browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

2023-23

Posted by on 11 August 2023

4 augstus Fietsen en ik wilde zooooooo graag hardlopen!

Maar eerst fietsen om de spieren op te warmen: Begin met hoge cadans, geen klachten. Geen bril op dus alles is een soort mooie wazigheid en een feest van kleuren. Wind tegen op de dijk eigenlijk. Wel een 1vosje gezien en gefilmd met de GoPro, maar vooral gekeken.

Leek op Roos, dat beestje. En een soort vliegeraars. Veel drinken. Op de Knardijk wind mee. Ging lekker. Een plasje doen aan het begin van de Ibisweg. Daar ook lekker wind mee. Ik genoot van de mooie luchten en de omgeving. En ik verheugde me op lopen, ook al was het een begin. Mijn hoofd mist het hardlopen ontzettend. 40km volgemaakt.

Ik dacht: 800m wandelen, 200m dribbelen. Ik voelde de peesplaat een beetje en de knie nauwelijks, maar het voelde wel onwennig om te stappen. Ik liep lekker door. En toen hardlopen. Meteen deed mijn knie ENORM pijn. Stap, hinkel, auw- einde.

Buitenkant. Grote blauwe plek van binnen. Erg pijnlijk. Niet misselijk van, maar wel meteen naar huis gegaan. Het trekt en doet erge zeer. Maar ja, ik moest het proberen. Ik kan de marathon wel vergeten denk ik.

5 augustus Zwemmen bij de TVA weer een keer!

Met DR in de baan! Eindelijk! Het is me gelukt. Mijn dag is goed. De eerste 150m alleen en toen spraken we af: zij links, ik rechts. Afzetten was lastig met mijn rechterknie, dus elk keerpunt vertraagde. So be it. Ik wist niet wat ik moest doen, dus ik ging gewoon zwemmen. Op en neer. Met achtje. Mijn bril besloeg, dus ik wist niet hoe ver of hoe lang. Na een tijdje gaat zoiets vervelen, hoe je ook ademt en lange slagen. Dan moet je door blijven gaan, ook al lijkt stoppen en even kletsen en bijkomen makkelijker. Doe ik niet. Ik zwem door en dan komt het wel weer, een soort van gelaten zin.

Ik zag een beetje de klok en het werd drukker. Ik maakte het brilletje schoon en zwom tot 5 voor 5. Toch een flinke afstand. Ik voelde het in mijn rechterarm, maar ik had ook nog lang door kunnen zwemmen. De duur en de conditie is er wel. Toch altijd bijzonder die 25 m extra (of te weinig?) alsof ik een keer te weinig op en neer gezwommen ben.

6 augustus Fietsen – Binnen! en “Hardlopen op wandeltempo” Dan moet het dat maar worden…..

Ik had totaal geen enkele zin. Ik ben moe-moe-moe, zelfs na een lange en gezonde nacht. Ik kon de motivatie niet vinden. Waarom zou ik? Waarom binnen op die fiets stappen terwijl het buiten pijpestelen regent. Dus ik stelde het uit tot na de crew, na de lunch. Voordeel van binnen: afstappen is ook makkelijk. Het langste rondje in Schotland is 23km dus die ga ik minstens 2 keer doen. De eerste ronde ging ik supergoed, alles sneller dan voorheen in de heuvels.

Maar het totaaltempo is toch echt laag en iedereen haalt me in! Die eerste ronde ging lekker. In de tweede ronde ging ik Yathzee spelen met Vincent. Dat ging beter dan fietsen, want ik lette nergens meer op. Cadans ruk, tempo schaamteloos. Maar wel winnen met dobbelstenen 🎲.

Vincent ging even weg en ik moest plassen . Ik dronk dan ook veel water. Met M&Ms. Ik werd minder moe en ik vond het best leuk om binnen te fietsen. Tijdens het plassen zette ik de koffie pauze aan. Dat is leuk!! Doorfietsen tijdens bijvullen en afgieten!!

En dan zit er wat meer logisch tempo in. Geen last meer van knie of peesplaat. Ik doe 2 rondjes en dan doen we er nog maar 1. In de laatste robde span ik me in op de bergjes! Ik doe nog 1 spelletje yathzee wat ik win. 5 uit 5. En dan nog 1 vlakke ronde counterclockwise. Ik maak ruim 80vol en 900hm. Tempo laag (oei), flink gezweet. Stap zonder enige klachten aan pees/knie af.

Daarna: Wandelen met Rob. Het was droog. En mooi groen.

En leuk saampjes. Alleen mijn knie deed pijn. Binnen en buitenkant. Maar wandelen gaat goed. Het wordt niet erger. Stilzitten is wel erger. Ik voel me beter. Berustender. Wat niet lukt, lukt niet; maar er kan veel wel. De peesplaat blijft helemaal rustig tot ver in de avond. 4,2km wandelen 1 zit er op. Keep positive. (Dat is het allermoeilijkst voor me)

7 augustus Weer “hardlopen in wandelpas”

Iets beter dan gister. Solo. Met veel appjes. Na de fysio en de shockwave speelt de peesplaat weer op. Het is bijna ‘fijn’, zo’n vertrouwd beetje pijn. Haha. 😆 Ik hoop dat dit de laatste opleving is van de peesplaat en dat ie nu echt herstelt.

knie is beter nu de enkel losgetrokken is door de fysio, dat helpt echt enorm goed! Ik heb de hele dag witbrood gegeten en geen yoghurt. Dat voelt gek genoeg beter! Ik voel me sterker. Geen darm die irriteert. Nog steeds twijfelachtig over de Hardman en geirriteerd als mensen zeuren om een verkoudheidje. Nu is Rob weer ziek en daar zou ik onzeker van geworden zijn zo vlak voor een hele triatlon. Nu denk ik: kan d’r ook nog wel bij. Werk is stressvol, er is tijd te kort, weinig rust in het algemeen. Ik was vanmorgen weer misselijk. Veel boeren helpt 🤭. Weinig eetlust. Nergens voor. Knie gevoelig, maar peesplaat over in de ochtend. Stilzitten helpt me niet, dan voelt het stijver als ik opsta. Ik blijf bewegen, dus ik wandel lekker en heb die buitenlucht nodig. Jammer dat de pijntjes nu weer omgekeerd zijn.

8 augustus – Het regent zelfs binnen…..

Rare dag. Misselijk weer vanmorgen. Slecht slapen. Veel werk. En wat niet doorging op het laatste moment. Ontzettend last van de peesplaat, maar NIET van de knie!!!!! Ook niet van het rechterbeen. Het voelt gewoon sterk. Omdat ik gestopt ben met yoghurt of wit brood eet? Anyway, ik voel me G O E D en dat is lang geleden! Niet vanzelf hoor en soms nog wat stijfjes en ik baal nog van de peesplaat. Maar hoe wonderlijk: dat trekt er in de loop van de middag ook uit!! De laatste reactie op de shockwave? 🙏🏼
Thuis ben ik onwijs niet blij: alles ligt er nog, ik had alleen maar gevraagd om de trap te stofzuigen en zelfs dat was te moeilijk. Eten maken? Neeeeehhh, moet ik zelf doen. Kattenbakken ook. En ik ben moe. En dan regent het ook nog, terwijl we willen fietsen. En lopen koppelen. Het blijft gvd regenen, dus binnen fietsen dan maar. Yathzee spelen.

Dit is het infietsen om te kalibreren daarna. Ik won eens een keer niet alles. Dit was een redelijk suf zwaar rondje op niks. En binnen op zwift regende het ook al. Moedeloos 😞

Na het kalibreren nog een keer het vulkaanrondje. Met minder inspanning bijna een minuut sneller op 6km! Ik zag de Crow Portal al, maar moest eerst het rondje vulkaan als test afmaken.

Dan het portaal in. Klimmenklimmenklimmen. Pfoe. Als een kraaitje omhoog. Tussen felle kleuren door. Zonder ventilator; ik liep leeeeeeeegggg 💦. Ik dronk een bidon leeg. En maar omhoog.

Toen was het bijna donker en begon Vincent te klagen dat we niet meer gingen wandelen. Ik barste van boosheid: hij kan de hele dag 😡 En het regende weer. Ik was echt kapot van 7km klimmen in de hitte. De koppeltraining komt nog wel een keer. Tjongejongezeg: wiens trainingen gaan er nu voor?! 😠 douchen maakte het iets beter. En het besef dat de pijntjes weg zijn. Foetsie. He?!

9 augustus Het gaat beter! En een geweldige zwemervaring

Geen last meer van rechterbeen. Helemaal niet. Wel nog licht van de peesplaat. Ik begin de dag met een wit bolletje met gekleurde hagelslag. En misselijkheid. Maar de dag begint prachtig met de lage mist in de polder. Dus ik kan weer erg genieten van alle mooie dingen. Ik werk best relaxed. De pijntjes gaan echt weg. Ik eet een wit bolletje met leverpastei. En als lunch twee tosti’s (volkoren). s Middags eet ik nootjes vandaag en tomaatjes. Avondeten is gewoon brood. Na het zwemmen doet de peesplaat meer zeer dan s morgens. Misschien de nootjes? Lijkt een rare gedachte. Of het is de teen die verkrampt na het zwemmen in de slippers. Maar ik voel me echt stukken beter!

Zelfs al lukt er niks meer, dit nemen ze me niet meer af! Het zwemmen wat ik vanavond heb gedaan was echt geweldig!

  • Met DR samen die naast me blijft zwemmen. Zonder wetsuit. Ze is te lief.
  • het prachtige licht
  • de mooie omgeving, de Floriade, de bruggen, de mannetjes, de vuurtoren, vooral de vuurtoren
  • de watertemperatuur
  • weinig golfjes
  • hoe HEERLIJK en makkelijk het ging
  • de ademhaling onder controle
  • doorzwemmen. Ook lekker lang
  • niets wat de geweldige ervaring verstoorde
  • dankbaar 💚💝🩵
  • plantjes. Ook niet echt erg, maar wel lastig. Moet ik mijn benen gebuiken!
  • het tempo voelde sneller dan het echt is
    Ik ging nog even verder, wilde 3000m plus halen.
  • dat de peesplaat weer opspeelt is wel jammer

10 augustus Fietsen en ‘hardlopen’ koppelen – 2 rondjes

Wachten op de Picnic, wachten op Vincent en dan zelf eerst een ronde noorderplassen gaan. Muziekje op en hoppa. Rustig in de stad, maar wel 2 keer bijna aangereden. Ik ging lekker ver, want het ging erg goed. Hoge cadans, lekker ritme, fijn hoofd, geen pijntjes. En dat geeft V de tijd. Lekker op de dijk: helder, mooi en hard. Fijne combi. Met 29 gemiddeld op het afgesproken punt- geen V.

Wachten en dan dijk op en af en na 12 min als V komt nog een gemiddelde van 28! Lekker hard en vooral gezellig samen de dijk over. Met een wielhanger. Ik dronk en at voldoende. Knardijk even goed. Ik zat echt lekker! Even kijken naar Vs band bij het centrum. En door! Over het 8baan-fietspad -joepie. Gemiddelde alsmaar omhoog. Weinig moeite. Ik wilde 70km halen, V ging vast terug. 28,9 gemiddeld. Nog een keer naar de dijk met veel andere e-bikers inhalen en zo. Onrustig. Bij de kassen pas weer hard, maar toch 28,8 gemiddeld. Windstil. Weinig moeite. Hoge cadans. Geeft hoop. En toch ook niet, zonder hoogtemeters. Voldoende gegeten en ruim gedronken.

Er staat wel hardlopen in Garmin, maar dat is het natuurlijk niet echt…. Lange broek aan, oranje schoenen en stappen. Samen met Vincent. Geen enkel pijntje aan het begin. Zeker het rechterbeen voelt echt weer goed. Maar lopen is zo stóm. Al liepen we flink door. Ik had een rugzakje bij me. Fietsjasje nog aan.

Vincent ging Pokemons vangen! Ik zag veel paddenstoelen al. Het lopen ging hartstikke prima. Mooi tempo. Weer beter dan vorige keer! Gezellig kletsend en een wafel eten. V loopt naar de winkel, ik loop alleen nog een ronde. Append. En dan in km5 begint de peesplaat/onderkant voet links weer wat te zeuren. Pijnlijk en gevoelig. Niet overdreven, maar wel lastig. Doorlopen kan prima, maar dit geeft geen vertrouwen. Als je heel veel pijn aan knie en andere been hebt gehad is dit beetje te overzien. Maar het moet wég zijn! Ik ga rekenen. 5 kwartier over 7km is 30 kwartieren op de marathon. En dat is wel iets te lang… 5,5 km/uur is geen hardlopen. En zo hard fietsen dat ik een uur inloop is erg veel gevraagd. Ik loop door en maak 8,5km vol in 1,5 uur.

De peesplaat blijft pijn doen en gevoelig zijn. Ook na de massage. Maar qua massage zit die pees dan weer totaal niet vast. Er zitten wel wat bultjes en wondjes op de voet. Ik baal, want ik doe er echt alles aan om straks toch een deeltje van de marathon te kunnen hardlopen en het wordt wel wanhopig op deze manier! En onpeilbaat: de ene dag werkelijk nergens last van, en nu van het wandelen toch weer pijn. Andere schoenen? Ik weet het bijna niet meer! Mijn hoofd staat wel goed en is oke, maar het is moeilijk om optimistisch te blijven. Met andere voeding (meer witbrood en zonder yoghurt) voel ik me beter. Ach, rechts werkt weer netjes mee!

11 augustus Koppeltraining Fietsen – Lopen – laten we het zo noemen!

Bij het opstaan alleen lichtjes een stijve hiel. Dat valt me mee! Het rechterbeen klaagt eigenlijk niet meer. Ik voel me sterk en goed, MAAR het is me echt zwaar te moede om te blijven geloven in een goede afloop (mooie woordspeling) van de Hardman. Een constante strijd. Ik sliep goed, ik eet 1 bolletje en ik kan rustig aan doen, maar ik hou een zware vermoeidheid. Nou ja, rustig aan…. Huishouden blijft constant doorlopen natuurlijk. Ik hou ‘s ochtends de lichte misselijkheid, maar vandaag sla ik de visolie over, want die is lek en stinkt rn daar kan ik slecht tegen. Bij de pedicure lucht ik even mijn hart over voeding. Ik eet wit brood, geen yoghurt in de ochtend meer. Geen opgezette darmen, net genoeg plek in mijn bekkengebied, zoals ik dat in mijn jeugd gewend ben geraakt. Maar soms bekruipt de wanhoop me toch: ik wil die Hardman zo graag, maar als het niet lukt, dan liever nu echt iets ernstigs…. Een vroege 🧹 deze maand. Onkruid wieden, praten met de buurjongen die vraagt naar de triatlon (!?) en eten wat er staat. Dan ga ik fietsen en daarna lopen. (Zie dat). Dan zeurt de peesplaat weer wat. Maar de energie blijft wel stromen en ik kan ook nog strijken! En pannekoeken eten. Als ik aan de volgende training denk, is dat wel met weerzin. Mijn teen is nu pijnlijk, net als bij de pedicure. De middelste teen links. Wacht eens… mijn fiets schoenen kunnen voor de verdrukking zorgen! Ik vraag Rob andere te bestellen en hij oppert te gaan passen bij Mantel. Hm, dan mis ik (weer) een training. Maar goede schoenen kan me zo helpen! Dus dan een training minder. Ik koop schoenen die ruim zitten met de zooltjes erin. Alles wat een beetje kan helpen moet ik proberen! Ik zit wel even op de bank, maar vind tot slot toch weer energie om alle (5) kattebakken te doen.

En dan fietsen. drukte alom. Alle ebikes moeten van het weer genieten- 4 dik. Zucht. ‘Heb je geen bel?’ Roept er 1. Ik lach hem uit. Ik kondig toch netjes aan dat ik langs kom? En weg ben ik weer. Ik ging hard. Hoge cadans, goeie zin tijdens het fietsen. Voor het fietsen ben ik moe en zie ik er tegenop. Eerste stuk gaat traag (druk en onrustig). Maar ik geniet we met mijn muziekje op. Op de dijk gaat het gas er op. Bin het Bloq haal ik een vent in zonder helm. Hij gaat plakken achter me. In de bocht haalt hij me in, maar ik wil zélf. Ik ga liggen en volhouden en trappen. Hard. Hoge cadans. Als je dan in mijn wiel zit, doe dat dan gvd met helm op. Hij had klikpedalen. Ik ga geen gesprek aan. Maar ik zet wel vet aan en blijf liggem. Een dikke tijdritrijder haalt ons in. Ik ga toevallig ook een hele doen hoor gassie!! Op de Knardijk plak ik. Even bijkomen. Drinken. Easy. Het scheelt zoveel, dat stayeren. Ik roep bedankt en hij gaat langs de paarden. Ik pak de achtbaan. Het blijft hard gaan. Want uitgerust. En ik ken het pad! Grappig geneog haal ik de man-zonder-helm weer in! En dan voorgoed. Ik knal door. Mijn gemiddelde in het eerste uur zit op 30! Maar dat ga ik niet volhouden natuurlijk met wind tegen (ik ben anke maar). Ik zweet en druk door. Boven de 29 houden, lukt dat? Weer drukte, maar ik heb lef vandaag. Ik neem de gellies en drink. Het helpt. Ik ga om via de plas om 45 vol te maken en haal Vincent in en een iemand die nog harder voor hem loopt. Het zal V een leuke ontmoeting opleveren met ultratrailer Ari. Ik rij snoeihard (boven de 30)’door. Lekker aso. En een stukje om wegens de tractor. Bam: 29,4 gemiddeld. Voor mij een topprestatie! Ik reken me niet rijk. Ierland heeft heuvels. Maar was ik ‘vroeger’ blij met een gemdidelde boven de 27, dit is echt goed dan! Tuurlijk zijn er mensen die harder rijden, maar voor mij is dit geweldig. En een cadans van 80 weer! Mijn teen doet wel pijn als ik afstap.
Nul fotos. Geen hartslagband. Wie weet knelt die.

Het begint ergens op te lijken, al is het nog geen hardlopen. Zwarte Asics vandaag. Peesplaat voel
Ik. Pijn is het niet echt. Stappen. Kracht. Ik moet even de busbaan over rennen, maar dat voelt onwennig en stijf en slecht. Ik loop Te appen. Met M eerst nog. Ik loop flink door. Het gaat goed! Later app ik met Vincent over Ari. Boeiend! Hij loopt me tegemoet. Bin het beugje ren ik weer even voor een auto, dat voelt nog wel onwennig, maar ietsje beter. Rechts doet wel netjes mee. De peesplaat roert zich, maar de teen is pijnlijker. Heb ik weer! Ik vind de oude schoenen. Die wil ik vanavond proberen na nog een koppeltrining, maar dat liep dus anders. Het baart me zorgen dat de tijd wegkruipt en ik wel sneller wandel, maar nog niet durf te rennen. Ik balanceer tussen: het wordt niks en wie-weet…..
Had ik maar een sleutel: is het iets met eten, visolie, de hartslagmeter die knelt, fietsschoenen, loopschoenen, stress van het werk, zenuwen, wratjes, wit brood, hormonen?! W A T 🔑

Zo ken ik me weer: energie zat. Al voelt het niet voortdurend zo. En al lijkt het alles tijd te weinig. Eerst het goed van Vincent en mij en daarna van Rob. Ik luister een voedingspodcadt over minder koolhydraten eten. Kijk eens naar mij persoonlijk wat goed voor me is. Voor míjn darmen. Míjn gestel. Míjn gewennig. Weinig koolhydraten indeed. De podcast duurde langer dan strijken. As usual. Pannekoeken eten. Snel weer door.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

1 × 4 =