maandag 20 december ?
“We” doen rustig aan deze week. En volgende week trouwens ook. Actieve rust, noemt de trainer het. Ik moet zeggen: ik zie meer op tegen een week actieve rust dan tegen het lopen van een marathon zonder voorzieningen.
Meestal is de periode zo vlak voor kerst één en al onrust, dus een sportarme week (dat klinkt al beter) zou fijn moeten zijn. Ook dit jaar is het druk: werk afmaken, ineens een puber die toch weer niet naar school gaat in verband met corona en coronamaatregelen. Maar aan de andere kant: het went. Dat de zwembaden dicht zijn is wel een vette domper. Dat betekent dat rust bestaat uit fietsen (binnen) en hardlopen. En dat is nou juist geen probleem, want ik loop liever dan dat ik rust. De ringen op de Apple Watch moeten vol. De loopdoelen van het jaar moeten gehaald worden. Op maandag echter houden we het bij wandelen in de lunchpauze. En ‘s avonds een leuke krachttraining. Dag 1 was meer rust dan actief, dus dat is mooi gelukt!
Intussen heb ik de jaarchallenge van Trispiration gewonnen. Nu nog afscheid nemen van het team van JB. Dat past mij niet langer.
Dinsdag 21 december. Hardlopen tijdens de lunch ??♂️????♀️
Ik heb vorige week extra uren gemaakt en vandaag kan ik die opnemen. Dus ik heb een vrije dag en weinig sportopdrachten! Een hele slechte combinatie in mijn beleving. Dat riekt naar verveling. Gelukkig vraagt Manuel of ik mee ga hardlopen. Natuurlijk! Het is alweer 3 dagen na de marathon-in-zone1, dus ik kan weer prima lopen! Vincent gaat ook mee. Het is koud buiten. En mooi. Handschoenen aan, maar ik heb minder dan een kilometer nodig voor ze weer uit kunnen, dus echt koud is het nog lang niet! We lopen het gewone rondje. Natuurlijk kan ik weer onder de 6:00min op de kilometer lopen. ? Kunnen de heren lekker rustig aan doen en kletsen.
Het verbaast me dat het gewoon nogal moeiteloos gaat. Pas na een kilometer of 5 ging het niet meer vanzelf. Toen verzandden we in een jolig gesprek over robothonden met afweergeschut die niet over een wildrooster kunnen. Ik hoefde alleen maar te luisteren en te lopen en ze bij te houden. Oh, de hartslagbeperkingen heb ik maar links laten liggen. Achteraf viel de hartslag mee. 7 Kilometer toegevoegd aan het jaartotaal.
En dan een lege middag. Tja, als je dan toch met trainingen schuift, dan ook maar anderhalf uur op de Tacx gaan zitten nu het kan. Londen. Ik verwerk nog een werktelefoontje op de fiets. En ik luister muziek. Voor de rest ben ik voornamelijk bang voor de verveling, maar die blijft uit. Mijn benen vonden dit echter minder vanzelf gaan.
Na een half uur infietsen kregen die ‘arme’ benen ook nog een pakketje intervallen te verwerken. Gelukkig deden ze toen weer lekker mee en hadden de benen zich erbij neergelegd. Ik bestreed de verveling door spelletjes op de telefoon, liggen op de bars en luisteren naar de muziek.
En zo ging de 75 minuten voorbij en fietste ik criss-cross door Londen, me verheugend op een warme douche.
Woensdag 22 december. rustdag – bijna ?♀️ ?♂️
De hele dag op kantoor. En buiten prachtig knisperend winterweer. Ik zit binnen. Ik werk me een slag in de rondte. Krijg een mooi kerstpakket. Ben sociaal. Maar als ik thuiskom, roep ik: eerst een wandeling! Rob gaat mee. Die heeft net zo’n dag achter de rug. Ruim 2,5 kilometer. In het donker helaas. Maar dat is dan met recht een rustdag. Vind ik. Wandelen telt niet. Dat is alleen maar om de ringen van het horloge te vullen. En om tot rust te komen. Dat helpt!
Donderdag 23 december. Terug naar het buitenzwembad in Amsterdam. ?♀️
Alle zwembaden dicht. Ik heb er maar moeite mee! Ik moet trainen mensen en oefenen met bijleggen. Hoe kan ik nou 4 weken niet in het water liggen na de zwemanalyse ? Maar het De MirandaBad in Amsterdam is open. Ik bemachtig een kaartje voor Vincent en mezelf. Donderdagmiddag van 4 tot 5. En voor wie het niet meer weet: ja, dat water is verwarmd! Al voelt dat voor Vincent anders. Die gaat in wetsuit. Ik niet, ik ga in badpak.
Ik spring er zo snel mogelijk in. Eerst inzwemmen met schoolslag en borstcrawl en ik doe zelfs braaf 50m benen. Dit is een 50 meter bad. Dat scheelt me keren! Ik beken: de eerste 500 meter zijn erg koud.
Dan begint het bijlegfeestje: 100m bijleggen. Ademhalen als de arm stabiel voor ligt. Rustige slagen. Daarna 100m bijna bijleggen. Dus de seconde pauze gaat er dan uit. Let op het ademhalingsmoment! Dan 100m hele slag. Maar rustig en geconcentreerd op de ademhaling. Tot slot 200m met achtje. En dat dan 3 keer is mijn idee.
Het wordt donker, de sfeerverlichting gaat aan. Soms zwemt er iemand even in de weg, maar dat hoort erbij. Vincent houdt het maar een half uurtje vol. Die krijgt het niet warm. De derde keer haal ik niet helemaal, want de 3 kwartier zijn om. Achteraf had ik nog best 100m extra kunnen zwemmen. Ik heb 2100m gezwommen. En dat voor rustig aan! Het omkleden is wel erg koud. ? Maar: wel heerlijk geoefend!
Vrijdag 24 december. Matig loopje vanaf de orthodontist. ?
Vincent moet naar de beugeldokter en ik ga daar hardlopen. Ik heb erg slecht geslapen – je hebt van die nachten dat je meer uren klaarwakker ligt te wezen dan dat je slaapt. Het is somber buiten. Ik hoeft maar 35 minuutjes. Zeven keer 4 minuten rustig en 1 minuut heel rustig. Ik heb een ronde bedacht langs de Pampushout.
Moe. Ik ben moe. Vermoeid. Slechte concentratie. Loop gewoon maar. Zonder plezier. Zonder een straaltje licht. Rustig en nog rustiger. Maar niet wandelen, want dan krijg ik het te koud. Ik ben koud van binnen en van buiten.
Het pad is modderig. Ik hou de loper voor me niet bij. Geen lol. Het sappelt aan alle kanten maar wat bij elkaar. Ik heb weinig blije gedachten. Het miezert er ook nog bij. Pas na een kilometer of 4 komt er wat. Een beetje rust. Een heel klein beetje overzicht. Dan zit de training er op en het tempo viel enorm mee. Ik moet de weg terug vinden en het miezeren maakt plaats voor lichte regen. Het valt niet mee met een vermoeid hoofd, maar ik vind de auto terug. Niet om langer bij stil te staan, deze training.
25 December – Kerstloopje met Vincent ?♀️ ?♂️
De gourmet was gister al op. We lunchen met appeltaart. Verder hoeven we helemaal niks. Een heerlijke kerstdag so far. Het is prachtig weer. IJskoud, maar zonnig. Ik zou moeten fietsen, maar ik wil lopen. Na enig zeuren verzet Vincent zijn training ook maar. 3 kwartier ga ik. Basisloopje. Het is ijskoud. Vincent is ook pakezel voor mijn handschoenen. Ik ben naast de training ook verantwoordelijk voor de foto’s.
Vincent doet de route. Kotterbos. We nemen de onbekende wegen. Lekker door het (drukke) bos. We lachen veel. En dwalen. De berg over.
En dan maar langs de Oostvaardersplassen. We geven de ‘koeien’ namen.
Vincent neemt een afslag te vroeg, waardoor ik van de route-maker ook nog eens boompjes moet versnellen! Het lukt me allemaal wel om binnen zone 2 te blijven. Zone 1 daarstraks was ook zone 2. Bij het centrum is het helemaal druk met wandelaars. Ik doe 3 keer een versnelling. Het blijken er 4 te moeten zijn.
Ik loop nog een stuk om door de wijk. 9 Kilometer in 54 minuten. En 1 seconde. Maar voor een groene training in Training Peaks streep ik die ene seconde weg. Rob moet ook een frisse neus halen. Dus we wandelen langs de winkel. Als de zon weg is en de wind aantrekt, is de weg naar huis bitterkoud. Dan is de frisse neus iets té fris!
26 December – Fietsen ? in ?? & yahtzee ? en benen uitlaten ?♀️
Twee uur rustig fietsen. Dit is de kans om de lange route in Frankrijk te volbrengen! Een route van 61 kilometer. Dat lukt niet helemaal precies in 2 uur, maar ik 24 minuten extra. En er zit niet zoveel hoogteverschil in. Ik stap op met een kopje thee. Na een paar minuutjes komt Vincent er bij.
We gaan namelijk Yahtzee spelen! De benen draaien rondjes, net als de dobbelstenen! Ik hou me zijdelings aan de hartslagbeperking en let niet op de cadans. 2 Van de 3 spelletjes win ik. Dan gaat Vincent even weg, terwijl ik het stukje achtbaan overga en het begin van de Mont Ventoux meepak. En een heleboel M&M’s.
Ik fiets niet zo hard. Ik doe mijn best niet in de sprintjes. Ik roep Vincent voor nieuwe thee en nog 3 spelletjes. We moeten hard lachen omdat het echt hopeloos gaat met de dobbelstenen! Ik fiets intussen ruim 50 kilometer in 2 uurtjes. Om de laatste kilometertjes in 24 minuten te proppen met nog een flinke col erin, weet ik niet en het boeit me ook niet: ik ga de route toch afmaken! De col fiets ik rustig omhoog met een hoge cadans. Vincent is weg nadat hij deze keer 2 potjes heeft gewonnen.
Ik red het inderdaad niet in 2 uur en 24 minuten, waardoor ik deze rustweek meer gele trainingen dan groene! Dan is de training net niet binnen de gestelde tijd. Meestal te lang ? Ik fiets 2 en een half uur en maak 64 kilometer vol. Mag ik een nu een kerstster voor zo lang op de Tacx zitten?
‘s Middags hoeft er lekker niks! Snoepen, een spelletje en rust. Maar ik kan niet meer tegen een dag binnen. Ik moet naar buiten! Ook al vriest het, binnen is niet meer aan mij besteedt. En daarbij: er is nog een jaartotaal in het hardlopen te halen! Ik wil daglicht en ik wil alleen. Omdat er toch niks op het schema staat en ik er op vertrouw dat de trainer lekker druk is met kerst, laat ik de rustweek even voor wat ie is!
Het gaat heerlijk! De fijne schoenen aan, warme broek en 2 buffs. Ik doe gewoon wat mijn benen aangeven en ik hoeft niet op de hartslag te letten. Ik ga maar 5 kilometertjes en ze voelen helemaal als ‘van mij’. Ze gaan heerlijk. Echt heerlijk. Niks koud, niks vervelend, niks moeilijk. Gewoon adem blijven halen en het gaat vanzelf. Het gaat vanaf de tweede kilometer ook gewoon heel hard. En dat hou ik vol. De ademhaling gaat wel omhoog, maar ik heb geen muziek nodig. Heel stiekem moet ik de trainer gelijk geven: rust doet goed. Misschien is dit geen onderdeel van rust, maar het voelt zoooo lekkkkkerrr!! Ik ga een rondje om de seizoenenbuurt heen. Uiteindelijk doe ik over de 5 kilometer minder dan 27 minuten. Hoe dan?! ? Net voor het donker ben ik thuis. Koud heb ik het niet gehad. Verder maak ik in Training Peaks geen woorden vuil aan dit loopje in de rustweek. ?
Mooie rustweek was het met maar een uurtje of tien sport. ??