Saaahaaaaaiiii en hier en daar wat snel

Drie kwartier is kort en saai. Zone 1 is nog veel saaier, maar dat was na 5 lange minuten voorbij gelukkig. Zone 2 was wel prettig, maar de zorgen om zone 5 en de wind hielden het tegen. Ik liep gewoon over het asfalt om de wijk en dat is ook saai. Het was koud met 1 laagje en wind tegen: ubersaai. Er was niemand op straat, behalve een stel mensen van de planten-dienst en 1 kinderwagen. Ook saai. Ik mocht na 10 minuten zone 2 door naar zone 4. Niet saai. En lekker warm. Maar twee minuten is wel kort. Als daarna die mega-saaie zone 1 weer komt. Het uitzicht op de bomen is ook saai. In de verte staan leger-rekruten. Net als ik door moet naar zone 5. Niet eens saai, maar wel supermoeilijk! Van hartslag 135 naar 175 binnen een minuut lukt me niet echt. Dan staat de trainer van de hardloopclub bij de leger-mannen en daar schrik ik blijkbaar zo van, dat ik zone 5 na 59 seconden toch haal! Bijna het enige niet-al-te-saaie moment van de run. Zone 4, die direct volgt op zone 5 is ook saai dan ineens. En nog lastig ook als je al buiten adem bent. De uitrustzone die daarna volgt is (je raad het al) vreselijk saaaaaaaai. Ik heb wel ontdekt hoe ik op super-mega-saai-langzaam dribbeltempo de hartslag snel kan laten dalen, zonder te gaan wandelen! Één van de twee niet-saaie ontdekkingen van deze run. Nog steeds stomme bomen en een fietspad. Zone 5 is 1 minuut uitdaging en zone 4 die daarop volgt is 2 minuten doorbijten en dan kom ik het legertje weer tegen. Ik loop een beetje om de wijk heen. Saai. Ineens zijn er overal mensen met hun hond aan het wandelen. Ook saai. Zone 5 nog een keer en die gaat moeiteloos over in zone 4, waarin ik het tempo hoog hou en helemaal op de grens loop van wat ik kan. Net voor ik weer terug moet naar die saaie zone 1. Het route-idee is op en ik dribbel lekker over het saaie rechte bospad. Ik heb zelfs tijd om wat SMSjes te versturen. Nog 1 keer zone 5 en ik zet alles op alles, maar de hoge hartslag haal ik niet. 5 Minuten zone 2 zijn nu zelfs saai geworden. En koud op de koop toe. Ik maak nog maar een slingertje over een saai, recht, betonnen fietspad. Om het erger te maken volgt nog een letterlijke cooling down in zone 1 van een oneindige 10 minuten.             Ik ga saai tegen de wind in door een saaie straat terug en door het park vertraag ik nog meer omdat ik een toiletpot nodig heb en dat rent lastig. Het werden 47 minuten. Ik fiets zelfs nog even uit op en neer naar school (nadat ik de wc heb bezocht)! Nu zou je denken dat het erg saai was, maar het was best leerzaam en ik heb me keurig aan de opdracht gehouden. Het was wel eens leuk om te proberen zone 5 uit het niets te bereiken en te sprinten. Hoewel dat niet echt mijn ding is. En ik heb het onder de knie om de hartslag ook weer razendsnel te laten dalen zonder te stoppen met rennen. Het opwarmen in zone 2 ging met een heerlijk tempo van 5:40 per kilometer en dat is op zichzelf al mooi. De eerste keer dat ik zone 5 doorliep, haalde ik een tempo van ruim 15 kilometer per uur en een kilometertijd ónder de 4 minuten: dat is (zeker voor mijn doen) toch lekker hard! Doe mij maar een inspirerend bos en een ellenlange duurloop in zone 2. Een blokje asfalt rond de wijk vind ik tegenwoordig en beetje, tja, hoe zal ik het zeggen, een beetje saai.