Maar geen looplust. Ik heb kleine, lastige pijntjes: hoofdpijntje van te weinig drinken, verkeerd gelegen vannacht op mijn schouders, soms een klein steekje in mijn achillespees, warmteblaartje boven op mijn voet. Zone 1 ging prima. Lekker verhard op mijn oude schoenen die echt om vervanging krijsen. Ook geen zin in. Zone 2 ging ook prima. En toen zone 4. Ik ging tellen. 5 minuten lang, dat is tot 300. Ik slingerde tussen de (gesloten) winkels door. Mijn hartslag ging moeizaam omhoog, ik was al bij de 150 tellen toen ik zone 4 bereikte. De zin bleef onbereikbaar. 
Ik kwam bij de vlaggen van het begin van het Evenaar-skeelerpad. Ik was pas bij 150 toen de 5 minuten om waren. Toen had ik het warm! Meer zin had ik er echter niet van gekregen. Een stel kerels in een auto riepen dat ik door moest rennen bij het oversteken, maar ik moest juist kalm-aan terug naar zone 1. Asfalt over, hekjes om. Zinloos. Zone 2 was wel weer prettig. Ik zag een goederentrein rijden en maakte snel een foto. Ik moest daarna toch het brugje over en dan ga je steil genoeg omhoog om in zone 2 te blijven. Ik had eigenlijk nog steeds geen zin. Deze oefening was ik gewoon enkel en alleen aan het doen ‘omdat het op het schema stond’. Zone 4 weer. Ik zweette inmiddels behoorlijk en ik ga dan ook best hard hoor. Ik ging weer aan het tellen en had elke keer geluk met oversteken. Mijn hartslag kwam pas bij 175 in de goede zone, maar bleef daar dan ook keurig hangen. Ik kwam tot 275 tellen. In zone 1 moest ik wel mooi stoppen voor een auto, goede timing. Ik liep langs het station vlak bij huis, maar ondanks dat ik de zin nog steeds niet had opgediept, ga ik niet opgeven. Ik ben nu al dik een half uur onderweg en ik loop naar het einde van het skeelerpad. Zone 2. Bevalt me beter. 
Ik kom netjes aan het einde van het pad en als ik omkeer kom ik de wind tegen. Prettig voor zone 4! Deze keer zit ik binnen 100 tellen op zone 4, ik zet dan ook extra aan, maar als ik in de wijk kom, val ik er weer uit… Ik ren op hoge snelheid deze wijk door en tel onverstoorbaar verder. Dat is het enige waar ik nog net een piepklein beetje zin in heb. Na 150 tellen blijf ik in zone 4. Tot ik bij 280 ben, dan heb ik voor de laatste keer te langzaam geteld. Ik wandel onze eigen wijk in tot het bruggetje en tot mijn hartslag weer in zone 1 zit. Dan hobbel ik door de achtertuinpaden en ik ontdek een geinige hinkelraket.
Niet dat ik als ik een raket ging, maar hij is wel leuk!
Na 50 minuten en 7,92 kilometer op mijn teller (dat haaaaaaat ik pas echt, 80 meter te kort) ben ik weer thuis. Ik heb de zin niet gevonden, maar ach, ik heb het toch gewoon gedaan en soms blijft het daarbij. En de tweede keer vijf minuten in zone 4 heeft mij toch precies een kilometer opgeleverd en dat is behoorlijk snel voor mij! Ach, een kleine motivatiedip op zijn tijd hoort er vast ook bij. Ik heb zelfs geen zin om me er druk over te maken.