Kerst-lopen

Eerste kerstdag. Een dag zonder verplichtingen voor ons. Uitslapen met buikpijn, spelletjes spelen en in een huispak naast de kerstboom hangen. Heerlijk! Maar er moesten nog een paar kerstkaarten de deur uit en de wijk door. Dat gingen we samen doen. Mijn kleine kerstengeltje en ik. We hadden toch al een soort sportkleren aan en ik deed er een jackje overheen aan. Hooguit twee kilometer. We gingen de wijk nog niet eens uit. Mijn “sportbroek” met telefoon in de zak, zakte af en ik werd er nog om uitgelachen ook! Ik heb het nog nooit zo heet gehad! Het laatste stukje daagde ik de kleine hardloper uit ‘wie het eerste thuis is en jij wint’. Dat was maar al te waar….. En toen verder naar de AH gewandeld.
Tweede kerstdag: Vandaag was het tijd voor “echter” werk. De wijk uit, de onverharde paden op en de eerste ‘opdracht’ van het nieuwe schema: “pre kerstontbijt run nuchtere maag z1 wel wat water drinken” stond er. Z1 staat voor Zone 1, dat gaat over de hartslag. De bedoeling is dat ik dit op een hele lage hartslag ga lopen. Onder de 140, om precies te zijn onder de 138 zelfs. Ik stelde mijn horloge in op die hartslag voor een uur lang. (het hoefde maar drie kwartier te lukken)
De eerste kilometer was NIET LEUK. De hartslag was veel te hoog met 170 en die kon ik alleen maar naar beneden krijgen met wandelen. IK GA NU NAAR HUIS, dacht ik. Ik loop straks wel met pa. Ik vertik het om de helft van de tijd te gaan wan-de-len. Dit slaat echt nergens op! Door de woede daalde de hartslag maar langzaam. Ik liep offroad door het park en ik wandelde de gladde brug over en toen kreeg ik het warm. En ja hoor, toen kon ik lekker sloompjes gaan rennen. Begon het toch nog op sport te lijken. En als ik dan maar kan blijven rennen (hoe langzaam ook), dan vind ik het behoorlijk leuk! Ik nam het trapje op en wandelde de volgende brug ook weer over. Dit keer niet vanwege de hartslag, maar omdat het spiegelglad was en eng. Nu moest ik langs de kant lopen en vond ik het nog akeliger en ging de hartslag al wandelend nog aan de haal. Trap af en eindelijk kon het hardlopen beginnen.
De lucht om me heen was koud, ik hoefde en ging niet snel en ik begon van de heldere kleuren om me heen te genieten. Ik heb gisteren gevraagd aan de trainer waarom hij een voorstander is van off-raod lopen, maar ik denk dat ik het antwoord al weet: de natuur er omheen geeft veel meer voldoening als beton en asfalt. Ik was niet de enige die buiten was en van de frisse ochtend genoot. Ik ken de paden inmiddels wel en ik keek maar gewoon niet naar de tijden die ik over een kilometer deed. Mijn hartslag bleef lekker laag, en anders ging ik iets zachter lopen. Mama belde me en ik was te laat met opnemen. Mijn hartslag steeg omdat ik bang ben dat ze met slecht nieuws belt, maar ik had wel het tempo om terug te bellen. Ze wilde weten wanneer wij dachten te komen…. Hartslag kon weer omlaag. Ik liep alsmaar off-road, behalve onder en over de bruggen. Wat een feestje, dat dat zo dicht bij huis kan! Ik zag een kennis van de loopclub die ik een fijne kerst wenste, ik had adem genoeg! Ik ging nog door het bos. Ik had nog tijd en nog zin en nog genoeg energie. Een andere, snelle loper nam het rechte pad. Ik nam de kronkelweg tussen de bomen door. Prachtig met het zonnetje. Het was net een andere route als anders en dat maakte het buitengewoon verrassend. Misschien hoeft ik niet ver weg op zoek naar off-road routes. ik liep terug door het bos en nam nu ook de onverharde grote weg. Toen kwam ik op het asfalt. Ik had eigenijk geen idee hoeveel kilometer ik er al op had zitten. De brug over merkte ik dat het tempo-aanpassing vroeg omhoog. Ik zag dat ik een kilometertijd had gelopen die net onder de 7 minuten lag! Feest! En dat dat al kilometer 7 was. Groot Feest! Ik wilde nog wat off-road langs het asfalt lopen, maar dat was nog hondepoep-gevoelig. Ik hobbelde de laatste wijk door en in de laatste straat besloot ik lekker toch de intervallen te doen: 2 lantaarnpalen hard en 1 zacht. Kijken of ik in die 1 zacht de hartslag kon laten teruglopen. Dan maar even met piepend horloge. En toen was ik precies na een uur weer thuis en had ik precies 8 kilometer gelopen en was ik precies klaar voor de rest van kerst. Kwam precies goed uit.