Ik ga op deze heerlijke warme lentedag trainen. Het is even kiezen welke kleren er ook alweer passen bij 10 graden, maar het wordt toch een lange broek. Ik vind het best spannend om weer met de A/B mee te gaan trainen, stel dat me dat niet lukt!
De trainer die voor de groep staat, geeft meestal gemakkelijke opdrachten, dus dat wordt geen makkie, maar gelukkig rennen we niet richting de zonnebloemen. We gaan met een dribbelpasje naar de hellinkjes en de parkeergarages.
Daar op de parkeerplaats worden we in groepjes van 3 (of 6) gedeeld en gaan we rondjes om de parkeerhavens lopen. Eerst een langzaam rondje, dan moeten de eersten de anderen op hoger tempo inhalen en daarop doen we wat variaties. Ik kan de sprintkoningin niet bijhouden en ik vind de bochtjes wat krap, maar ik loop ontspannen. Dan gaan we de 17% helling op. Lopend en rennend. Ik kom best elke keer boven, maar mijn hartslag loopt niet op boven de 177. Ik loop zelfs een keer extra zo hard als ik kan. Ik vind de steigerung beter te doen!
Bij een steigerung ga je elke keer een stukje harder. Je begint dus tamelijk rustig te lopen en elke lantaarnapaal of lampje of ander ijkpunt ga je iets harder, tot je op het einde op je maximale doel zit.
Dan moeten we hinkelen. Iedereen haalt mij in en ik heb er moeite mee! Maar ik doe het ook twee keer. We dribbelen weer terug en ik zoek achteraan even de stilte op.
We moeten nog 1 keer versnellen, maar ik geef niet meer alles. Niet dat ik heel langzaam ga, maar achteraan starten is ook achteraan eindigen.
Dan begin ik bang te worden dat mijn voeten weer pijn gaan doen van hinkelen en heuvels! Helaas begint het ‘s avonds al zeer te doen. 🙁
|
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.
|