Aangezien ik deze week al een uur boven het schema zat, had ik eigenlijk het weekend vrij. En dat voor een rustweek. Maar ja, ik kon een keer met TK meelopen. Zij gaat voor de CliniClowns de marathon lopen komend jaar en woont in Almere. Vandaag ging ze een beetje uitlopen van haar lange duurloop gisteren en ik wilde wel mee. We spraken af bij de Kemphaan. Ik zag wel uit naar een uurtje lopen, maar TK wilde liever maximaal een kilometertje of 6. Ik bedong er wat onverharde paden bij en we gingen op weg.
Eerst had ik honderden vragen voor TK. We liepen over de onverharde paden door het zonnetje lekker te klagen om langere dagen met meer licht. De kilometers vlogen echt voorbij, ook al gingen we niet heel erg hard. Toen TK het een beetje zwaarder kreeg (ze had nog nooit onverhard gelopen) begon ik maar een beetje te kletsen. Ik vond het heerlijk om door het bos te lopen en zachte grond onder mijn voeten te voelen. Daar raakte ik de kribbigheid’ die gisteren van me bezit genomen had, helemaal kwijt. Ik heb heb ook nieuwe trailschoenen besteld van mijn ‘eigen’ merk Brooks, dus ik ben nu zelf wel aardig overtuigd van het feit dat ik die booming kant van het trails hardlopen het leukste vind. We liepen nog over twee van de vier bruggen op het Vierbruggenpad. Dat was wel weer verhard ja, maar we hadden wind tegen en ik was behoorlijk jaloers op TK’s jasje! Die jaloezie werd nog versterkt toen we door een bakje hagelsteentjes werden aangevallen. Niet veel, maar net genoeg om even nat en koud van te worden!
We liepen niet meer om en na exact 6 kilometer stonden we weer bij de auto’s. Het waren wat mij betreft heel gezellige 40 minuten! Toen liep ik nog een tijdje met Vincent langs de speeltuin en de dierenkooi op de Kemphaan. Ik was totaal niet moe van dit loopje en voelde me stukken beter dan gisteren.