We meten de leeftijd in jaren en de afstanden in kilometers.
Maar vandaag niet.
Vandaag ben ik dan misschien wel 41 jaar oud, maar ik vier vandaag dat ik 15000 dagen leef!
Vandaag wil ik niet in meters tellen- ik tel 15000 voet af; het equivalent van 4572 meter.
Die ga ik rennen! Voetje voor voetje 🙂
Het waait koud en ik moet terug voor een jasje. Mijn telefoon begint te vroeg met de afstand. De eerste kilometer door het park lijk ik wel te vliegen, zo snel gaat het! Dan blijkt dat mijn horloge nog niet aanstaat. Die moet de exacte afstand aftellen. Balen dus, maar ik kijk straks wel op de telefoon hoe snel ik dat eerste stuk ging.
Ik zet het horloge aan en hou het tempo vol. Mijn benen doen prima mee! Ik heb er ook zin in, dit is een klein stukje. Kilometer 1 gaat in 5:19 en dat is lekker, ik mag dus langzamer. Ik kom veel hondjes met hun baasjes tegen. En dan ineens krijg ik het weer lekker warm. Kilometer twee vliegt helemaal voorbij in 5:09. Is dat langzamer? Laat me niet lachen. Ik ben al bijna op de helft en dat meld het horloge ook!
Ik ga het bos in. De telefoon zit te ver weg voor een foto. Het is er mooi en ik heb even het pad voor me alleen! Ik geniet ervan en daardoor is kilometer drie wel ietsje langzamer: 5:24. Ik ga nog steeds niet echt opvallend langzaam. In de volgende kilometer haal ik niet alleen wat hondenuitlaters in, maar ook een setje hardlopers. Die houden je tempo hoog. Er beginnen een paar kleine druppels te vallen. Ik wéét dus dat ik er al 15000 voet op heb zitten, maar het horloge heeft dat nog niet! De laatste volle kilometer gaat weer in 5:14. Ik ben rond en ga terug richting huis, maar daar heb ik wind tegen. Aha, daarom ging de eerste kilometer zo hard!
Net voor het park is de opdracht voltooid. 15000 voet in 24 minuten en 16 seconden. Ik pak meteen de telefoon om te kijken hoe snel het eerste stuk was en hoe snel ik de 5 kilometer heb gedaan. Heeft dat ding ook alleen maar de eerste 400 meter opgenomen! GRRRR. 😐 Ik heb het warm nu en ik voel me heel tevreden, ik voel mijn voet niet, mijn knie niet; ik heb geen last van welke blessure dan ook.
Ik ben gewoon heel blij! Zo leuk kan lopen zijn als je je buiten de geijkte grenzen gaat begeven. Ik heb deze week een hele marathon gelopen. De meeste mensen doen dat op 1 dag binnen een bepaalde tijd, maar ik vind het leuk om dat in 1 week toch op de palmares te kunnen bijschrijven!
De rest van de dag ga ik besteden aan vieren met mijn geliefden en familie dat ik 15000 dagen oud ben: met wafels, kadootjes en gezellig bijkletsen!
je kunt wat komen moet vertragen noch versnellen !
Toon Hermans