Op maandag begin ik weer een keer met de Weight Watchers. Ik heb gister de kat gewogen op de weegschaal en zonder kat was het schrikbarend. Dat moet anders! Er moet minder gesnoept worden. En er is een aanbieding voor 3 maanden. Die kans neem ik. Op voor de magere yoghurt, veel fruit, 1 broodje en liters thee.
Zo'n trap kun je toch niet laten liggen?!
Op dinsdag en woensdag 22 en 23 januari waren we met Civity collega’s in Bergen. We gingen veel met elkaar praten, iedereen op 1 lijn krijgen, binnen zitten en samen zijn. Op mijn schema stond een run op dinsdag en zwemmen op woensdag. Ik had al bedacht op woensdag te gaan zwemmen in de vroege ochtend in het zwembad van het hotel. En dinsdagavond ging mijn hockeyende collega mee. We hebben met zijn allen een mooie wandeling in de duinen gemaakt. Mijn hockeycollega wilde echter pas twee uur na het diner gaan lopen en vond dat te laat. Toen de baas dat opving, strikte hij me meteen voor de volgende ochtend. We moesten wel vroeg gaan. Niet na het zwemmen, want dan zat ik niet op tijd in de vergaderzaal… Dat vergt dan in mijn hoofd even een schema-aanpassing. Dan ga ik dus op dinsdagavond zwemmen.
Sfeerverlichting!
Ik heb tot half tien mee Weerwolven gespeeld en toen ben ik snel het water ingedoken. Warm water, geen 25 meter bad en vaag verlicht. Ik was al snel de enige en de laatste. Heerlijk mijn eigen oefeningen gedaan. Gewoon dapper doorzwemmen. Tot half 11. Toen was ik er wel klaar mee. De rest vind mij maar raar: wie gaat er nu voor zijn plezier zwemmen zo laat op de avond? Ik bevestigde onze hardloopafspraak voor kwart over 7 en sliep niet al te best. Lopen met je baas die zich dan in moet houden voor je en een 20 jaar jongere hardloopcollega die mij met gemak bijhoudt… dat is me een uitdaginkje! Het was nog donker in de Bergense duinen. JM’s lichtje op zijn telefoon hielp wel iets. Ik had een banaan op en sportdrank, maar dat is niet echt een ontbijt te noemen. De straatlantaarns in Bergen dachten met ons mee en ging 1 voor 1 voor ons aan. Het tempo lag hoog, rond de 5:40 – maar dat lukte mij prima. Ik kwebbelde ook heerlijk.
Best wel donker nog...
Ik ben niet bang van het donker. Of van heuvelig terrein. De zee was nog wel een stuk weg. We kwamen bij een punt wat ik (zelfs in het donker) van Groet Uit Schoorl run herkende. Uiteindelijk moesten we dezelfde weg terug. Dat vind ik dan jammer. In de verte zagen we Bergen aan Zee liggen en de zon kwam op boven de zee.
Bergen aan Zee onder een opkomende zon
Heel gaaf. Eigenlijk. Op de weg terug werd het licht en ineens kreeg ik het wel lastig. Na 3 kwartier, een kilometer of 7/8 en ik had geen zin meer. Mijn hockeycollega liep moeiteloos door en nam het verhaal over. Ik had gewoon zo geen zin meer, erg lastig. Niet dat ik stop, maar ik vernietigde het tempo wel behoorlijk. JM had nog 1 uitdaging voor mij deze vroege ochtend: stop eens op 9,9 kilometer. Die is me daar gek! Ik vond het al een hele prestatie om te stoppen op 9,6 en te weten dat je de laatste 400 meter makkelijk binnen het uur red. Snel douchen, ontbijten met magere yoghurt, veel fruit en thee en dan weer op voor een dag praten.
Donderdag 24 januari ga ik na het werk zonder te eten door naar de baantraining. Ik vraag KD maar eens hoe dat zit met veel sporten en diëten. Ik heb namelijk elke dag erg veel extra punten van het sporten. Ik vind het lastig in te schatten of ik mezelf niet tekort doe qua voeding. Inlopen lukt prima en de loopscholing vind ik gewoon nog nooit leuk geweest. Ik heb er vandaag geen zin in. Het komt
Foto gemaakt door Vincent
ook niet meer. We lopen 1600m duurtempo en ik ga veuls te hard met MB mee. Dat gaat zich wreken! Dat we daarna 2 x achthonderd moeten doen op marathontempo (dus iets sneller nog), wordt al lastiger. Ik voel dat de energie opraakt. Ik leef vandaag dan ook op magere yoghurt met muesli en fruit, fruit als tussendoortjes en 1 mini-ciabattabroodje met optimel. Dat is op zijn minst gezegd wat karig om een tien kilometertempo na 3 kwartier training nog aan te kunnen! Niet dat ik stop – welnee-, maar ‘gemakkelijk’ is ver te zoeken. Het 5-kilometer tempo laat ik helemaal varen na de eerste keer toch een poging te hebben gewaagd. Wat er niet in zit, kan er ook niet uit. Het uur duurt lekker lang, maar ik ben ook lekker blij als het voorbij is. Hier moet even een energiebalans worden opgemaakt!
Vrijdag de 26ste. Fietsen. Ik ga met mijzelf en mijn mountainbike de oostvaardersplassen rond. Het is mistig, sombertjes en het tempo op de ATB is nog nooit je-van-het geweest. Accepteren en doortrappen. Ik zie heel veel groot wild: herten, paarden, reeen, runderen. Ze zitten allemaal aan de andere kant van het hek in de Oostvaardersplassen, want ook dat water staat blijkbaar hoog.
Runderen en paarden.
Ik luister naar de muziek en trap en trap en trap. Op de dijk zie ik niemand anders op het fietspad. Op de stomme Knardijk heb ik toch wind tegen, ook al is het windstil! Daar komt me een andere ATBster tegemoet: uitslover…. Ik zie een wandelaar en heel veel verderop zal ik nog twee fietsers ontmoeten, maar verder is het verlaten. Ik neem het fietspad vanaf de sluis en na een dik uur merk ik dat de energie weer te over laat. Deze week krijg ik echt voor mijn kiezen dat lijnen en sporten een zware combi is. Ik had de 40 kilometer graag volgemaakt, maar bij 36 houdt het op. Ik ben rond, ik ben thuis, ik ben er klaar mee, ik wil onder de overkapping lekker kletsen aan de telefoon en mijn voeten zijn veranderd in ijsklompjes.
Zaterdag 27 januari. Ik ga alleen hardlopen. De kwartierblokjes van 14 minuten rust, 30 seconden versnellen en 30 seconden wandelen zijn vier keer voor mij alleen vandaag. Rondje Weerwater en iets meer. Ik heb een muziekje op, weer dat sombere, saaie weer en een matig zinnetje. Rob wacht me op in de stad. Ik loop sloompies in en dan is het tempo niet gemakkelijk op te halen. Het blijft net boven de 6 minuten. Accepteren dan maar weer. Als ik bedenk dat ik weer met minimale brandstof loop, wordt het bijkans kansloos, maar opgeven of iets in die richting staat niet in mijn boek. Dus ik hobbel door en versnel met gemak. Dan wandel ik lekker ff en ik ga het kasteel langs hobbelen. Ik pak een iets hoger tempo op, maar de hartslag houdt me vandaag tegen.
De brug in Haven die mij niet ligt.
Ik zie de mensen die mijn pad kruisen, bekijk het kasteel, mijmer wat en het lijkt best lekker te gaan. Dat zie ik meteen terug in de tijden. Maar daar is dat stomme ophaalbrugje in Haven. En dan ga ik opzien tegen versnellen en hoe ver ik nog moet. Het gaat goed hoor, dat versnellen en het weer oppakken. Ik vind het fijn weer langs het Weerwater te rennen en de heuvel te bedwingen. En dan komen de twijfels weer terug opeens. Richting het centrum is het opeens weer op. Dan bedenk ik duidelijk dat ik totaal geen zin meer heb en dat is de voorbode van het energietekort.
Rondje Weerwater ++
Deze keer heb ik voor bijna een uur energie gehad, dus het gaat wel degelijk de goede kant op! Ik wil graag 12 kilometer halen en dan zie ik Rob aan de andere kant van het witte brugje. Ik moet nog tien minuutjes en ga het ziekenhuis nog een keer om. De laatste 500 meter maak ik lekker langzaam vol en we ontmoeten elkaar voor de bioscoop. Ik wandel mee terug, blij dat het erop zit. Het is nu eenmaal niet altijd feest en gloria, maar ik heb het toch mooi weer volbracht.
En ‘s avonds lekker naar het zwembad. Het is rustig ivm de kidneyrun. We zijn met zijn 5en in de baan. Wat ik geleerd heb: eerst een banaan eten: die helpt toch weer mooi het eerste half uur! Ik zwem een beetje achterop.
Dit zijn de opdrachten. De trainer houdt het in de gaten.
In de eerste serie moet ik een paar keer afremmen voor een duiker en raak ik alleen aan het zwemmen. Het brilletje zit niet lekker en ik verwissel die. Dat helpt. Maar ik hoeft niet voorop. We doen elke keer veel dingen. Ik doe alles met pulboui, dan kan ik op mijn armen letten. Wijd uitleggen, insteken, gehoekt doorhalen. We ademen 1op2, 1op3, 1op4 en 1op5 en weer valt me op dat 1op5 mij zo goed bevalt. Ik zwem gewoon een uur lang mee. Lekker veel, want dat is met J als trainer altijd zo. Hoeveel extra punten kun je scoren op een dag? Ik verdubbel mijn dagtotaal met actieve sportpunten zonder enige moeite. Kan ik mooi de chips opmaken op zaterdagavond. Wat een traktatie.
Zondag de 28ste januari. Om half drie naar de zwemtraining. Hoe verzinnen ze het?! Het breekt je hele middag. Ik neem BZ en MZ mee. Ik vind het best druk. We zijn met zijn vieren in baan 2. Oei, ik voel aan mijn armen dat ik gister ook al zwom!
Vandaag lezen we de opdrachten zelf. Ik mis het eerste deel dus en zet het horloge pas aan bij 'school'
Maar dat is er snel uit. Ik mis het inzwemmen omdat ik iemand help. We volgen zelf het programma vandaag. Er zijn te weinig trainers voor de zondag. Na de eerste oefening ‘mag’ ik voorop zwemmen. Dat vind ik niet erg, maar het is wel iets zwaarder. Ik doe gewoon mijn best en dat is blijkbaar meer dan goed genoeg, want ik blijf voorop gaan! Ook met paddels. Ik zwem alles met pullboui en let alleen op mijn armen: armen insteken, zo vlak mogelijk liggen, naar de bodem kijken, gehoekt doorhalen aan een trapje. Na de eerste serie kom ik er achter dat mijn horloge nog niet aan stond! Die 700m tel ik er straks wel bij. Grappig genoeg heb ik intussen de schoolslag door: dat is vooral lang uitdrijven! Aan het einde moeten we nog 6 keer 25 meter sprinten en dan merk ik wel dat ik een beetje moe geworden ben van het karretje trekken.
Thuis gekomen twijfel ik of ik buiten zal gaan fietsen of op de Tacx. Het wordt snel donker, de Tacx werkt mee en om kwart voor 5 zit ik op de fiets. In korte broek en t-shirt. Ik weet het inmiddels. Er staat een leuke serie op Netflix voor mijn neus en ik vergeet licht te schakelen. Het eerste kwartier rijd ik dus
lijkt koud, maar dat is het absoluut niet!
loodzwaar, ook al ga ik volgens de Tacx bergaf. Na 15 minuten schakel ik terug naar de kleinste versnelling. Ik kijk lekker door en ja hoor: ik heb het al erg warm. De serie kijkt lekker weg en vergeet me te laten bedenken hoe zwaar het eigenlijk is. Na een half uur schakel ik weer 10 minuten naar een zwaardere versnelling. De Netflix-serie zal langer duren dan het fietsen. De laatste tien minuten krijg ik wel heel erg veel honger, zin in een warme douche, druppel ik net zo leeg als de telefoon. Netflixen op de Tacx bevalt me prima, maar volgende keer nog iets beter voorbereiden! Na 51 minuten stap ik voldaan af. Dan moet ik nog katjes vangen, spullen opruimen en ik krijg het koud. Helaas werkt de douche niet mee en blijft die ook koud. Dat is not funny en in combinatie met de honger ook niet fijn.
Ik ben anderhalve kilo afgevallen deze week. Nog meer dan 5 kilo te gaan. Ik leer er weer goede keuzes door te maken en eet eerder een mandarijn dan een koekje. Het dieet combineert echter niet goed met 8,5 uur sporten. Elke dag heb ik 23 punten die ik op mag maken. Maar al sportend verdien ik er per dag gemiddeld 26 bij! Vanaf volgende week haal ik de stappenteller eruit en voer ik alleen wat ik echt sporten vind met de hand in. Ik weet niet of ik genoeg eet. Op zondag hou ik mijn ‘reservedag’ en dan eet ik lekker iets extra’s! Op naar een beetje minder van mij, en dan zoeken we opnieuw de balans wel weer.