Volgens een schema waar ik flink in moest schuiven

Hallo nieuwe trainer,
Deze week leek hartstikke lastig te worden. Er was zoveel te doen: Rob is jarig op maandag, onze tuin wordt verbouwd en aan het einde van de week de Almere City Run waaraan ik deelneem als vrijwilliger! en dan nog het werk inhalen en hier en daar zal ik ook moeten slapen, dus het wordt passen en meten. Op maandag is al ‘feest’ en niet vanwege de jarige; nee ik heb een vergadering van de ACR en Vincent wil trainen bij de TVA. Fietstraining.

We fietsen samen naar het startpunt en zijn (net niet) op tijd. Ik fiets alleen door en pak een paar fikse versnellingen mee en oefen op het parkeerterrein bochtjes. Met 25 kilometer in de benen parkeer ik mijn fiets, trek mijn jurk aan en vergader mee. Om half tien ruil ik weer van outfit en trap razendsnel naar huis voor het donker is. Zo’n week wordt het, beste trainer! Tijd voor foto’s zit er niet eens bij deze week! Maar omdat er op het schema staat dat de fietstraining gekoppeld moet worden met hardlopen, verruil ik snel de fietsschoenen voor hardloopsloffen en gooi ik er 17 minuten intervallen achteraan. ik moest zelf tellen en dat ging best aardig, al zeg ik het zelf! beter dan gister in elk geval.
De dag daarna merkte ik dat na een rustweek meteen 2 uur sporten niet al te verstandig is.

Ik stond wat wankel op, maar na een dag werken was dat alweer weg. Dus lag ik om 9 uur in het zwembad! Dat was lang geleden, maar ik ben het niet verleerd. Mijn zwemslag is echt prachtig volgens de zwemtrainer. *trots* Ik mag alleen langer uitdrijven, omdat wij duur-zwemmers zijn. Ik zwem alles met pullboy, omdat dat mag van je ‘schema’. En met hartslagmeter, kun je zien wat de opdrachten waren?
Op woensdag begint het gerommel pas echt. De tuin wordt leeg gehaald, zodat ze morgen nieuwe stenen kunnen leggen en dat geeft veel onrust. Fietsen zit er niet aan. Vincent wil zwemmen en dat snap ik ook wel. Dus ik ga ook zwemmen. Dat gaat goed hoor, niets mis mee, maar het is niet precies wat je in je schema had staan. Ik hoor het wel als het niet goed is (geweest). Na het vette avondeten, ga ik nog hardlopen. Ik ga me niet aan een opdracht houden, ik ga gewoon kijken wat er lukt. Ik omschrijf het zo:
Km1 – ?net gemopper thuis gehad, vieze patat gegeten, tuin verbouwing, vroeg op en al een uur gezwommen. Wáárom loop ik hier? ? rot tempo
Km2 – ? fijn dat me dit lukt eigenlijk. Morgen los ik de werkproblemen wel op. ? tempo kan iets hoger
Km 3 – Wat is het mooi hier! Wat een fijne avond eigenlijk. Het is eigenlijk prachtig hier! ? lekker tempootje ook
Km 4 – ☺️ wat prachtig met de paarden en de ondergaande zon. Die Oostvaardersplassen zijn geweldig. Ik ben blij! ? het tempo gaat moeieloos hoger!
Km 5 – ? ik ga gewoon kalm terug naar huis met een paar hele goede ideeen ? wacht even: dit mooie rondje in mijn ‘achtertuin’ is precies 5 kilometer én minder dan een half uurtje?! Ik ben blij! ?
Soms voegt een extra loopje niets meer en minder toe dan een goed gevoel.
Donderdag wordt de tuin afgemaakt en kan ik ‘s avonds ‘rustig’ naar de baantraining. Iemand doet er nog een schepje bovenop, op mijn toch al wankele evenwicht door kritiek op mij en mijn kind te leveren. Over de hoeveelheid die hij zou mogen lopen. Ik wil er geen discussies meer over, maar ik voel me flink in mijn wiek geschoten en loop de hele training te malen en piekeren en me te ergeren. ik deed de kernopdracht wel mee en trok me niks aan van warmte, maar ik kon het niet leuk vinden door de ongegronde benadering. Ik ben nogal allergisch voor haantjes-gedrag.
Op vrijdag ga ik fietsen met mijn vriendin. Zij heeft een elektrische fiets die nokkie-vol opgeladen is, ik heb een hartslagbeperking van je meegekregen. Dat past prima, behalve als we wind tegen hebben: dan gaat haar motortje gewoon iets harder werken, maar mijn hart ook en die schuift zo door naar de volgende zone! Niettemin was het mooi langs de Noorderplassen en over de dijk. We kunnen bijpraten en ik nodig haar uit voor een ijsje in Almere Haven. Dat gaat niet door, want Mariola is nog dicht. Zij neemt koffie met een roomsoes, ik thee met een eierkoek. Het voelt raar om je training te onderbreken en ik moet de intervallen nog doen! Haar rondje is klaar, haar motortje bijna leeg en ik ga de versnellingen nog in, dus onze wegen scheidden zich. De eerste paar intervallen mislukken, omdat het Weerwaterrondje zo onlogisch is dat het hard fietsen niet toelaat. Ik zoek de rechte routes op en trek door. Dat is beter! Ik kom na 65 kilometer weer thuis. En dan baal ik: ik had liever nog een half uurtje gerend in plaats van op het terras gezeten. ieder zijn ding….  Ik ga ‘s middags vast helpen bij de Almere City Run. Onvermoeibaar…
‘s Avonds heb ik met MZ afgesproken buiten te gaan zwemmen. Wij komen aan als de rest van de club klaar is. Mooi zo, ik ben ze sinds gister toch even beu! Ik heb mijn nieuwe trisuit aan. Onder de wetsuit dan. De jongens zijn mee om ons met de drone van boven te filmen. We gaan richting de boei, maar ik ga zo lekker dat ik om het eilandje wil. MZ vindt het prima. Ik doe mijn intervallen een beetje op de gok en zwem om MZ heen. Ik geniet me suf van het rondje eiland. Het zonlicht, de diertjes, zelfs de waterplanten: ik vind alles helemaal senang. het gaat soepeltjes, het zwemt lekker. Alleen moet ik plassen! We passeren bootjes en ik zwalk om de boeien heen. Ik vind het jammer dat we er na een uur al zijn. Ik heb nog nooit zoveel gezwommen. Dik, dik genoten.
Op zaterdag stond er op het schema om voor het ontbijt te gaan hardlopen. Dat was weer zwaar: stroperig, langzaam, traag. Ik had trek, geen zin, een lange dag voor de boeg. Zone 1 was het idee. Pas nu (een hele tijd later als ik dit type) heb ik door waar de fout zat: ik heb de zone van het fietsen genomen en niet van het hardlopen! Ik vond 119 ook al een crime…
De rest van de dag is gevuld met naar de stort rijden en zaken organiseren voor de Almere City Run. Tja, je bent ‘edel’-vrijwilliger of niet…. Ik heb mijn zwem- en hardloopspullen bij me, voor het geval dat…. Hardlopen na het zwemmen kan ik niet maken, dat past echt niet, maar zwemtraining volgen mag best van de rest! Enigszins gestrest lig ik in het water. Het gaat dan ook niet echt soepel. Mijn hoofd zit vol van alles wat-nog-even-moet-straks-en-morgen. Ik vind de opdrachten moeilijk goed te volgen.

op zondag ben ik de coördinator van de vrijwilligers. Dus ik fiets voor 8en al naar de stad, fiets van waterpost naar waterpost, fiets rond, loop, regel, zoek, deel water uit, ruim op en ben de hele dag in touw. Ik hou me in om de 7 kilometer niet toch te gaan lopen…. Het is hard werken, een lange dag en veel fietskilometers. Gelukkig maar dat je een rustdag op mijn schema hebt staan, hahahaha!
En daar zie je het probleem beste trainer: ik heb het gevoel dat ik deze week niet precies genoeg heb gedaan. Ik heb ‘maar’ elf uur getraind. Het voelde grotendeels als er tussen gepropt. En dat is niet zo prettig. Daardoor valt het begrip ‘rust’ ook en beetje in het water. Ik weet nog niet hoe ik het tij moet keren, maar tot nog toe is mijn belastbaarheid gelukkig groot. Ik zal het schema even naar je toe sturen, dan kun je er feedback op geven en kan ik er van leren.
Bedankt voor de nieuwe impulsen, de losse benadering en dat ik veel vrijheid ervaar!