26 november. Eerst moest het huiswerk af, moest de planning worden gemaakt en moest we eten. Toen speelden we een spelletjes en daarna ging ik samen met Vincent even hardlopen. Niet lang, niet ver, niet hard. We liepen rustig in en gingen om de hele Seizoenenbuurt heen. Op de Evenaar ging Vincent intervallen: 1 lantaarnpaal hard, 1 lantaarnpaal zacht. Toen kon ik hem voorblijven, want ik was intussen ook opgewarmd.
Vanaf de oversteekplaats ging Vincent 2 lantaarnpalen hard en 1 rustig en toen bleef ie zijn moedertje hartstikke voor! We liepen nog een kilometer uit om de 5 vol te maken en toen moest ik snel omkleden. Door naar de zwemtraining! Ik haalde MW op en we gingen in baan 2. MW zwemt eigenlijk te traag voor baan 2. En dan zwemt er ook nog een Rose en die doet haar eigen programma.
Het is onoverzichtelijk. Maar ik zwem met achtje achter M aan. We hebben een andere trainer. Mijn favoriete trainer is gestopt. đ Nu staat ROh er en die doet 400tjes. Eerst 2×200 heel rustig, dan 4×100 gewoon rustig, daarna 8×50 en die doen we om de beurt voorop en die mogen flink hard en daarna nog iets van 100tjes, maar ik geloof dat we dat net geen 4x meer redden.
27 november. Eerst werken, dan huishouden en dan intervallen lopen. Een hele trits. Ik maak er weer eens een foto-rijtje van:
Ik had een beetje haast om naar de zwemtraining te gaan. Dus ik heb er nog een extra interval achteraan geplakt. Omdat die niet getimed in mijn horloge stond, was het net te kort en net niet snel genoeg, maar het was ook een bonusje.
29 november. Manuel is met vakantie geweest (voor het geval het je al opviel dat hij niet meer met mij meeloopt) en daar kan hij minstens anderhalf uur over vertellen. Na een regendag gister, was het vandaag weer opgeknapt. We gingen voor een rondje Naardermeer.
Maar dan de verharde paden. In het begin had ik het koud- zeker 4 kilometer lang. Het miezerde zelf nog een keer of twee! Manuel vertelde maar over zijn rondreis. Het is raar te horen over warme dagen en andere culturen als je zelf door de herfst loopt. Ik kan me er wel iets bij voorstellen, maar het is toch beter als je er zelf bent geweest! Elke 5km gingen we even wandelen en ik ging drinken. Ik geloof niet dat Manuel het heel erg vond. Toen brak er een Hollands herfstzonnetje door. We liepen langs een druivig balkend ezeltje.
Daarna het lange rechte fietspad. Ik ken de weg intussen al een beetje en hoefde me alleen maar te concentreren op Manuels verhaal. Het ging mij niet moeilijk af om te blijven lopen.
Het ging niet snel, maar van de intervallen had ik totaal geen last meer (en gister voelde ik er ook helemaal niks van!). Als je verhard blijft, is het rondje Naardermeer lang niet zo spannend, maar onverhard zou de modder nu iets teveel zijn geweest. We liepen alweer terug richting Naarden en ik begon te vermoeden dat het geen 18 kilometer zou worden, maar dat we eerder klaar zouden zijn. En dat klopte ook. Aan de ene kant vond ik dat prima, aan de andere kant had ik ook nog prima een half uur door kunnen lopen. Maar de route was ‘op’ en het verhaal ook zo’n beetje en we hadden zin in thee.
30 november. Ik ging met de trainer lopen. Deze keer reed hij naar Almere, naar het Oostvaarderscentrum en ik moest een route van ongeveer 7 kilometer maken. De trainer is namelijk geblesseerd geweest en moet nu vooral langzaam opbouwen. Ik ken de weg in het bos. Zelf wil ik minstens tien kilometer lopen, want dan heb ik de afgelopen maand het meest gelopen van het hele jaar! We moeten ook eens goed bijpraten. Na precies 2 kilometer ben ik bij het Oostvaarderscentrum en dan lopen we eerst door het bos. Eerst jubelt de trainer hoe blij hij is dat al zijn blessureleed op z’n retour is. We gaan verder het bos door (straks zullen we het fietspad terug nemen) en ik praat de trainer bij over hoe ik de trainingen vind gaan.
Eigenlijk gaat het allemaal erg goed đ Alleen twijfel ik er zo over met mijn hoofd. đ Het gaat goed, maar zo voelt het niet. En ik zeur door over het laatste besluit wat ik nog moet nemen. De trainer denkt superfijn mee. Uiteindelijk moet ik zelf beslissen. We lopen in een prima tempo, maar mijn hartslag is wat aan de hoge kant. We lopen over het fietspad terug en het is leuk om eens aan iemand anders te laten zien hoe mooi het hier aan deze kant van de Oostvaardersplassen is. Ik benadruk maar eens hoe blij ik ben met zijn schema’s en hoe hij de coaching aanpakt. Het is heerlijk zonnig weer.
We kijken even uit op de heuvel en lopen dan terug naar het Oostvaarderscentrum. Guess what: exact 7 kilometer! We zijn lekker thee gaan drinken in het Oostvaarderscentrum. Ik ben nog rustig naar huis gerend. Elf kilometer in de pocket Ên…. 200 kilometer gelopen in de maand november! Ik had moeten gaan uitfietsen, maar daar heb ik geen zin in. Vincent gaat zwemmen en dus ga ik ook maar uitzwemmen. Ik heb een baan voor mezelf alleen. Vind ik altijd ook weer lastig. Ik ga eerst een kilometer met achtje zwemmen. Het gaat niet heel soepel. Niet dat ik stop hoor, maar het voelt wel eens beter. Dan zwem ik 500m met paddels. Tot slot plak ik er nog 500m zonder hulpmiddelen aan vast en dan vind ik het mooi geweest. Ik ben uitgezwommen!