You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.
Maandag 26 september – Fietsen ingeruild voor de bank ivm ????????????????????????????? ?
27 September ? gaat maar door. Maar ik ook! Hardlopen.
Je wordt maar 1 keer nat! En daarna een half uur natter.
14 minuten in een lage zone, 1 minuut aanzetten naar zone 3 en dan 30 seconden dribbelen. Die stonden als 3 minuten, dus die tikte ik handmatig door.
Waarom de Vaart 1 groene drab is geworden, weet ik niet. Het ziet er gek uit.Ik was net te laat om het hert te fotograferen! Ik hoorde naast me in de bosjes lawaai en voor ik mijn toestel kon pakken stond ik oog in oog met een enorm gewei. Ik vind herten prachtig! Zo groot! De regen stopte. De zon kwam er zelfs door! En dan glinstert al het groen. Zo gek dat het nu in de herfst prachtig groen is en de afgelopen zomer vergeeld. Ik hou van tien graden om te hardlopen.
Dik een uur later, ruim tien kilometer rond en lekker gelopen. Mijn benen zijn gevoelig en ik heb een warme douche verdiend!
28 September zwemmen
Hier hadden de voetjes moeten blijven staan. Boos. Ik ben boos op alles en iedereen. En dan zwem ik best aardig. Zonder pullboy. Als enigste.
En dat maakt me na afloop dan een beetje blij.
29 September. hrdlpn Eigen intervallen ipv baantraining, want ik had een business-unit-meeting met couscous en collega’s.
Samen met Vincent naar de Sieradenbuurt gelopen. Daar had ik een rondje in driekhoeksvorm van 520m: Choker, Parure, Collier (de wegen) en een driehoekje de andere kant op van ruim 200m. Vincent 8 keer, ik 7 keer. De 500m hard, 200m rust. We kwamen elkaar steeds tegen.
De vijfhonderdjes deed ik keurig gelijk in 2:40 of ietsje sneller allemaal. Dat is elke keer ongeveer 4:57.
Op de weg terug moest ik hoognodig, maar dit was wel leuk geweest!
30 September – 10EM met Joyce in het Amsterdamse Bos.
Dat was veel te lang geleden, dat we samen gingen!! En dit is de laatste dag dat Joyce in the fifties is, dus we moeten iets! Amsterdamse Bos. Ik had een wandelroute van 10 Engelse mijl. “Er kan een bui vallen”, zei Joyce. Er viel een bui. Het eerste uur.
De berg over.Een hele leuke en verrassende brug in het Bloesempark! Zo ver ben ik nog nooit geweest in het Amsterdamse Bos.
En dan langs het water. De regen trekt weg. Het is adembenemend en vooral zo nieuw voor ons! Inmiddels moet ik weer…Dus heb ik deze stinkerds in het Hooglander-parkje een poepie laten ruiken ? De zon brak door. Regenjasje uit en gel eten.
En toen was er een omleiding. Ik kwek de hele tijd. Joyce houdt het tempo vast. Na de omleiding kwamen we achter Schiphol en was het ineens hartstikke druk!
Hier viel het pad weer mee. Hiervoor was het niet zuinig modderig en glad.
Terug in het Amsterdamse Bos wat ik een beetje ken! Met laag overvliegende vliegtuigen. Herrie, maar wel een majestueus gezicht.
Een triatlon, wat leuk! Dit bordje is van een paar weken terug, toen ik de Bosbaan Triatlon deed. We lopen langs het Pannenkoekenhuis en dan aan de andere kant langs het water onverhard over vele bruggetjes. Ik voel me redelijk goed, maar Joyce heeft het (de laatste tijd) niet meer zo makkelijk als het ooit was. Nietemin doet ze het toch!
Het heeft wat, Nederland. De koeien, het water, de vlakte, de stapelwolken.
Dan ga ik er even vandoor, over het fietsparcours van de Bosbaan Triatlon. Even in mijn eigen hoofd en tempo, wat ik me hier herinner. Dat heeft mijn hoofd soms ook nodig: de vrijwilliger, het slechte pad; terugkijken en doorvoelen wat ik heb gedaan. Eigenlijk zou de route de ophaalbrug overslaan, maar qua afstand en route past het gelukkig toch! En het blijft verhard. Ook fijn.
We lopen 16,3km bij elkaar. Het is misschien niet mijn basis-tempo, maar ook dat is niet altijd makkelijk vol te houden om in te houden. Maar het gezelschap, het samen lopen, kletsen met mijn beste vriendin en samen door de modder, over de brugjes, langs het water, over het grind: dat is onbetaalbaar geweldig en fantastische en fijn!
Stats September:
48 activiteiten – 704 km in totaal – 43,5 uur gesport
Zwemmen 13km – net zoveel als wandelen 🙂
Hardlopen 154km (dat is wel eens meer geweest)
Fietsen 522km
In triatlons en een duathlon heb ik 177km afgelegd. Het was een maand met elk weekend een wedstrijd: de Floriadeloop, de Challenge halve triatlon, de Bosbaan triatlon en een run-bike-run. En heel onrustig met werken en weer een puber naar school en een huishouden en zieken in de familie en vroeg donker en slecht weer. Nieuwe doelen gezet. Door voor oktober 2022.
1 oktober 2022 – Zwemmen
De hele dag hoofdpijn en moe. Ondanks veel slapen, toch moe. En overal pijntjes. Spierpijn, rugpijn. Ouwe taart. Ik ga toch zwemmen. In het jeugduurtje.
Zwemtas
We zijn met 2 volwassenen in een baan. Ieder een kant. Hij rechts. Ik ga alleen maar op en neer zwemmen. Met pullboy. Tot ik het zat ben. Na 40 minuten. En dan ga ik nog een kwartier door. Tot ik 2500m heb gezwommen. Zonder toptijd. De hoofdpijn is gebleven.
2 oktober Fietsen en rennen. ??♀️?♂️?? – ?♀️?
Hoofdpijn weg, maar onrust en verkoudheid niet. Voel me niet 100% okay. Wel fietsen. Met Vincent. Kalm aan, want herfst geeft geen fietsomgeving.
De hele warme zomer konden we naar Mariola voor ijs, maar de knul wilde vandaag. Mij om het even. We probeerden het Challenge parcours naar huis, maar sloegen de dijk over. Het hobbelfietspad niet. Tempo, cadans en energie laag.
Er stond eigenlijk hardlopen op het schema. Dat moet ik toch altijd wel kunnen of niet? Zo niet, dan stop ik. Inlopen 20 minuten, dan 5 minuten hard en 5 minuten rust en dat moet ik 5 keer doen. En uitlopen. Tot mijn schrik was het niet maar een uurtje, maar 80 minuten! let’s give it a try.
Inlopen ging oke, met muziek op en de bekende weg. Versnellinkjes vielen niet makkelijk. De eerste keer 5 minuten hard was ook niet makkelijk: de hartslag kwam niet zo hoog. Maar dat ging later wel goed. Ik ging wandelen na de 5 minuten hard tot ik in zone 1 verviel en dan nog ongeveer 4 minuten in zone 2 lopen. Dat was lekker. Daarna kwam ik in de zones en ging ik meetellen tot 300.De derde keer was ik eerder bij een kilometer dan bij de 5 minuten hard! Ik dacht dat ik maar 4 keer zou doen, maar de vierde keer ging bewust wat rustiger. En maar op en neer de wegen door langs de kassen. Dat ik kan afbreken. Maar het voelde niet als het echt moest. Mijn benen wel, die deden pijn. De vijfde keer ging zelfs echt snoeihard. Zo ziek kan ik niet zijn dus. Geen ademnood of mega moeite. Wel gewoon warm. Alleen echt pijnlijke benen. Linkerknie speelt ietsje op. Terughobbelen viel niet mee, maar rennend ben je dan toch het snelste thuis he. Na 80 minuten niet thuis, maar de 15km hoefde ik niet vol te maken. Van mij. Leuk vormpje! Deze week 49,93km hardgelopen. Die laatste 70 meter laat ook maar zitten!Mijn schaduw op de brug. Vaag. Invoegen? De rechte weg volgen? Kweet-t-ff-nie-psies. Lastig om mijn eigen weg te volgen als ik niet weet hoe ik op de eindbestemming kom. Rennend kom ik er vast. En zeker. Het eerste doel voor 2023 is betaald. Nu doorsparen voor de rest! Want de helft kost in 2023 het dubbele van de hele.
