About "Clouds on Both Sides"

Ik reed naar mijn vriendin en in mijn hoofd kwam de tekst van een oud liedje in me op:
“I’ve looked at clouds from both sides now
From up and down and still somehow
It’s cloud illusions I recall
I really don’t know clouds at all”
Dat kwam door de prachtige lucht die van rood, roze naar goud en geel kleurde. Onder de mooie warme lucht vertrokken wij voor een Easy Rondje van een Uurtje. We liepen langzaam de brug over, de zon tegemoet. Het leek me erg koud voor we vertrokken, maar dat viel reuze mee! Dat kwam natuurlijk ook omdat wij elkaar verwarmden met een heleboel woorden, verhalen en een vriendelijk zonnetje ons onder haar hoede nam. Wij namen de schelpenpaden. Best veel modder en plassen onderweg om ons er aan te herinneren dat de zon de laatste dagen niet veel te zien is geweest en dat we haar voor later zelf zullen moeten bewaren.
We liepen niet al te snel rond de 7 minuut per kilometer, maar het was heerlijk. Ik heb weinig last meer van mijn hielspoor. We gingen weer de Vaart over, vol plannen voor de toekomst. We gaan nog heel wat loopjes samen doen de komende tijd! Het is voor mij raar om van de andere kant onder de hoogspanningsmasten door te lopen. We namen vooral de onverharde paden, hoe mooi is dat!
Ik was echt blij dat het allemaal heel erg lekker liep. Ik kon me niet herinneren in welke vorm ik het liedje toch herkende:
“Well something’s lost, but something’s gained
In living every day”
Maar het paste erg goed bij mijn stemming. Ik stampte door de modder heen en dan maakt het eigenlijk niet meer zoveel uit. We gingen terug richting de manege. Iedereen zegt ons vriendelijk gedag. Voorbij de manege betrekt de lucht een beetje. We lopen een stuk over het asfalt, maar kiezen toch weer voor het halfverharde pad langs de snelweg. Ik krijg trek en we hebben het over eten en dieëten. Geen al te beste combi eigenlijk, gezien het feit dat ik ook al een tijdje naar het toilet moet.
Desalniettemin rennen we gewoon lekker door en blijft de regen uit. We nemen het gouden randje van de zon in ons hart mee. Het uurtje werden 70 minuten waarin we een prachtig rondje van 10 kilometer aflegden.
“I’ve looked at life from both sides now
From win and lose and still somehow
It’s life’s illusions I recall
I really don’t know life at all”
Ik ken het lied in de versie van Paul Young met Clannad. Na de toilet, banaan en thee blijkt het te oud voor Spotify en moet ik het de hele dag zelf maar blijven zingen! “I’ve looked at clouds from both sides now”. ‘s Middags regent het. Geen gouden zon meer te zien. Gelukkig heb ik het gouden randje bij me.