Week 44 – Veel gesport, weinig tijd voor bloggen!

Dinsdag 30 oktober: Het regende hard, de hele dag al. Eindelijk herfst! Goed om te hardlopen met de club. Ik kon niet zwemmen vandaag. Ik ging met de middelsnelle groep mee. Met zijn vieren waren we en 1 trainer. We gingen lekker veel lopen en het inlopen ging al best goed. Dan ben ik door de regen heen en merk je er niks meer van. Ik was wat stil in de eerste helft van de training. We gingen lantaarnpalen hard heen lopen en rustig terug en elke keer twee meer. Dus 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14 en 16 en elke keer terug en van 16 weer terug naar 2. Ik werd er toch best nat van! Bleek toen ik Vincent weer oppikte.
Woensdag 31 oktober: we doen alles vandaag. Stukje fietsen. Ik stond buiten en dacht dat de racefiets best toch nog een keer kon. Hoppa dan! Om de Noorderplassen heen. Maar dan wel helemaal buitenom, want binnendoor liggen teveel gladde bladeren. Genieten van de uitzichten en een beetje piekeren. Door naar het zwembad om met achtje achteraan te hangen. Goed letten op de armuithaal en de krachtige doorhaal onder water. ‘s Avonds met Manuel een kort stukje lopen. Hij heeft last van zijn hiel en lang renpauze genomen. Tempo laag, maar dat is niet erg. Ik heb vandaag niet het gevoel iets met overtuiging te hebben gedaan, ook al heb ik een sprint-triatlon gedaan met 25km fietsen, 1900 meter zwemmen en 5 kilometer hardlopen.
Donderdag 1 november: we halen de training niet, Vincent en ik. Dus gaan we maar samen trainen. En dat is leuk! Ik leer hem hoe je een loop indeelt als je niet weet hoe ver het is, ik vertel hem om alles in kleine stukken op te delen, ik reken met hem uit hoe lang we over tien kilometer doen, ik bereid hem langzaam voor op tien kilometer en we lopen de straatjes maar door…. Ik laat ook merken hoe zeuren het moraal weghaalt en praat hem er doorheen als hij heel moe is in de laatste kilometers. Op naar de warme melk! Vincent heeft tien kilometer gelopen binnen 70 minuten. En hij heeft veel geleerd. Ik ben trots op hem.
Vrijdag 2 november: Wie gaat er mee, vraagt CS op Facebook. Nou, ikke! We doen tussen half 11 en half 12 mijn 7-kilometer rondje. De zon straalt, maar wij lopen in een hagelbui en nemen de regenwolk boven ons mee. Het is alleen maar mooi. CS kletst me de oren van de kop en we lopen hard. Dat lukt. Gek genoeg. ‘s Middags fietsen met Manuel. Weer helemaal de Noorderplassen rond, maar nu nog verder en eerst tegen de wind in. Ik ben wat somberder, heb wat moeilijk zaken beloofd te zullen doen/zeggen en ik voel me zwaar. Toch fietsen we een heul stuk en is wind mee wel erg lekker! Zelfs op de atb.
Zaterdag 3 november: Tijdens de stroomstoring wandel ik samen met Rob een uurtje. Geweldig om een soort onrust te voelen, gesloten winkels te zien waar het licht plots aangaat en niet te kunnen appen of iets opzoeken. Zwemmen bij de training. Het is niks deze keer. Ik ben niet de langzaamste, maar we moeten zonder achtje en dat komt mijn tempo niet ten goede. Het voelt niet goed. Niet om het stiekem toch met achtje te doen, niet om het niet bij te kunnen houden. Maar ik maak het uur vol. Ook al heb ik wel honderd keer gedacht dat ik het niet leuk vond.
Zondag 4 november. Ik zet ‘m zelf op, de Tacx. Grotendeels. Ik wissel zelf de band en dat kost me maar een klein kwartiertje. ‘s Avonds zoek ik de serie weer op en zit ik een uurtje weg te trappen. Afgeleid door de Schotse Hooglanden. Ik doe een paar tempoblokjes en het valt me mee. De winter is nog lang….
Al met al 9 of 10 uur gesport. Ligt er aan of het wandelen meetelt. Niet alles met volle overtuiging en met allerlei verschillende kleine pijntjes: knietje, achillesspeesje links of rechts, buikpijn, hoofdpijn. Niks echt ernstigs, niks veel, maar een beetje zeurderig. Dat hoort altijd bij dit tijdstip in het jaar, dit is voor de derde keer dat eind oktober, begin november een beetje kwakkelig zijn. Volgende week ietsje minder dan maar.