1 November – 2 November – Snel klaar: niet gesport. En daar schrijf ik dit toch voor, of niet?!
3 November – Hardlopen met Manuel
Tussen de buien door, met een prachtige lage zon en wel drie regenbogen! Maar het ging niet echt easypeasy. Manuel loopt superrustig voor zijn doen en ik moet iets harder er aan trekken. Ik had van tevoren wat last van een trekkerige peesplaat. De rusthartslag is ook wat hoog. En er is heel veel was vandaag waar ik ook tussendoor moet lopen. Ik kwebbelde wel en vertelde van ES’ plannen. Ik zag M en M en toen lekker langs de plassen. I ❤️ the light!! In de polder! Soms wat druppels, maar die leveren een mooie 🌈 op.
Dan het tussendoor pad en dat viel me tegen. Toen vanaf de kruising een kilometer hard en Manuel zijn eigen hard. Volle bak wind tegen! Flink ploeteren en toch net onder de 6minuten. Daarna ‘n wandelmoment en drinken. Toen over de dijk, dat ging snel. Manuel vertelde. En soms zeggen we niks, wat evenzo prima is. Het was best warm eigenlijk met lange mouwen en regenjas en lange broek en zon. Er was een geweldige gebroken regenboog! Even wind mee. Ik vond het toch niets makkelijk. Dan weer terugsteken en toen vanaf de kruising weer een km versnellen. Er was nog iemand aan het intervallen. Veel plassen, maar ik liep even lekker! Ging even goed 👍
Toen weer verder en gepraat over de begrafenis vorige week. De brug over vertraagde. We namen het slingerpaadje en dan twee keer oversteken en nog een hele lichte bui. Toen vertelde Manuel dat zijn vriendin 60 is geworden en dat verbaasde me enorm! Na de Evenaar weer een snelle km. Ik zag er gruwelijk tegenop. Maar ik deed mijn stinkende best voor zover dit ouwe dikke lijffie het toeliet en het druppelde nog een keer. Iets minder hard. 300m wandel en drinken. We hobbelden weer terug volgens de route die Manuel heel leuk had bedacht, want we liepen dus verder door. Ik zou er niet opgekomen zijn! Mijn benen waren best moe. Het voelde slomer, maar bleef rond de 6:20. Ik maakte 17km keurig vol. En dat vind ik wel 👍. Geen last van peesplaat, wel van de beenspiertjes en erg moe. Te lang gewacht met 🚿
4 November – Fietsen binnen
Volle dag met veel regen en somber weer. En dan moet ik ook nog fietsen!! 80-90 minuten rustig binnen. Staat op het schema en Garmin heeft een 40km badge. Dus ‘s avonds stap ik op Zwift en ik ga trappen.
Liever zou ik lezend onder een dekentje op de bank liggen, maar ik trap door en het boek blijft gesloten voor me liggen. Jungle is zo níét mijn favoriet! Ik zoek de Yeti en dat houdt me bezig, want verder is er niks: geen muziek, geen podcast en tot appen kom ik ook niet goed. Rondkijken in Zwift, meer lukt me eigenlijk niet. (Ook de yeti spotten is me niet gelukt)
Het tempo ligt redelijk hoog (na de jungle tenminste). Ook nu is de hartslag opmerkelijk hoog. Ik drink wat cola. Dat je gewoon kunt drinken en trappen tegelijk is een voordeel van binnen fietsen. En dat de helm niet hoeft 😉 niet nat worden is ook fijn…
ik ga de brug op en verzamel een bakje hoogtemeters. En dan afsteken langs de kust. Ik doe helemaal mijn eigen ding. Mijn eigen tempo en cadans. Zo goed als ‘de rest’ ben ik nou eenmaal niet😌. En dan moet ik nog een keer die verrekewste jungle door waar ik niet hard kan!
Ik doe het maar en maak 40km vol. Ik moest tussen de 80 en 90 minuten en het werden er 91. De badge is binnen en ik ben nog steeds moe en verveeld 😑 en ik voel me niet zo best. Dag 23 pas. Wel een mooie hoge cadans aangehouden en de hartslag viel achteraf mee met gemiddeld 128. Tempo van 26,7 is matig, maar jungle+260hoogtemeters. Boek open en op tijd naar bed.
5 November – 5 KM Twiskemolenloop
Hoewel ik goed geslapen had, zijn mijn zenuwen toch in de overdrive bij het woord ‘wedstrijd’. Hoge HRV. Totaal gebrek aan zin en animo. Netjes witte bollen gegeten, korte broek aan en wel oke voorbereid, maar het totale gebrek aan motivatie is frustrerend. Hopelijk kan ik binnen een half uur lopen. Rob gokt op 27/28 minuten. Vincent start 5 minuten eerder op de 10km en ik wil voor ‘m finishen. Vooraf een goed gesprek met MZ als het begint te regenen. Tegen de tijd dat ik start giet het. Brrr. Voor de race nog aangesproken door iemand die niet direct herkende, het blijkt B met een mooie terugblik op één van de slechte trainers. Inlopen kwam er niet van. En off we go. Ik loop rechtop over de baan, pak mijn eigen tempo en haal wat in en laat de regen over me heen komen. Het voelt hard. De baan is oke, lieve S moedigt me aan, de baan af is oke en Rob staat er, maar kan door alle vochtigheid geen foto maken. Iemand achter me houdt een conversatie. Rennen man. De eerste km duurt lang en ik kijk na 750m op mijn horloge en denk: geen zin meer. Dan maar gewoon zo snel mogelijk naar de droge kleren! Ik haal wat mensen in. 5:11? Nou ja, dan heb ik straks wat over als het mis gaat. Langs de molen en ik blijf rechtop lopen. Ik moet 3 jochies inhalen op het hele pad. Ze kletsen nog steeds achter me, hinderlijk. Ik haal B in. Ik hou mijn eigen ritme. Het gaat net. Kilometer 2 in 5:08. Hou op, anke! Maar het lukt me. Ik roep hoe ver we zijn voor de kwebbelaars. 2,3km.
Het brugje is akelig glad. Soms een pad wat smal. Het zijn maar 5km. Slechts. Km 3 gaat in 5:12. Dus instorten kan altijd nog. Ik loop best lekker op mijn max zo. Koud is het al niet meer. Ik haal de zwijgende kwekkers in en roep: nog 1,5km. Tien minuten max en dan ben ik hier van af. Het gaat omhoog en dat kan ik handelen. Het regent nog steeds (fors). Nog 1km. Ik blijf flink doorlopen. De knul met wie ik opliep daagt me uit, maar ik sla de sprint af. Door de plas heen.
Nog 500m en 1 rondje baan. Ik vertraag voor het gevoel, maar zet op de baan nog even door en hoera- ik ben er! Binnen 26 minuten. Nat.
6 November – beetje uitlopen of zoiets
Ik begon zo lekker; een frisse neus halen en enig optimisme en mijn neus achterna. Muziekje op en net na de regen door de stille straten. Toen rechtdoor langs de vaart, gewoon doorgaan. Het donker in. Letterlijk en figuurlijk. 3 km rechtdoor.
En daarna even stilstaan, maar het ging niet beter en het was een lange weg terug. Ik was zo klaar na km7 dat km 8 een soort martelgang was. Mijn benen kunnen het wel, maar mijn hoofd komt maar moeilijk mee. Nouja, 8km verzameld. En ik moest naar de wc.
7 November – beetje uitfietsen of zoiets in Watopia
ik had geen zin en geen animo eigenlijk. Weer moe, maar dan anders. Na het Geogeussren op de fiets gestapt en Vincent kwam mee yathzee spelen.
Er zat geen energie in de benen of in het hoofd. En ik won ook maar 1 van de drie keer. Een hoop geploeter bij mekaar, maar ik fietste door op zoek naar bigfoot met vincent samen. (Weer niet gezien).
En toen maakte ik met pijn en moeite ook 30km vol in die stomme jungle. Ging V zich vast omkleden en die ging na mij. Tempo viel mee, maar slechts 100hm en cadans van lik-me-vesje.
8 + 9 en tien november: ik zit niet heel lekker in mijn vel en heb het druk met werken en op vrijdag met lekker winkelen voor mijn verjaardag met mijn moeder. Ook leuk, maar sport staat eventjes niet bovenaan de lijst!
11 November – De laatste dag van het 50ste jaar ook een triatlonnetje, omdat ik zo ook begon aan jaar 50.
Op 12 November 2022 deed ik mijn eigen triatlon (3 sporten op 1 dag- 36km hardlopen, 1500m zwemmen en 12km fietsen) en ik dacht: laat ik dat de laatste dag van het 50ste jaar dan ook doen!
Eerst binnen fietsen in de Zwift wereld. Vincent zat er even bij, maar zelfs dat was te vermoeiend voor hem, zo ziek is hij nog. Ik had de ERG uitgezet op Zwift, dan voel je geen weerstand van bergen of ondergrond en wordt het een training op wattage. De training stond in Garmin. 40 minuten fietsen waren vlak, dus dat ging snoeihard. Dan zit ik op 1,5-2 watt/kg. Voelt easy en is dat ook. Ik zweet er nauwelijks van. Meestal fiets ik in die range.
In de 8 minuten hard doorfietsen, dwong ik mezelf op een wattage boven de 2watt/kg te blijven en liever rond de 2,5. Ik voel dan mijn benen na 4 minuten en ik zweet en ik moet flink werken. De eerste keer is dat wennen, want hoe lang geleden is het wel niet dat ik dat op de Zwift deed?! 5 minuten rust gaan dan weer op 1,5watt/kg en dan kom ik echt bij. De eerste keer leken de 5 minuten nog wat lang en was ik na 3 minuten wel weer op adem. Ik maakte na elke stap een foto in Zwift.
De tweede keer hard was ik gewend en ging het al lekker, al is het een behoorlijke inspanning die ik 8 minuten lang lever. Ik zweet en moet mezelf echt ertoe zetten door te trappen. 5 minuten rust waren nu prima. De derde keer was ik in de jungle en daar past mijn fiets niet bij de ondergrond en de stijging. Dus al fiets ik op 2,5watt/kg, dan nog is het tempo laag. Voor de inspanning is het gelijk, maar Zwift berekent dus een totaal ander tempo. Irritant. Want zo gaat het gemiddelde tempo er aan! Nou snap ik waarom de haantjes altijd op het vlakke verharde stuk op en neer racen, want dat ziet er een stuk beter uit op Strava 😉
Ik had de ERG voor anderhalf uur uit gezet op Zwift en in die tijd fietste ik ruim 40km vol. Netjes dus. Ik voelde het wel hoor, deze training! En toen was de route 49 kilometer. Wie bedenkt dat?! Ik heb ‘m uitgefietst natuurlijk, ook al was dat langer dan 100 minuten. Het laatste stukje heb ik snoeihard gesprint en haalde ik iets van rond de 4watt/kg! 50km volgemaakt.
Lunchen en op de bank zitten en daarna pas gaan hardlopen, niet direct na het fietsen. Ik wilde gewoon even niet de training volgen die op het schema stond, maar blij zijn met daglicht en zelfs een zonnetje! Met 9 graden was het topweer om te rennen. Ik ben 5km gaan lopen. Ik vond dat met de 50km fietsen wel mooi 🙂
Ik deed kilometer 2 en 4 hard op 5km-tempo. De eerste kilometer lekker rustig aan. Toen aanzetten en doorzetten en dat onder de natte blaadjes die altijd moeilijk meten. GRMBL. Dan weer een kilometer kalmer. Het zijn er maar 5 en dat is niet veel voor mij. Iemand riep me hard gedag, maar ik herkende haar eigenlijk niet. Toen nog een keer hard aanzetten. Dat was vet hijgen en flink het gaatje opzoeken.
Ik was blij de laatste kilometer in te gaan en rustig te kunnen doen!! Het ging eigenlijk wonderlijk goed 😎 Voor deze ouwe taart. Ik moest daarna wel naar de WC gelijk. De blessure is eigenlijk wel echt weg. Geen druk meer op geen enkele manier. Mijn benen vonden het mooi geweest vandaag.
Ik begon met 400m inzwemmen. Ik had na 500m ook kunnen stoppen 😉 Ze wilden mij voorop laten zwemmen… sufferds, ik ga wat hard namelijk. Met mijn achtje. Ik zwom alles met achtje (op de laatste 100m na). na het inzwemmen deden we twee keer 150m:50 slepen, 50 oksel, 50 bijleggen. MB en ik om de beurt vooraan. Toen twee keer 250m. Ik voorop en veel te snel met 2:00min/km. Daarna MB voorop met 2:15min/km. Dan verveel ik me ietswat en ga ik maar op de slag en de ademnhaling letten. 50m rug. Terrible! Daarna moesten we 400-300-200-100m doen rustig. Ik had het geleerd en deed kalm de 400m vooraan, maar het werden en 450; ik ben een slechte teller…. Toen MB 300m voorop. We liepen in de baan wat uit elkaar en daar kunnen ze zo over zeuren. de 200m deed RO voorop. Het ging allemaal lekker kalmpjes aan. Toen deed ik meteen de 100m er nog bij, want de tijd drong (dat krijg je met die slomigheid) en die deed ik zonder achtje. Ging ook nog best snel! Geen idee wat het horloge heeft geteld met de rare 25m te weinig of wat dan ook. De training wilde ook niet laden op Garmin Connect en daar word ik dan supersachereinig van, maar het is met omwegen toch gelukt. Thanks JC voor de training. Lichte krampen tijdens training.
12 November – mijn 50ste verjaardag – ik heb het gehaald! En wat doe ik dan het liefste? Een halve marathon lopen met mijn bestie Joyce!
Het ging niet vanzelf, maar het ging wel gewoon helemaal goed. Pijnloos, rustig, kletsend, met wandelmomenten en mooi weer.
Ik word 50 vandaag. Een heel stuk leven. Maar op de mijlpaaldag wil ik geen visite en voor anderen moeten rennen en zorgen. Ik wil uitslapen, sportbroek aan en koekjes bakken. En hardlopen. Ik wilde dit jaar nog 1 ding: een halve marathon lopen. Vandaag ging dat wel lukken. Mooi weer en we gaan de dijk af met een beetje wind mee. Rob pikt ons op aan de overkant van de plassen. We gaan elke 3km een stukje wandelen. Het gaat niet om snelheid, ik wil gewoon 1 keer dit jaar een halve marathon lopen! Door het park kwebbelt J. Zwaaien naar de bootcamp. Het is al snel warm. Druk bij de plas. Wel mooi! Dan zingt de achteropkomende fietser voor me! Heel erg bedankt ThKa 🙏🏼. Een klein stukje wind tegen. En daarna de dijk op. Nog warmer met wind mee. Netjes wandelen en eten/drinken op 6km. Inmiddels kwebbel ik.
Op het beschutte stuk klagen we even samen. Helpt als een malle. Wandelmoment op 9km. Voor J is het tempo eigenlijk nét te hoog. Over 10km precies 70 minuten. We lassen een klein extra stapmomentje in als we weer op weghoogte zijn. En dan, na 16km, horloge stoppen en naar de vogelhut toe. Prachtig, maar verder dan ik dacht!
Dan weer opstarten, pfoe. Da’s even lastig. De dijk is bijna klaar. De laatste 4km gaan ook lukken!
Op de Knardijk is het kouder. Bankje. Even tot 18 vol lopen en dan zitten.
Mooi, maar te rusteloos voor mij. Vanaf dan is het voor J trekken en duwen. Km19 en 20 gaan nog met wat stapmomenten. Ik voel me prima! Maar ik blijf er bij. Wat maakt het uit?
Mijn voeten doen wat pijn en ik moet naar een wc eigenlijk, maar niet dringend. Een paar trekkerige spieren, maar geen pees-protesten. Totaal niet! De laatste km maken we in 1 keer vol. Ik ben blij met de HM en vind de tijd ook picobello in orde. Zelfs met stops en extra km vogelhut binnen 3 uur en zonder ongeveer 2,5 uur. Ik heb trek, ben niet kapot en blij! Thanks Joyce. Daarna ga ik koekjes bakken voor mijn collega’s – en mezelf. Een prima verjaardag zo!
