Trailimerick
Er was een vogel met overgewicht in Almere,
Die het trail lopen wilde leren,
Ze nam Eagle Manuel mee,
Voor anderhalf uur zone 1 en 2,
Anders zou ze het niet eens gaan proberen!
Voor de fladderende vogeltjes regende het erbij,
maar dat is niet zo erg voor mij,
We parkeerden de fietsen midden in het Kotterbos,
Toen konden de trail- en hardloopremmen los,
Al maakte me dat niet direct heel erg blij.
Ik had niet erg veel zin,
Zeker niet in het begin,
Ik hobbelde achter de Eagle aan,
Die ik moeiteloos voorop liet gaan,
Ik volgde desalniettemin!
We kwebbelden nog even,
Voor we over heuveltjes werden gedreven,
Genietend van de mooie omgeving,
Werd het pad een hele beleving,
En ben ik wat achter gebleven.
Het ging echt niet snel,
Ik schaamde me soms wel,
Hobbelend door zone twee,
Kwam ik niet echt mee,
Het spijt me Manuel!
De brug was net sterk genoeg,
De steile afdaling was niet waar mijn knie om vroeg,
Mijn spieren deden zeer,
Maar de zin kwam toch wel weer,
Die de watten in het hoofd verjoeg.
De regen was opgehouden,
Terwijl we langzaam verder sjouwden,
Ik vond het niet vanzelf lopen,
Soms leek het wel alsof we kropen,
maar ik liet me niet tegenhouden.
Het tempo kon nog meer omlaag,
Veel zat er niet in vandaag,
Terwijl het heerlijk naar de bloeiende hagen rook,
Ontdekten we nog een nieuw pad ook!
Zo vorderden we gestaag.
Toen we werden ingehaald,
Had ik van het gestamp genoeg gebaald,
Ik zette er de sokken in,
En dat was heel goed voor de zin!
Zeker 8 minuten heb ik gestraald!
Toen waren de oorspronkelijke anderhalf uur voorbij,
En was ik best wel blij!
Niet qua tempo, dat was sneu,
Het joggen was ik echt wel beu,
Maar het volhouden was een overwinning voor mij.
We hobbelden terug naar de fiets,
In een tempo van helemaal niets,
Maar ik was niet ontevreden,
Want ik heb hier weinig van geleden,
En dat is toch ook een belangrijk iets!