lantaarnpalen tellen

Voor mijn werk moet ik alle lantaarnpalen van Nederland inventariseren. Almere heeft het bestand al ingeleverd. Alle ruim 45duizend lantaarnpalen staan op die lijst. Vandaag heb ik ze live ‘in het eggie’ geteld. Een paar dan. En een hoop dubbel.
Maar eerst het begin: training. Wij waren nét voor de enorme hagelbui binnen. Niet iedereen was zo gelukkig! De trainers stelden het nog even uit om naar buiten te gaan en bakkeleiden in mijn voordeel wie welke groep zou meenemen. Er waren 3 mensen voor de AB groep en daar hoorde ik niet bij! Ik wilde graag vooraan lopen vandaag om wat zicht op de weg te hebben en ruimte voor me te zien. Ik had het wat koud met mijn regenjasje over slechts een t-shirtje. We gingen op het Gerrit Schulte fietspad een paar loopscholingsoefeningen doen. Ik wilde graag in beweging blijven, maar de rest stoof er vandoor bij de steigerrun! Hallo hé, dit is een CD-groep… Maar ik kon ze al na 2 keer bijhouden, of dat nu was omdat ik opgewarmd was weet ik niet hoor! En toen gingen we lantaarnpalen tellen. Eerst 10 op snelheid heen, dan 5 langzaam terug, 15 op snelheid heen, 5 langzaam terug, 20 op snelheid en (je raad het al) 5 langzaam terug. Weer stoven er een aantal vandoor. Dat houden ze net 10 lantaarnpalen vol en dan kom ik pas op stoom (of zij zijn afgeroomd) en dan moet ik zelf gaan tellen. En hoe! Ik telde de lantaarnpalen en vond het buitengewoon ironisch dat ik daarmee bezig was. Dit is mijn werk, geen hobby… Al snel begon ik met zo’n 12 kilometer per uur af te vragen hoe de lantaarnpalen toch in elkaar zitten met de nummering. En dan weer vijf palen terugtellen. Ik had niet het gevoel echt heel hard te gaan, maar hield het tempo prima bij. Eerlijk gezegd: ik weet nog niet precies hoe de telling van lantaarnpalen in Almere in elkaar zit. En bij de laatste vijf lantaarnpalen terug, bleek dat we nogmaals dezelfde piramide moesten doen, maar dan met 20-15-10 lantaarnpalen. Ik vond het een beetje door elkaar lopen, maar ik telde en telde en telde en telde. Lantaarnpaal voor lantaarnpaal. Ik had onderweg net tijd over voor een fotootje. Thuis maar eens uitzoeken hoe dat werkt met de nummers. Het laatste blokje van tien heb ik flink aangezet en lekker hard gerend. Toen moesten we de kwebbelaars die doorgelopen waren weer bijhalen. Dat gedaan hebbende, kreeg ik een sneer van de meneer die ik vorige keer vergezeld had dat ik niet zo hard hoefde te lopen. Wie bepaalt dat nou! We gingen het fietspad nog afrennen op wedstrijdtempo, maar nu werd ik wel ingehaald. Ik vond het niet erg, ik ging nog altijd vlot hard en mijn maag en darmen vonden het de hoogste tijd zich er danig mee te bemoeien. Mijn uitlooptempo moest iets lager van de trainster. Ze heeft eigenlijk altijd gelijk. We gingen uitlopen en ik hobbelde lekker langzaam mee. We moesten met tweetallen op de plaats dribbelen tot de laatste en dan aansluiten. Heel grappig. We waren met een uurtje alweer terug. En het heeft amper geregend eigenlijk!
De lantaarnpalen hebben de eerste twee nummers van de postcodewijk. Hoe het verder zit en waarom er nummers worden overgeslagen?! Ik heb nog geen idee. Ik tel en verzamel ze alleen maar.