Deze week maar weinig foto’s, maar niet eens zo heel weinig gedaan. De spirit na een beetje een verloten triatlonjaar is er wel zo ongeveer uit. Dat de wedstrijd in Hoorn, waar ik me toch op had verheugd, die oorspronkelijk op het eind van deze week stond gepland, geen doorgang vindt werkt ook weinig motiverend. Er is nu niks meer om naar uit te kijken of te plannen. Daarbij lijkt de herfst toch echt zijn intrede te doen en is het lekkere weer voorgoed voorbij. De avonden worden merkbaar korter en nodigen nog minder uit tot fietsen.
Maandag 28 september. Ik ga lekker met Joyce hardlopen. Het is droog, kalm en bewolkt weer. We lopen vanuit mijn huis en gaan richting de Oostvaardersdijk. We lopen door het bos en we kletsen-kletsen-kletsen. Dat kunnen we zo goed saampjes! We lopen zo lekker dat we doorgaan tot de dijk.
We keren weer om en gaan terug door het bos. Maar dan zoveel mogelijk aan de andere kant van het bos. Als we het bos uitkomen, komen we tot de conclusie dat we toch weer 10 kilometer zullen volmaken. Lastig is dat ik inmiddels (weer eens) last heb van aandrang. Maar ik haal thuis en wat doen wij dan? Verder kletsen! Het maakt niet uit of we lopen of zitten, dat gekwebbel gaat maar door.
Dinsdag 29 september. Ik ga fietsen! Meteen om half 7, dan ben ik net voor het donker thuis. Ik neem mijn mooie blauwpaarse fiets en ga alleen met een muziekje op. Ik ga even wat tempo proberen te maken en 25km binnen een uurtje proberen te halen. Ik ga hard, maar vooral op de lange rechte stukken. In de bochten en langs de vaart zijn veel mensen en moet ik opletten, dan gaat het tempo omlaag. Ik rij een groot rondje en haal 24 kilometer en daar ben ik in 58 minuten mee klaar. Ik heb gemiddeld 25,7 gefietst. Het is redelijk donker als ik thuis kom.
Woensdag 30 september. De laatste dag van de maand. Ik ben begin van de maand een uitdaging aangegaan van Trispiration. Ik heb er zelfs 3 uitdagingen van gemaakt! Afgelopen weekend ben ik op de weegschaal gaan staan en die 3 kilo ben ik kwijt!Die dag rust 1 keer per week is ook gelukt. Ik kom er aan het einde van deze blog op terug.
Nu eerst maar eens de maand volmaken! ‘s Middags ga ik samen met Manuel een lunchloopje doen. Ik ga maar 5 kilometer en het gaat best goed en redelijk qua tempo ook. Eigenlijk wil ik nog even alle sporten doen…. Morgen heb ik weer een rustdag en nu voel ik me lekker. Zal ik fietsen…. Haal ik dat met de tijd…. Ik stop iets eerder met werken en tussen half 5 en 5 uur zit ik samen met Vincent op de fiets. Het is een beetje haastig allemaal. Dat is jammer.
Vandaag zijn we ook nog maar naar het zwembad gegaan. In verband met de aangescherpte Covid-regels weet je nooit of dat de komende tijd mogelijk blijft. Dat is ook een domper, dat de regels nu weer aangescherpt zijn en dat thuiswerken weer verplicht is. Het was rustig in het zwembad. Ik heb het grootste deel zonder achtje gezwommen, alleen daar waar moest. 1 Van de andere dames in mijn baan zwom met achtje en die wilde vooraan zwemmen. Van mij mag ze! We deden veel oefeningen in 4x50m: 4 keer techniek, 4 keer met ademhalen, 4 keer slagen in de baan tellen. Dat soort dingen. En dan hier het maandoverzicht:
Dit is de verklaring die ik erbij heb geschreven:
Kortom: ik mag er best trots op zijn. Helaas is het niet genoeg om te winnen, omdat er 5 dames zijn die hun doel gehaald hebben (misschien had ik de lat iets minder hoog gelegd, dan had ik makkelijk 100% gered) en 2 anderen zijn uit de loting gekomen. Ik heb deze maand genoeg gesport!
Rustdag op donderdag: het weer nodigt niet uit en ik heb geen zin en Vincent gaat ook niet naar de baan. Eigenlijk zou ik morgen mijn eerste Ironman wedstrijd doen in Hoorn. Een kwart triatlon. Maar ook die gaat niet door. Ik doe de virtuele wedstrijden dan wel, maar dat is toch niet zo echt!
Vrijdag 2 oktober. Ik heb een soort van wacht-op-Vincent-dag. Wat doe je dan als hij op school zit? En het is droog? En het kan? Dan ga je hardlopen. Nodig je een goede vriendin uit die tijd heeft. Rugzakje mee, goede zin mee en een rondje Weerwater lopen. Alsof we elkaar weken niet hebben gezien, zo kletsen we weer verder! Het waren 4 dagen….
Het Rondje Weerwater is hier en daar een beetje aangepast. Je moet een ommetje maken en de Ouroubouros-brug over. En er is ook een nieuw pad. En we zijn over de nieuwe Esplanade gelopen. Na 1 rondje was het eigenlijk ook wel genoeg. Het tweede rondje zou haasten worden. We lopen de tien kilometer wel vol met een rondje om de school van Vincent.
Dan is het even wachten op de knul en die ga ik afzetten bij de orthodontist aan de andere kant van Almere. En dan moet ik weer een uurtje wachten. Dus… loop ik nog maar een rondje. Langs de straten die naar goden zijn vernoemd. In een mooi rondje. Het is leuk om eens in een andere buurt te lopen. Ik kijk goed om me heen. Mensen die een kasteeldeur hebben en kantelen, een huis met retentierecht, veel Varisecure-beveiliging. Na 4 kilometer merk ik dat ik al gelopen heb. Ik moet aan de winegums om te blijven lopen.
Ik zoek mijn rondje uit om een leuk vormpje te krijgen. Daarom ga ik nog door de oorlogsgoden-straten. Ik moet van de winegums (?) weer naar de toilet en loop maar weer terug. Heb ik al met al toch 17 kilometer gelopen! intussen heeft Vincent zijn beugel aangemeten gekregen. Dat staat hem best goed!
En dan? Klaar? Nou… Voor de Ironman moeten we dit weekend 1 kilometer hardlopen, 25 kilometer fietsen en 6 kilometer hardlopen. En vandaag is het nog droog…. Dus ik neem Vincent nog voor het eten mee om te gaan fietsen. Het bekende rondje om de Noorderplassen dan maar. Met een paar klein ommetjes van Vincent om de 25 kilometer te halen. En (ook namens Vincent) wind mee op de dijk.
Om nog een kilometer te lopen, zie ik vanavond niet zitten.
Op zaterdag 3 oktober zijn we aan het leren voor geschiedenis en biologie. Ik ga voor de moederhavo en Vincent voor de tweede klas! We hebben het over voeding, voedingstoffen en koolhydraten. En het regent. Die combinatie lijkt ideaal voor het zwembad, maar dat is niet zo. Mijn lijf hoeft geen zwembad vandaag en we hebben alle tijd nodig om te leren. Na het eten van koolhydraatrijk pannekoeken met vetten uit kaas, leren we nog een paar uur door. En dan moeten we voor de IronmanVR nog 1 kilometer hardlopen. Ik heb het hele programma nu zowat gedaan en rond half 10 is het eventjes droog.
WE DOEN ER NIET EENS HARDLOOPKLEREN VOOR AAN, voor dat kilometertje om het park!! Doet de joggingbroek ook zijn naam eer aan. Hardloopschoenen nog net wel. De kilometer lopen we harder dan 10 kilometer per uur en na 6,5 minuut zijn we weer binnen. Het was de héle tijd 🙂 droog!
Zondag 4 oktober. We hebben het over voedingsproblematiek. Anorexia, verdeling van voedsel over de wereld en gevolgen van overgewicht. Als we een tijdje hebben gestampt, gaan we zelf de laatste 6 kilometer van de IronmanVR’s ‘stampen’ op hardloopschoenen.
Dan heb ik alle oefenafstanden volbracht. De een iets eerlijker dan de andere…. Maar deze gaan we netjes samen doen! Langs de Oostvaardersplassen. En we praten onderweg verder over eten. Waar een sporter zijn voeding vandaan haalt en hoe anorexia werkt. Vincent neemt zijn nieuwe trailrugtasje mee. Hij is er APETROTS op! Water en telefoon bij de hand; wat een luxe.
We lopen gemiddeld best lekker door! Waarschijnlijk hebben we wind mee! We stoppen voor een foto bij het vosje.
Dan lopen we de 6 kilometer vol door het park. Daar hebben we nog even wind tegen. We bekijken thuis meteen hoeveel KJ we hebben verbrand en of we de tompouce daarvan kunnen opeten! Dan ben ik een trotse Ironman Finisher.
Deze prachtige medaille bestaat uit 5 hoeken en die wil ik hebben! Het bijgeleverde t-shirt en de cap zijn voor Vincent. Het is een hap uit het budget, maar ik vind dat ik het heb verdiend! De hele triatlon die je volgende week kunt doen, laat ik achterwege. Ik ga even iets kalmer aan doen. Laten we die optie zo eens in de twee jaar een keer proberen!