Heen en weertje in een fijn weertje tussen de (domme) gansjes

Het was echt oer-Hollands weer: hoge witte stapelwolken, soms een felle zon en soms een felle bui. Het is het hele weekend al een beetje druk met de veiligheidsdag, huishoudelijke klussen en Vincents sporten: leuk allemaal, maar drie kwartier onverhard lopen moet er een beetje tussen worden gepropt voor mijn gevoel. Zondagmiddag 5 uur heb ik het onweer afgewacht, alles gestreken, Vincent aangemoedigd en geknuffeld en moed verzameld. 40 Minuten zone 2, dat is te doen. Vincent gaat een foto van me maken en dan thuis rekenen. Ik ga lekker door de modder en de plassen stampen, eens een keer in mijn eentje. De eerste kilometer gaat snel. Toen had ik vast snelle muziek op staan 🙂
Dan ga ik een kilometer iets minder hard, want ik maak een foto van de mooie lucht en ik moet me wat inhouden om in zone 2 te blijven. Ik ga de brug over en zoek alle bekende onverharde paden op. Dan kom ik de ganzen tegen. Enorme families ganzen. Honderden ganzen en veel gansjes. Naast het pad. Op het water. In het gras. Op het pad. En boos dat ze doen tegen mij! Het is maar goed dat ik ze niet versta, want ze blazen naar me en volgens mij hebben ze een heel gakkend scheldwoordenkanon voor me geopend.

Ik zie bekenden op de fiets en ineens kan zone 2 me gestolen worden! Wanneer krijg je nu de kans om fietsers op dit pad in te halen als je rent (niet vaak, want eigenlijk is fietsen verboden) en dan nog wel dat meisje wat laatst o-zo-trots haar eerste 5 kilometer liep?! Dan maar even zone 4 doorpiepen! Hoe vrolijk kun je iemand gedag zeggen die op het pad fietst?! Ze maken het pad wel lekker gans-vrij 🙂
Dat moet ik verderop onder de heldere lucht met in de verte de paarden weer zelf doen, dat gans-verjagen. Weer een langzame kilometer en ook weer netjes zone 2. Aan het einde van het pad kijk ik achterom. Verhard verder? Andere lopers zijn over het fietspad gegaan en ik mag onverhard lopen, dus om nu via het verharde pad naar huis te gaan? Nee. Ik ga hetzelfde pad weer terug. Nogmaals de gans-dans! Maar dan met wind tegen. De snelle en langzame kilometers wisselen elkaar keurig af.
Ik weet nu waar de uitdrukking ‘dom gansje’ vandaag komt: gansje ligt gezellig met de hele familie (kind of 15) langs het pad in de namiddagzon, ziet een roze reus aankomen; dus wat doet het domme gansje? Die gaat proberen voor langs het roze geval te kruisen met het hele gezin. En dan boos worden als de roze reus moet uitwijken omdat alle domme gansjes in serie dezelfde domme beslissing nemen!
Ik ga weer huiswaarts en krijg zijsteken, te laat verkeerd gegeten – ik weet het. iIk loop inderdaad precies hetzelfde pad terug, maar als de 40 minuten om zijn (ik mocht er dus 45, maar had een keer zuinig ingesteld op mijn horloge) wil ik toch graag de 7 kilometer volmaken en nog even hard doorlopen. De gemiddelde hartslag zit helemaal boven in zone 2 (lees: net zone 3). 7 kilometer binnen 45 minuten: dat was genieten. Was getekend, een roze gansje.