Ik moest er even op uit, vlak voor het diner. Ik moet het zandpad volgen. Ik ga maar even kort, een half uurtje. Of minder. Eventjes het beweegdoel halen! Dat wil ik graag 50 dagen achter elkaar halen en van op een strandbedje liggen, komt dat niet. Het pad is fijn onverhard: zicht op de rotsenkust. Ik zie de boot, eilanden en ja: het is warm. Ik heb echter wind tegen en dat is erg lekker! Dan houdt het pad op: hek, werkzaamheden. In het buitenland neem ik geen risico, dus ik ga terug en pak een ander onverhard pad. Nu valt de wind weg en wordt het benauwd. Ik kom op de verharde weg. Da’s minder. Dus het eerste het beste onverharde pad naar links is voor mij! Langs huizen, veldjes en dan… schiet er een slang voor me langs!! Jaks!!! Zo’n grote snelle zwarte… Het pad loopt dood op een grasveld naast het resort. Het is vlakbij, maar met die slang in mijn achterhoofd ga ik in dit buitenland niet door hoog gras stappen. Dus ik ga terug. Er zitten pas een drietal kilometer op, maar die grote en op dit moment drukke weg bekoort me niks. Ik heb het warm genoeg, mijn doelen zijn gehaald op deze vijftigste dat achter elkaar! Ik ben dus binnen 4 kilometer weer op het resort: ready for icecream en de veel te lekkere toetjes! Ik heb nog geen 25 minuten gelopen.