Ik had geen zin. Helemaal niet. Een paar uur autorijden, en nog meer uur in het golfslagbad hadden me vermoeid gemaakt. Maar deze maandagavond kwam het beste uit, met zicht op de andere avonden en de komende wedstrijd. Dus om half 8 toch maar de fiets gepakt en moed uit mijn tenen gevist.
In het schema stond dat ik met de C/D mee mocht, dat zijn de minder snellen; maar ik vind de uitdaging dan echt te klein, dus ik koos ervoor om met de A/B mee te lopen. Ik koos voor de B – en ik ging graag achteraan lopen.
Bij het inlopen voelde ik me moe, verkouden en zaten de boterhammen ook nog eens dwars. Zeker bij de oefening waarbij twee benen iets verschillends moesten doen!
Lekker achteraan dus! We gingen ‘grote’ rondes lopen van ruim 2 kilometer op snelheid. Dan moet je ongeveer zo hard lopen als je tijdens een 10 kilometer wedstrijd gaat. Uhm- ik heb nog geen idee eigenlijk en vind 10 km/uur ook hard genoeg voor vandaag.
Hieronder zie je het schema wat ik heb gelopen:
De eerste kilometer ging ik mee met de dames, maar ik voelde dat ik zelf echt harder wilde en kon. Dus ik zette er iets meer de pas in en stopte met kletsen. Ik had zelf niet het gevoel dat ik superhard liep, ik nam gewoon een lekker vlot tempo aan.
En zo kwam ik het eerste rondje door en was het tijd voor een klein uitlooprondje. “De eerste dame”, zei de trainster. Hé, dat was niet de bedoeling!
Tijdens het tweede rondje kwam ik bij twee mannen te lopen die aan het trainen waren voor de zoveelste marathon. Binnen de vier uur. We raakten aan de praat (!) en ik liep lekker met ze mee. Als iemand me had gezegd dat we 11,5 kilometer per uur liepen, had ik het niet voor mogelijk gehouden. Dat is normaal niet het tempo wat ik al pratend aanhoud!
Na het tweede rondje mochten we weer even uitlopen en ik merkte dat ik het toch wel wat warmer had gekregen. Ik was echt niet van plan om hard te lopen! Echt niet!
Het derde rondje gingen de mannen wat sneller. Na een kilometer moest ik ze laten gaan. Ik kwam de dames weer tegen van het begin die een korter rondje hadden moeten maken en ze liepen net voor me. Ik haalde ze langzaam in, al was dat niet meer heel erg eenvoudig. Gingen ze op het laatst versnellen! Ik ging wel mee, maar zo kon ik ze net niet inhalen!
We gingen uitlopen en na een uur en een kwartier weer terug naar het verzamelpunt.
Aan de ene kant was ik tevreden omdat ik lekker flink had doorgelopen en op tijd op de rondeknop had gedrukt, aan de andere kant had ik mezelf niet in toom kunnen houden en rustig aan gedaan.
We hadden er 12 kilometer op zitten. Zal ik nu de rest van de week maar echt kalm aan gaan doen?