De eerste keer TVA

En zo sta ik een dag later voor het eerst van mijn leven voor een looptraining op de atletiekbaan. Ik zie bekende gezichten, want Vincent traint al een tijdje met deze mensen mee. Maar ik vind het vreselijk eng: zouden deze mensen me niet opeten…..  In tegenstelling tot mijn zoon, heb ik niet zo’n kwebbel en kijk ik even de kat uit de boom. Kan ik deze geweldenaren wel bijhouden?! Ik vraag het me sterk af. Ze zien er niet allemaal even snel uit, maar dat zijn ze zeker wel! En ik ben niet van de sprint. Wederom is het een klein groepje in 1 keer samengevoegd, net als gisteravond. (toen ik al trainde dus)
Inlopen buiten de baan lukt mij ook nog wel. Op het gras om de baan twee rondjes gaat mij zelfs goed af. We krijgen precies dezelfde  oefeningen als ik gister heb gedaan! Die peesplaat zal leiden…. De loopscholing kan ik missen, maar helaas dus doen ze dat hier ook. Al heet het kniehef en niet skipping bij deze club.
Dan gaan we een piramide lopen. 4 Keer 200 meter net boven het tien-kilometer tempo. 2 Keer 400 meter op het tien-kilometer tempo. 1 Keer 800 meter op 75% van het tien-kilometertempo. Geen idee hoe ver dat is, maar het zal wel. Ik zal de snelste niet zijn die voorop moet lopen! Na elke afstand 20 seconden rust. En voor de duidelijkheid legt de trainer uit dat boven het tien-kilometertempo praten voor MB zelfs niet mogelijk moet zijn (wat MB ontkent, want die vindt dat ze altijd nog kan praten). Er doen 5 vrouwen mee, de jongste is een snelle hinde van 18 die ook voor het eerst meedoet.
200 meter is maar een halve baan. En ja, ze gaan hard! En ja, AS en MB kunnen zelfs dan nog hardop opmerken dat met dit 10km-tempo een tien kilometer onder de 40 minuten wordt gelopen. Ik ben de enige die zo dom was een lange broek aan te doen. Het is namelijk veel te warm voor een lange broek. 1 Meneer houdt de hele tijd bij hoe hard we lopen. IN KILOMETERS PER UUR! Potjandikkie: ik was net gewend aan minuten per kilometer. Ik wordt daar een beetje zenuwachtig van. De 200 metertjes loop ik met de dames en twee heren mee. Er zijn jongens bij die zo gruwelijk hard gaan dat ze ons al bijna inhalen. Het eerste rondje loop ik ook nog met het groepje mee, maar dan worden hun 20 seconden verdubbeld omdat ze moeten bijpraten en drinken. Nu kan ik mijn eigen tempo bepalen en aanvoelen. Dat valt niet tegen! Mijn HRF haalt vandaag de 173. Maximaal. Mijn hoofd is zo ROOD als een tomaat en Vincent lacht me uit! Of moedigt me aan. Ik heb weinig puf over om terug te praten. De jonge hinde haakt af en 1 andere vrouw gaat ook even naar binnen. De 800 meter (twee rondjes) gaan erg lekker. Ik merk goed wanneer ik wind mee heb op de baan zeg! De 400tjes doe ik ook alleen en net zo snel als het groepje achter me en half zo snel als die super rappe mannen die mij steeds inhalen. Maar de sprints op de 200meter is een ander verhaal: van mijn voorsprong van 20 seconden blijven er 5 over! Duidelijk niet mijn ding. We gaan uitlopen buiten de baan en dan zit de eerste training er na 55 minuten op. Jammer dat ik volgende week niet kan….