De marathon in drie dagen – Dag 2

Ik had slecht geslapen. Ik ben wel 6 keer wakker geweest (toiletbezoeken, poezenbraakballen en onrustige benen met spierpijn). We gingen op de fiets, mijn loopmaatje en ik. Helemaal naar het Oostvaarderscentrum. Het was om 9 uur ‘s morgens al warm. Ik had twee boterhammen op. Eigenlijk wilde ik meteen omdraaien toen er een dame van de andere groep kwam en die als enige serieuze concurrentie werd gezien voor de vrouw die voorop loopt. Bah. Bij het inlopen de andere kant op, zagen we de runderen staan aan het water. Meteen prachtig! Ik besloot samen met H om een tijd tussen de 5:30 en 5:45 aan te houden. De mensen van vorige week van de 25 kilometerloop in Amsterdam (Alex en Vera) kwamen deze ochtend ook meedoen. Het is allemaal lekker informeel en ik had er wel een klein beetje zin in. Geen startschot, geen gedoe, gewoon om 9 uur roept iemand start en off-we-go.
Ik ging lekker op tempo en had het gelijk heet. Te hard. Ik liep lekker even met Alex en Vera op. Te hard. De eerste kilometer ging in 5:17 ofzo. Omdat H zijn horloge niet om had, moest ik het tempo in de gaten houden. Ik liet me wat terugvallen, maar mijn tempo werd niet noemenswaardig lager eigenlijk. Vera moest een pitstop maken en Alex wachtte op haar, dat vond ik lief, maar ik haalde ze wel in. Het is grappig zo langs het bekende fietspad langs de Oostvaardersplassen te rennen. De kilometers kloppen niet, omdat ik niet vanuit huis vertrokken ben. Aan het einde van het fietspad stonden de paarden langs het pad. Ik kon er een foto van nemen en toen haalde H me bij. Hoewel het tempo nog steeds onder de 5:30 lag, konden we toch weer wat kletsen. Ondanks de hitte en het doorstromende zweet, kon ik toch genieten van de route. Ook langs de saaie kassen in de felle zon. Daarna volgde een weg onder de bomen door. Grappig dat ik overal op deze plekken herinneringen heb: daar liep ik de eerste keer 10 kilometer onder een uur, hier liep ik vorig jaar diep ongelukkig te zijn, twee jaar geleden liep ik op deze brug mijn knie stuk op weg naar de marathon. Ergens liepen we langzamer, zaten we een keer boven de 5:30, maar toen gingen we de brug af en we maakten een kleine omweg en het tempo ging stiekem elke keer omhoog. Ik ben erg slecht in tempo vasthouden. Jammer dat ik deze keer met het tempo zichtbaar op mijn horloge moest lopen in plaats van de hartslag in de gaten houden. Die hartslag was toch wel wat te hoog en bleef echt niet in zone 3! Zal ook door de hitte komen. Raar hoor, als je de weg zo goed kent en niet naar huis kunt lopen. De vrouw achter ons haalde ons in. Ik gaf er niet echt om, maar ik kon niet veel harder meer. Het was dat ik precies wist waar ik was, hoe ver het nog was en hoe ver het nog naar huis was! We liepen door onze eigen wijk over het pad waar ik zo vaak liep in het begin en ik kreeg meer moeite met het vertellen van verhalen. Bij de brug aan het einde van onze wijk zaten de vrouw en kinderen van een loopgenoot en ik vond het leuk ze te zien. H ging de vrouw nog inhalen, maar ik had er de energie niet meer voor. Ik liep alleen verder en werd bijgehaald door Alex. Ik had het gevoel veel langzamer te gaan in mijn eentje over het pad-waar-ik-de-eerste-kilometer-ooit hardliep, maar het tegendeel was eigenlijk waar. Ik vond het prettig te weten dat ik de tien kilometer erop had zitten. Die laatste kilometer ging me ook wel lukken! Ik haalde nog iemand in en een mevrouw die zelf aan het hardlopen was. Geeft toch net een goed gevoel… We moesten de parkeerplaats nog om en vlak voor de finish stond: ‘nog vijf meter’ en die heb ik in grote passen uitgeteld. Heerlijk, dat soort kleine dingen vind ik leuk! Over de 11,2 kilometer had ik precies een uur gedaan. Behoorlijk snel voor mijn doen. Veel te snel eigenlijk. Toch weer. Ik dronk veel. Ik had het erg heet, maar de hartslag daalde ook weer razendsnel. Stom genoeg baalde ik dat ik het weer zo snel had gedaan. Oh help! Hoe doe ik dat morgen?! Vandaag was ik de derde vrouw. In de douche deed ik rekoefeningen en ik masseerde mijn schenen. Daarna ging ik zeilend uitrusten. Morgen ga ik écht langzamer, maar dat zal wel moeten ook voor de 25 kilometer.