Traininkje met kilometerrondjes.

Ik ging weer eens naar de training. Eigenlijk hoefde ik ‘maar’ met de minder snelle groep mee, maar (1) de leuke trainer ging de snellere club doen en (2) de leuke mensen gaan allemaal met de snelle groep mee en (3) ik loop toch geen wedstrijd van de week: dus ik liep de eerste kilometer kwebbelend mee op een aardig flink inlooptempo. We gingen wat rond’huppelen’ en versnellinkjes doen en na een kilometer of drie waren we allemaal opgewarmd.
En toen begon de Grote Uitdaging: we zouden 5 rondjes van een kilometer gaan lopen en elke rondje moest 15 seconden sneller als het voorgaande rondje. “Dus”, zo meldde de trainer, “loop je het laatste rondje een minuut sneller als je eerste rondje.” En al die hardlopers knikken van ‘ja’ en gaan rekenen hoe snel ze het eerste rondje moeten lopen.
En zo gingen we het eerste rondje door op kalm tempo. Ik kwebbelde met Lady G, die gisteren haar Persoonlijk Record op de 10 kilometer heeft verbeterd. Netjes een rondje in 6:06- dat mag naar 5:05 straks en dat moet de moeite niet zijn. Ik zei nog hardop tegen mezelf dat ik niet hard hoefde, dat ik een training op laag nivo moest doen, maar het mocht niet baten. In mijn hoofd zwierf al rond dat ik dus ónder de 5 minuten wilde eindigen. Het tweede rondje ging ook nog kalm en ik bleef lekker doorpraten zonder moeite. We gingen dan ook maar 10 seconden sneller. Lady G liep lekker met mij mee en het derde rondje moesten we wat aanzetten nu. Dat tempo vond ik lekker en we eindigden op een keurige 5:30. Tussen de rondjes hadden we elke keer een paar minuten (wandel)pauze. Het was elke keer gedoe met het horloge om een nieuw rondje te beginnen in het donker en daardoor miste ik het vierde rondje. Lady G liep dapper met me mee, maar veel geklets was er niet meer bij nu. Ontspannen blijven lopen en ik had, net als Lady G, het gevoel dat ik steeds sneller ging. En zo zaten we netjes op een rondje van een minuut sneller. Er woedde een discussie of we nu nog een rondje moesten lopen, maar ik voelde al aan dat ik voor een tijd ónder de 5 minuten ging, ondanks de bezwaren dat ik geen zware training op het programma had staan. Lady G wilde dapper met me mee gaan lopen. Ik vond dat super, wat een Heldin. Ik brulde nog een keer de instructies ‘kort-grondcontact-onspanning-schouders-laag-en-tellen-maar’ en toen was het een kwestie van tempo hoog houden en tot 300 tellen. Lady G had er moeite mee, maar ze bleef net achter me hangen. Ik vond het ook niet al te licht, maar ik durf tegenwoordig voluit te gaan. Ik kwam de 200 net voorbij, dus ik wist al dat we rap waren gegaan. Net voor het einde liet ik Lady G voorgaan: zíj heeft gister haar PR verbroken en vandaag loopt ze alweer een rondje, sneller dan ze ooit voor mogelijk had gehouden! Ik vind het grote klasse van haar. 4:30. Vier minuten en dertig seconden, da’s dik 13 kilometer per uur. En mijn hartslag is na een minuut weer terug op normaal. Iedereen (op 1 persoon na) had sneller dan 1 minuut-onder-het eerste-rondje gelopen.
We gingen uitlopen en terughobbelen. Ik kan weer 9 kilometer bijschrijven op het maandtotaal. We hebben nog even netjes uitgerekt en ik heb Lady G beloofd een keer haar tempo hoog te houden en haar PR op de 10 kilometer samen te verbeteren.